Nooit meer een morgen
Nooit meer een morgen, nooit meer een dag.
Nooit meer een moment of een blik met jou lach.
Het is moeilijke en pijnlijke weg die je hebt afgelegd.
En wat me bij blijft is jouw laatste blik die gedag zegt.
Ik besef nooit meer samen kunnen praten over later of toen.
En nooit meer met zijn allen samen leuke dingen doen.
Ik besefte steeds meer dat het einde inzicht was gekomen.
En dat er geen morgen meer is om van te kunnen dromen.
Het drong tot me door dat je me nooit meer zal zien trouwen.
Of nooit zal zien hoe ik mijn eigen huis zal gaan opbouwen.
De ziekte kanker heeft je leven ontnomen.
En de dood verloste, je en heeft je pijn weggenomen.
Je hoeft nu nooit meer te lijden.
En tegen de pijn niet langer te strijden.
Nu heb je dan je rust bij God gevonden.
Waar de engelen, je verlossen van je zonde.
Lieve opa ik mis je zo