Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-11-05 18:18

[Verhaal] Vallen en opstaan

Geplaatst: 07-11-05 18:18

“Wat hoor ik toch? Wat is dat?”
Slaperig deed ik voorzichtig een oog open, en gelijk weer dicht.
Iemand had mijn licht aangedaan.
Nu kreeg ik mijn ogen nooit meer open.
Ik draaide me op mijn zij en deed nog een poging. Ik was er achter gekomen wat dat geluid was. Mijn telefoon trilde bijna van mijn bed af.
Tijd om op te staan.
Ik gaapte en rekte me uit. De allerlaatste dag voor de kerstvakantie.
Ik stapte uit bed, zocht mijn kleren voor die dag uit en sprong onder de douche.

“Goeiemorgen Sam. Lekker geslapen?” Mijn moeder.
“Ja mam, prima geslapen!” schreeuwde ik vanonder de douche.

Ik kwam onder de douche uit, kleedde me aan, en liep weer naar mijn kamer. Eerst de radio aanzetten.
Ik draaide de volumeknop open en begon te dansen op het liedje dat voorbij kwam. Ik deed mijn haar en make-up tussen het dansen door en 20 minuten later was ik ‘ready to go’.
Ik liep naar beneden, gaf mijn moeder een kus, pakte mijn schooltas en ontbijt, en liep naar mijn fiets.
Zoekend naar mijn mp3 liep ik richting straat.
Ik zette mijn mp3 zo hard mogelijk aan, en fietste naar school.

Eenmaal op school aangekomen kwam ik Moniek tegen.
“Haa Sam,laatste meters vandaag!”
Moniek sprak altijd in sporttermen.
“Ja gelukkig wel, hopelijk halen we de eindstreep” en ik knipoogde naar haar. Moniek zat bij me in de klas, al vanaf de brugklas. Nu zitten we samen in drie Havo.
Samen liepen we naar het lokaal waar we Nederlands hadden.

Geïrriteerd keek ik naar de klok..
Nog 5 minuten en dan was de school uit. Vakantie. Eindelijk.
2 Weken lang alleen maar leuke dingen doen!
Paardrijden, winkelen, naar de bioscoop, naar het Gala, enz.
Ik schrok op uit mijn gedachte. De bel ging.
Snel pakte Moniek en ik onze spullen en we liepen het lokaal uit.
“Ga je nog wat speciaals doen deze vakantie?” vroeg Moniek.
“Lekker paardrijden, en naar het gala natuurlijk! En mijn moeder en ik gaan nog een keer winkelen..jij?”
“Klinkt goed! Ik ga toch met mijn ouders naar Frankrijk! 2 weken snowboarden weet je nog!”
“Oh ja, dat is waar ook..Veel plezier, en succes met opstaan vannacht!”
We wensten elkaar een fijne vakantie en alvast een gelukkig nieuwjaar, en fietste toen ieder een andere richting op.

Ik gooide mijn fiets tegen het hek en stak mijn sleutel in de deur.
“Hoi mam” gilde ik naar boven, terwijl ik naar mijn kamer liep.
Hoogst waarschijnlijk zat mijn moeder boven op zolder, haar werkkamer, te werken. Ik kleedde me om, raapte mijn spullen bij elkaar en ging even boven kijken of mijn moeder daar zat. Maar nee, de zolder was leeg en verlaten.
Ik pakte een appel van de fruitschaal en liep weer naar buiten.
Rustig fietste ik naar Nero, mijn pony. Waarschijnlijk was mijn moeder op stal, aan het trainen ofzo.

Op stal aangekomen zette ik mijn fiets in het rek en liep ik naar de wei. Daar stond Nero, lekker lui te grazen samen met Invito en Olympia.
Ik floot het deuntje dat ik altijd floot, en dat Nero maar al te goed kende.
Hij spitste zijn oren, draaide zich om en kwam naar me toe draven.
“Hee kerel, alles goed?” Hij keek me verbaasd aan. Oh ja, de appel.
Ik haalde de appel uit mijn zak en gaf hem aan Nero. Dankbaar pakte hij ‘m aan. Samen liepen we naar de poetsplaats, waar ik hem vastklikte en begon te poetsen. Met zijn voetje op rust en zijn oogjes dicht stond hij te genieten van de poetsbeurt.
Nadat ik hem opgezadeld had liep ik naar de bak. Kijken of mijn moeder daar misschien was.
En ja hoor, daar was ze. Ze was Step aan het rijden, een zwarte Oldenburger merrie van 6 jaar oud.
Zo te zien waren ze hard aan het trainen voor de wedstrijd zondag.

Ik keek op mijn horloge en zag verbaasd dat ik zeker een kwartier te vroeg was voor mijn priveles. Ik pakte Nero van de poetsplaats en liep naar de binnenbak. Ik stapte op en begon maar alvast met warm rijden.
Verbaasd keek mijn moeder op. Ze draafde een paar passen voorwaarts en kwam toen naast me stappen. “Wat doe jij hier?” vroeg ze verbaasd.
Ik keek haar vreemd aan en zei met een vragende toon dat ik dadelijk privéles had. “Nee hoor sam, in de vakantie gaan de lessen niet door, dat had ik je toch al verteld?”
Weer keek ik haar vreemd aan.Ik schudde nee en vertelde dat ze dat nog niet gezegd had..
“Oh ik dacht van wel..Waarom ga je niet even lekker naar buiten? Volgens mij wilde Eva ook zo vertrekken!”

