Geplaatst 
.Ik hoop dat jullie het een beetje leuk vind.
Nog even ter informatie, het verhaal is gebasseerd op de vriendschap en de band die ik met mijn pony heb gehad. hier heb ik lang voor moeten vechten maar uiteindelijk hebben we een super band gekregen
Maar ik zal jullie niet meer lang ophouden
Mijn speciale vriendin.
Langzaam slenterend loop ik het schoolplein op. “Ik heb geen zin… ik vind het eng… wat als ze me niet aardig vinden… wat als ze me gaan pesten zoals altijd” gaat er door mijn hoofd. Mijn moeder, zusje en ik zijn net verhuisd en ik moest dan natuurlijk ook naar een nieuwe school. Vreselijk vond ik dat. We van huis, weg van mijn vrienden, weg uit de voor mij vertrouwde omgeving. Het schoolplein was groot, en het gebouw erachter nog groter. Andere scholieren keken mij nieuwsgierig aan, sommige meiden keken dom, sommige glimlachten. Een groepje jongens wilde leuk zijn en floot, toen ik niet reageerde riep iemand; “hey jij daar”. Ik negeerde ze weer, liep verder en stak mijn hand op als een teken van groet. Ik liep door de grote deuren van de ingang de school in en keek verloren rond.
Dit was het eerst stukje. Commentaar mag, en de vraag aan jullie is: door schrijven of niet??
