Geplaatst Het was maandagochtend, de dag dat ponykamp zou gaan beginnen. Ik rende door het huis heen, en probeerde me te herinneren of ik alles dat ik mee moest nemen had ingepakt. ‘Luchtbed, nee die heeft paps al. Schoenen, uuh, hier, nee daar...!’ Ook paps en mams waren druk bezig. ‘Vergeet je niet om nog wat te drinken mee te memen?’ klonk het van onder, gevolgd op: ‘O nee, dat heb ik al in je tas gedaan, laat maar.’ Zo ging het de hele ochtend door, tot het uiteindelijk toch 9.00 uur was. Ik haastte me door het hele huis heen, dringend op zoek naar mijn weekendtas, die achteraf gezien midden op de keukentafel stond, en al strompelend, met de weekendtas achter me aan gesleept, begaf ik me naar de auto, waar paps en mams al in zaten. De rest van de spullen waren al gepakt, dus toen ik de, iets te zware, weekendtas in de achterbak van de auto zette, en ik zelf op de achterbank kroop, kon het avontuur beginnen. Ponykamp, op de manege!
‘Ha, zijn jullie daar ook!’ zei Ronnie, toen we aankwamen op de parkeerplaats van de manege. ‘Waar moeten we de spullen neerzetten?’ vroeg mams. ‘Boven in het restaurant, daar gaan jullie slapen, hier het trapje op. En, heb je er zin in?’ vroeg Ronnie. ‘Zeker’! zei ik, terwijl ik mijn kussen, het luchtbed en de pomp oppakte, en ermee naar boven liep, naar de plek die Ronnie me had aangewezen. Toen ik bijna boven was hoorde ik al muziek van binnen komen. Ik opende de deur, en zag...
Meisjes rennend en springend door de hele zaal heen, een heleboel bedden, verspreid over de ruimte, overal neergegooide weekendtassen, opgepompte en niet opgepompte luchtbedden, en Saskia en Erna. Daar zag ik ook Lisa, en hoe heette dat meisje ook al weer? Oh ja, ik zag Shaunie, en een boel meisjes die ik wel eens gezien had bij het rijden, maar niet echt kende. Toen liep ik naar binnen, en werd van alle kanten begroet. ‘Hey, Ieske! Ben je daar ook!’ riep Lisa, een van mijn beste vriendinnen. ‘Ha Isa! We hebben vanavond een dropping!’ zei Jasmien, die niet op ponykamp was, maar wel soms meeging, omdat ze de dochter van degene die kookte is, dat had ik al van tevoren gehoord. ‘Zullen we naast elkaar liggen?’ vroeg Lisa. ‘Ja, samen met Ammie!’ antwoordde ik. Met Ammie bedoelde ik Amber, mijn andere beste vriendin. Samen hadden we een club, de Cap Club, dat was uiteraard een ponyclub. Ik legde mijn luchtbed neer, en wikkelde de pomp uit, die ik even later in het luchtbed stak. Ik begon met goede moed lucht in het luchtbed te pompen, maar na 1,5 minuut was ik al bekaf. Paps schoot me te hulp, en had in 3 minuten het hele luchtbed vol gepompt. Toen hoefde ik alleen nog mijn bed op te maken, en natuurlijk ondertussen een boel kletsen met Lisa. Ongemerkt streek de tijd voorbij, en zo’n twintig minuten later, toen Lisa en ik uit het raam naar de paarden in de wei aan het kijken waren, zagen we Ambers auto, (van haar ouders), het parkeerterrein oprijden. We schoten in onze laarzen, en vlogen de trap af, op weg naar Amber. Die was al bezig alle zooi uit de auto te halen. ‘Hey Ammie!’ schreeuwde ik al van ver. Amber draaide zich om, en zwaaide naar Lisa en mij, waardoor ze de vishengel van haar broer Jim op de grond liet vallen. ‘Sukkel die je bent!’ riep Jim, terwijl hij uit de auto sprong, en zijn hengel zorgvuldig weer teruglegde in de achterbak. ‘He, Amber, er hangt een tas aan m’n hengel.’ ‘Ja is goed,’ zei Amber, zich helemaal niet realiserend wat Jim zei. Deze deed de achterklep dicht, en ging weer in de auto zitten.
Zo dat was het begin van mijn verhaal over ponykamp, dat ik afgelopen week heb gehad. Het is allemaal ook echt gebeurd, dus hoef ik eigenlijk niks te verzinnen
. Ik hoop dat jullie het een leuk begin vinden, en reacties en commentaar zijn altijd welkom!P.S: Vervolg komt bij 5 reacties.
