Geplaatst ik heb voor een van de eerste keren weer een gedicht gemaakt. Het gedicht gaat totaal niet over mij maar het kwam gewoon in me op toen ik twee mensen afscheid zag nemen.
commetaar/tips/reacties graag maar houd er wel rekening mee dat dit een van mijn eerste gedichten is en dan ik pas twaalf en half
ben!Hier het gedicht
Ik heb zoveel pijn (het deed/doet zoveel pijn?)
Waarom mocht het niet anders zijn?
Waarom moest dit nou gebeuren?
Het enigste wat ik nou nog om jou kan doen is treuren
Om het idee dat ik je echt niet kan missen
En al die pijn, nooit meer kan uitwissen
Een deel van mijn leven raak ik gewoon kwijt..
Dat is tot mijn allergrootste spijt
Dat ik nooit meer je warmte kan voelen
Ik hoop dat je weet wat ik met deze woorden wil bedoelen
Ik hou altijd van je schat
Je was het liefste dat ik had
Groetjes
.. zo'n reactie had ik niet verwacht..!
