Geplaatst Dit verhaal gaat over een pasgeboren hengstje.
Hij word geboren op een ranch van een rijke en strenge man.
Derita begint te bevallen van haar veulen! Na een uur te hebben gepusht komt het hele veulen eruit. De moeder (Derita) loopt naar het veulen toe en likt het schoon. Dan gaat het veulen opstaan maar valt enkele keren om. Na een aantal keren het te geprobeerd te hebben staat hij eindelijk! Nog een beetje onhandig maar hij staat. Hij probeert te lopen dit gaat zonder moeite. Hij loopt naar Derita toe en probeert de uier te zoeken. Hij heeft de uier gevonden en gaat snel drinken. Na wat slokken zit hij vol en staat maar wat te niksen bij zijn moeder. De rijke eigenaar van de ranch komt naar de stal toe lopen en kijkt het veulen aan en vind het veulen maar niks. Een lelijk ding vind hij het. ''Laat Derita en het veulen maar los, zet ze maar uit mijn ranch!'' zegt de man. ''Het veulen is lelijk en dat kan ik er niet bij hebben met het fokken, en aangezien hij net geboren is zet de merrie dan maar ook in het wild!'' Twee grote mannen lopen naar het veulen en de merrie en doen een halster om bij de pony's. Het veulen vind het een eng ding en steugert en bokt als die meegetrokken word. De moeder kijkt hem aan met een blik haar ogen kijken hem zo aan van dat hij moet doorlopen! Eenmaal buiten in de paddock worden ze losgelaten en de deur van de paddock gaat open en ze zijn nu vrij! Geen mensen meer om hun heen! Het veulen kijkt nog even achterom en ziet in een andere paddock een mooi merrie veulen staan. Ze staat vrolijk te springen en te rennen. Ook staat er een grote hengst bij. Dat is zeker de vader van het veulen. Derita hinnikt en het veulen rent naar haar toe. Ze lopen maar ergens heen, opzoek naar eten. Steeds verder lopen ze van de stal af en meer het wild in. Het veulen kan nog niet zo goed lopen dus word hij al snel moe. Na 2 dagen te hebben rongezwerft hebben ze maar wat droge blaadjes gegeten en niks gedronken. Ze leven ook in Afrika, een erg droog land waar je bijna geen drinken en eten kan vinden in het wild. De moeder weet een plek waar genoeg eten en te drinken is en het veulen loopt er maar achteraan. Na wat uurtjes te hebben gelopen komen ze weer aan bij de stal. Derita loopt zachtjes de stallen in. Geen enkel paard te zien in de stallen ze staan allemaal buiten in de wei. En ook geen mens te bekennen. Derita loopt naar de voerton en probeert het open te krijgen. Derita en haar veulen eten lekker uit de ton als ze hun buikjes vol hebben lopen ze naar de drinkemmers en drinken daar veel uit. Ze gaan weer uit de stal naar de paddock. Daar staat de hengst, de vader van het mooie merrie veulentje. De moeder en het merrie veulentje staan te grazen en de hengst kijkt met grote ogen naar Derita en haar veulen. De hengst komt met grote passen aanlopen en valt Derita aan. Het word een gevaarlijk gevecht. Het veulen vraagt zich af waarom zijn moeder en de hengst vechten. Mogen we hier niet komen dan? Het veulen wilt dat dit stopt maar zijn moeder en de grote hengst blijven door vechten. De hengst is duidelijk te sterk voor zijn moeder. Derita kan het niet meer aan en valt op de grond met heel wat grote wonden. De hengst loopt terug naar zijn veulen en haar moeder. Derita ligt stil op de grond en haar veulen rent er naar toe. Hij weet niet wat er aan de hand is en hinnikt zo hard dat alle mensen het wel moeten horen!
Moet ik dit verhaal verder schrijven of vinden jullie het maar niks?