Mijn gezicht klaarde op. Dat was een goed idee!
Eva had een appaloosa merrie, van 1.54 bijna net zo groot als Nero dus.
Ook zij was 15 en we konden het goed met elkaar vinden. Ik zei gedag tegen mijn moeder en Nero en ik stapte naar buiten. Ik zag Eva net het bospad oprijden, en ik draafde aan om haar in te halen.

Eva hoorde ons blijkbaar aankomen, want ze zette Flame stil en keek achterom. “Hee Sam, ga je ook naar buiten?” vroeg ze toen we waren bij gedraafd. “Dat was ik wel van plan ja!” zei ik met een glimlach op mijn gezicht. “waar gaan we heen?” vroeg eva. Het was vanzelfsprekend dat we samen zouden gaan rijden, dus bedacht ik een route.

We waren vlot aan het draven toen Nero wat onrustig werd. Het was duidelijk dat hij harder wilde. Eva vertelde juist dat ze laatst een cross parcours had afgelegd, en hoe heerlijk ze het vond om zo hard te gaan. Ik lachte naar haar, ze keek me vragend aan, en net toen ze begreep wat ik bedoelde gallopeerde Nero en ik weg.
Zo hard als we konden racete we over het pad.
“Waar blijf je eef?! Kan je ons bij houden!?” Schreeuwde ik naar Eva, en ze schoot in de lach. Flame haalde ons langzaam aan in.
Ik spoorde Nero aan, en ook hij ging wat harder..
Toen we op de open vlakte aan kwamen verminderde Nero vaart en ik zette hem stil. Eva kwam naast ons staan, en samen keken we over de vlakte uit. De open vlakte was een mooi groot terrein, maar helaas erg gevaarlijk om te rijden, in verband met de kuilen en de gaten die de konijnen hadden gemaakt.
We draaiden een paadje in en stapte aan een lang teugeltje verder.
“Pfoe hee, dat was nog eens een race! Flame en ik hadden moeite om jullie in te halen!” lachte Eva.
Ik schoot in de lach.
Ik had Nero 2 jaar geleden gekregen. Hij was mishandeld en hij zag er niet uit. Hij had wormen en luis en hij was ontzettend mager. Niemand geloofde dat hij op zou knappen laat staan dat hij wedstrijden kon gaan rijden.
Nu, 2 jaar later, rijden we samen M1 dressuur, L springen en rijden we af en toe een cross. De snelste was hij nog steeds niet, maar hij had wel een hele goede techniek.

Eva en ik besloten een paar hindernisjes te nemen dus draaide we opnieuw een paadje in. We gingen over in draf en Eva ging voorop.
Eerst kwamen er 2 boomstronkjes, waar maar 1 pas galop tussen zat.
Flame sprong ze vloeiend en gallopeerde door. Nero werd heter, en ik moest mijn best doen om hem bij me te houden. Ook hij vloog er vloeiend overheen. Nu kwam er een slootje, niet erg breed, maar daarna gelijk een vrij scherpe bocht.Ik nam Nero een beetje terug zodat we niet te dicht achter Flame sprongen.

Flame sprong erover heen maar kwam niet goed neer en gallopeerde niet door. Ik probeerde Nero nog terug te nemen maar het lukte al niet meer, en hij sprong. Ik zag Eva achterom kijken. Ik zag haar schrikken. Haar grote ogen. Ik hoorde haar nog roepen “Wacht Sam! Niet springen!”. Maar ik kon hem niet houden. We vlogen door de lucht. Ondanks dat ik hem geprobeerd had te stoppen had hij toch gesprongen. Het was een goede sprong. Maar we mochten niet landen. Flame stond er nog. Eva probeerde hem nog vooruit te krijgen maar het lukte niet. Flame bleef staan.
Nero zag dat er amper ruimte was om te landen maar probeerde het toch.
Het lukte niet. Tuurlijk lukte het niet. Het was onmogelijk geweest. Voor Nero, en voor ieder ander paard.
We landde op het stukje, maar zijn achterhand schoot weg en we vielen in de sloot. Eva was van Flame afgesprongen en had haar omgedraaid.
Nero stond niet op. Mijn been deed pijn. Eva trok aan Nero’s teugels, maar hij bleef liggen. Ik begon te schreeuwen tegen hem. Dat ‘ie op moest staan. Dat mijn been pijn deed. Ik raakte in paniek.Ik wilde weg. Maar ik lag klem. Eva huilde. Waarom huilde Eva? Ik wilde hier weg. Eva riep dat het allemaal goed kwam. Flame was door zijn knieën gezakt. Hoe kwam dat? Ik wilde hier weg, dat was t enige wat nog door mijn hoofd schoot.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 07-11-05 18:30, in het totaal 1 keer bewerkt