Eenmaal thuis ging ik huilend op mijn bed liggen.Waarom had je niks verteld?Had je het voor me verzwegen?Ik had geen antwoord op deze vragen.Ik miste je warmhuid die straalde uit je ogen.Vandaag waren ze kil en koud en straalde doods uit.Ik ging achter mijn computer zitten en schreef een verhaal.Alleen het einde zette ik er in het begin meteen op.Echt het aller laatste stuk van het einde..Want het begin van het einde...dat wil iknog niet vertellen.Misschien ben ik er nog niet aan toe?Of ben ik nog bang om terug te denken.Toen ik een deel van het verhaal had geschreven was de nacht al bijna begonnen.Ik wou dat het gsiteren was.dan was je nog zo vrolijk als altijd...
Er gingen 2 weken voorbij maar nog steeds ging het niet goed met je.Ik deed Kristy die weken voor je.Haar buik begon al een heel klein beetje te groeien.Kun je het je voorstellen?Zei ik tegen je op een middag dat ik bij je was gekomen met foto's van je paard.Een kleine Azuro of Kristy?Ik glinsterde van trots.Je kon niet eens knikken.Ik vroeg je te knijpen in mijn hand..Ik voelde een zachte drukking.
De volgende dag kwam ik weer langs.Niemand deed open.Ik belde eenkeer of 10 aan maar nog steeds was er geen gehoor.Goed nieuws misschien?je was zeker mij zoeken op de manege.Zo snel als ik kon fietste ik terug naar de manege.maar nee..de manege was al gesloten en er stond geen een fiets geen eens een auto geparkeert.Ik fietste weer terug naar jouw huis..Ik bibberde er gingen allerlei gedachten door mijn hoofd.Weer belde ik aan en kreeg telkens gene gehoord.Ik kon mijn woede deze keer toch niet verdwingen.Ik klom over het achtertuin hek heen.De achterdeur stond open.Ik glipte door het huis heen..Je moeder zat gewoon aan tafel vlakbij de deur.Ze had me gehoord..ze staarde voor zich uit.Ik rende naar haar toe.Mijn pad werd achtervolgt door vallende strootjes.Ik gaf er niks om en legde mijn hand op je mams schouder..Mevrouw...Wat is er gebeurd???!!
.Je moeder snikte.."hij is ziek.."Ja da..dat wisten we toch vroeg ik geschrokken..Je moeder vervolgde haar verhaal "het duurt niet lang meer..."Ze sloeg haar ogen neer en leunde met haar ellebogen ode tafel en zakte met haar hoofd op haar handen.Ze huilde..Ik snikte en schudde wild mijn hoofd.Liet mijn tas vallen en rende de trap op..Ik moest naar je toe gaan!!Op de weg naar je kamer kwam net je zusje terug.Ze keek verdrietig en gaf me een knuffel.Ik knuffelde haar stevig..je zusje leek op je qua karakter en had dezelfde grote ogen.Ik ldeed je deur open en je zusje liep haar kamer in.Het was akelig stil in jouw kamer.Je had je ogen open.Maar keek niet op toen ik de kamer binnen kwam en op je bed ging zitten..Ik durfde je niet aan te raken..Ik bracht uit dat ik van je hield en je niet kwijt wou..Je staarde even naar me.Je ogen zeiden dat je van me hield...je bewoog je hand stilletjes naar je hart en wees daarna naar mij..Ik kon het nu helemaal niet meer droog houden!Ik huilde,jij sloot je ogen en nam nog een diepe zucht..