Geplaatst waar ik nog mee verder ga, maar alleen als jullie dat ook willen.
Nou hier komt het eerste stuk:
Het was maandagmorgen en Kimberley deed haar ogen open. Vandaag was haar eerste schooldag op de middelbare school!
Gapend keek ze op haar wekker, het was half zeven.
Kimberley was gehandycapt. Ze zat in een rolstoel sinds ze op haar vijfde was aangereden op haar fietsje. Ze was in een sloot gevallen, waar veel stenen in lagen. Daardoor waren haar benen verlamd geraakt. Op straat werd ze erg vaak nagekeken en dat vond ze helemaal niet leuk.
Kimberley hees zich in haar rolstoel en kleedde zich aan.
Daarna reed ze naar de keuken en naar het aanrecht om een broodje te smeren.
"Vergeet je niet dat je na school naar John moet?" hoorde Kimberley achter zich.
"Nee, mam, maar wat moet ik daar nou allemaal nog leren, ik kan bijna alles al." Kimberley stopte haar broodje in haar mond en reed met een boos gezicht naar de tafel om de rest van haar spullen in te pakken.
"Bijna is niet alles. Kom op Kimberley, het is nog maar drie weken en dan hoef je er niet meer naartoe." Haar moeder keek haar glimlachend aan, maar Kimberley werd er niet vrolijker van.
Ze keek uit het raam. "Oh, daar is de bus, ik ga!" Ze zette haar tas op haar schoot en gaf haar moeder een kus.
"Hoi Rick! Lang niet gezien!"
De buschauffeur stapte uit en keek opgewekt naar het meisje.
"Hallo! Nee, inderdaad niet! Hoe was je vakantie?"
"Ja, echt heel tof! Italië is echt een supermooi land! Ben jij nog op vakantie geweest?" Dat had ze niet moeten zeggen.
Ricks gezicht vertrok.
"Oh, sorry, ik was het vergeten.." zei Kimberley beteuterd en keek Rick aan.
"Maakt niet uit, ik ben allang blij dat Marlous en Tobias het leuk hebben gehad op hun kamp!" Rick keek weer vrolijk en deed de laadklep van de bus open. "Rijdt u maar naar binnen, koningin!" grapte Rick.
Kimberley lachte. Toen ze naar binnen reed zag ze zowel nieuwe als oude gezichten.
Het is dan wel geen spannend eindstukje, maar die zit er in dit deel niet echt in.
Wat vinden jullie, moet er meer?
.
