Bokt.nl

Citaat:

Op haar blote voeten liep Marije door het gras.
Hoe was ze hier nu terechtgekomen?
Ze probeerde diep na tedenken, ze voelde haar hoofd helemaal duf worden,
maar er was niks..
niks meer dan een zwart gat..

Ze voelde het zonnetje dat net op kwam, haar huid verwarmen,
de wind langs haar lange blonde haren gaan.
Haar spijkerbroek en T-shirt plakkend aan haar lichaam.

Ze keek om zich heen, waar was ze toch?
Het kwam haar helemaal niet bekend voor.

Toen hoorde ze een oorverdovend geluid, wat was dat?
Het leek wel allemaal gekras, en gepiep, het kwam dichter haar kant op.
In een reflex bukte ze zich, en voelde haar enkel wegglijden in het nog vochtige gras.
"Auw" Iets in haar broekzak, schaafde haar been.
Snel ging ze goed zitten.
Het geluid kwam weer dichterbij, het leek wel uit de lucht te komen..
Ze keek omhoog, en zag duizenden grote opgejaagde vogels, krassend en piepend vanuit de lucht.
Ze leken haar niet te zien, waarom gingen ze zo op de vlucht?

De vogels hadden een prachtige zwarte kleur, die schitterde in het zonlicht.
Marije volgde ze, tot ze uit het oog verdwenen waren.
Het was een prachtig gezicht, maar het stelde haar niet gerust.
Voor wat of wie, waren de vogels op de vlucht?

Citaat:

Op haar blote voeten liep Marije door het gras.
Hoe was ze hier nu terechtgekomen?
Ze probeerde diep na te denken, ze voelde haar hoofd helemaal duf worden, maar er was niks,
niks meer dan een zwart gat..

Ze voelde het zonnetje dat net op kwam, haar huid verwarmen,
de wind langs haar lange blonde haren gaan.
Haar spijkerbroek en T-shirt plakkend aan haar lichaam.


Ze keek om zich heen, waar was ze toch?
Het kwam haar helemaal niet bekend voor. Toen hoorde ze een oorverdovend geluid, wat was dat? Het leek wel allemaal gekras, en gepiep, het kwam dichter haar kant op. In een reflex bukte ze zich, en voelde haar enkel wegglijden in het nog vochtige gras. "Auw" Iets in haar broekzak, schaafde haar been. Snel ging ze goed zitten. Het geluid kwam weer dichterbij, het leek wel uit de lucht te komen.. Ze keek omhoog, en zag duizenden grote opgejaagde vogels, krassend en piepend vanuit de lucht. Ze leken haar niet te zien, waarom gingen ze zo op de vlucht?
De vogels hadden een prachtige zwarte kleur, die schitterde in het zonlicht. Marije volgde ze, tot ze uit het oog verdwenen waren. Het was een prachtig gezicht, maar het stelde haar niet gerust.
Voor wat of wie, waren de vogels op de vlucht?

Citaat:

Marije stond op, en keek om haar heen.
"Dat wordt er hier wel al leuker op", mompelde ze.
"Eerst ben je opeens ergens op een grasvlakte, en dan zie je duizenden vogels die opgejaagd worden."

Aan de linkerkant van haar was een gebergte, en voor haar die grasvlakte. Iets van een meertje, bomen of struiken waren er niet. Ze voelde haar mond droger worden, en haar maag begon te rammelen.

"Geweldig, ook dat nog eens erbij!"
De plek waar haar been geschaafd was, begon nu behoorlijk te gloeien. Met haar hand, rolde ze haar spijkerbroek op. Het was alleen maar geschaafd. Hoe kan het dan zo zeer doen, dacht Marije? Ze voelde in haar broekzak, haar hand voelde een soort gesteente, en iets van een veter. Het ribbelde een beetje, en voelde erg koud aan. Snel haalde ze het uit haar zak. Een geweldig afgewerkt gesteente kwam er te voorschijn. Het was prachtig blauw/groen, wat in elkaar overliep. Er hing een lus aan, het leek wel een medaillon. Allemaal vragen schoten haar te binnen.
Had ze dit altijd al gehad?
Waarom hing het dan niet aan haar nek?
Waar was het voor?
Ze draaide het medaillon om. Er stonden letters in gekrast, die moeilijk te lezen waren. Het leek wel een soort klank, of zou het een woord zijn? De eerste was een -A, het tweede een -K met een streep erdoor? Het leek wel een woord te vormen.
...AKASHI...