Bokt.nl

Gunufje schreef:

Ik vind dat je te snel al begint met het heftige deel, ik zou een flink stuk langere inleiding doen, want dit vind ik een beetje van de hak op de tak

Maxima schreef:

Een voorstukje;
Tiffany gaat verhuizen, ze moet naar een nieuwe buurt en naar een nieuwe school. Ze heeft het er wat moeilijk mee, ze krijgt ruzie met haar ouders en zit vaak in de problemen. Na de verhuizing wordt het er allemaal niet beter op. Totdat ze Tom ontmoet, hij zit bij haar op haar nieuwe school en ze is meteen stapel gek op hem. Ze raakt goed bevriend met Tom, vaak gaat ze met hem mee stappen, of drinkt ze een biertje bij hem thuis. Na een tijd krijgt ze toch weer ruzie met haar ouders en gaat ze naar Tom, maar dan...

De rest lees je maar
"Hoi mam, ben thuis." Tiffany liep de gang in en gooide haar tas op de grond. "Oh, hallo." mompelde haar moeder. Tiffany liep de kamer in en plofte op de bank. Ze pakte een blikje cola en dronk het in een keer leeg, toen stond ze op en liep naar boven. "Tiffany! Terug komen jij!"
riep haar moeder "Wat is er?!" "Opruimen dat blikje!". Haar moeder stond in de hal bij de trap te wachten. "En wat is dit?" riep haar moeder, ze wees naar Tiffany's schooltas die midden in de gang lag.
"Mijn schooltas, dat zie je toch." zei Tiffany chagerijnig. "Niet zo'n grote mond, hè?!" "Ja, als jij zo gilt." "Je moet gewoon je spullen opruimen!"
"Oké, oké. Ik begin al." Nadat ze alles ogeruimd had, plofte ze op haar bed. *Tuuututuuuttuut* "Met Tiffany." "Hee Tif, met Dagmar." "Hoi."
"Ga je vanavond mee naar de bios met Simone, Thijs, Otto en mij?"
"Oke, hoelaat? Welke film?" "Rond 8 uur denk ik, ik weet niet zien we daar wel." "Oke, ben ik om half 8 bij jou." "Oke, doei meis." "Daag, tot straks." Ze keek op haar horloge, "10 over half 7." Om 10 voor half 8 liep ze naar beneden en trok haar jas aan. "En wat denk jij te gaan doen?" Haar moeder stond in de deuropening. "Ik ga naar de bios met Dagmar." "Komt niks van in." "Wat?! Hoezo?" "Zoals ik het zeg."
"Waarom niet?" "Gewoon niet Tiffany! Ik wil het niet hebben, ga naar je kamer." Ze barste in tranen uit. "Je verpest mijn hele leven!" "Naar boven!!" schreeuwde haar moeder. Een kwartiertje later ging Tiffany naar beneden om naar Dagmar te bellen, toen ze in de gang stond hoorde ze haar moeder zeggen; "Ze voelt zich niet zo lekker, ze belt wel als het over is. Ga maar zonder haar." "Wie had ze aan de lijn?" Dacht Tiffany, "Doei Dagmar." zei haar moeder en legde de telefoon neer. Tiffany barste alweer in tranen uit, ze rende de trap op en pakte
haar fietssleutels. Toen ze beneden was, pakte ze haar jas en leip nar buiten. Ze gooide de deur achter zich dicht en stopte de sleutel in het slot. Zo snel mogelijk fietste ze weg. "Waar kan ik heen?" dacht ze.
"Ik heb geen geld bij en Dagmar is toch al naar de bios." "Melissa dan? Nee, die is op vakantie." "Tom, ja ik ga naar Tom." *Tuutututuutut* "Mam mobiel." las ze voor. Ze drukte haar mobiel weg en stopte hem in haar zak. Na 5 minuten fietsen kwam ze in de straat waar Tom woonde. *Pieppiep, pieppiep.* Ze pakte haar mobiel. "Één nieuw bericht ontvangen." Stond er op het schermpje. "Mam mobiel."[i]
Denk maar niet dat je
voorlopig terug hoeft te
komen! Je mag van mijp-
art altijd wegblijven ik
ga je echt niet zoeken
als je dat soms denkt.
[i]Meteen rolde de tranen weer over haar gezicht. "Ze is gek!" dacht ze, van woede gooide ze haar telefoon op de grond. Ze liet haar fiets op de grond vallen en ging naar de achterdeur.
Ze stormt de kamer van Tom in, "Ik hou het niet meer!" gilt ze, "Ik hou het echt niet meer!" Ze barst in tranen uit, Tom staat op en zegt kalm: "Wat is er, meisie? Wat is er gebeurt?" "M-mijn moederr l-laat me niks z-zelf doen, i-ik mag h-helemaal n-niks!" "Heb je weer ruzie gehad?"
"Ja." Een tijd was het stil, Tom verbrak de stilte en zei: "Wat moet ik er aan doen?" Tiffany veegde met haar mouw de tranen van haar gezicht af en haalde haar schouders op. "Ben je komen fietsen?" vroeg Tom. "Hmhm." Even keek Tiffany omhoog, in haar prachtig blauwe ogen was een doffe blik te zien, tranen rolde opnieuw over Tiffany's wangen.
Tom keek naar buiten en zag dat het regende, bovendien was het al donker dus hij zei:"Zal ik je fiets achterin gooien en je naar huis brengen?" "Of wat wil je?" "Nee!" "Ik wil niet terug! Echt niet, Tom."
Tom keek haar recht in de ogen angst zag hij, maar ook woede. "Wil je hier overnachten dan?" "Oke." .
s'Avonds laat zat Tiffany in Tom's bed te lezen. "Ik dacht dat je al sliep!" riep Tom, nadat hij de kamer binnen kwam vallen. "Nee, ik was aan het lezen." mompelde Tiffany. "Hee, wat is er nou?" "Niks, ik voel me gewoon niet oké, ja?!" "Sorry hoor." "Nee, laat maar. Het is mijn schuld. Ik wil gewoon normaal met mijn ouders om kunnen gaan." "Dat snap ik wel, maar hee, maak je niet zo druk. Tiffany kreeg weer traanogen. "Kom eens hier." Tom ging naast haar in bed zitten en legde haar hoofd op zijn borst. "Tom, ik weet ni..." probeerde Tiffany. "Ssstt." Tom legde zijn vinger op haar mond. "Relaxt je, laat je gaan." Hij gaf haar een kusje in haar nek en streelde haar lijf. "Nee, Tom!" zei Tiffany nou iets harder.
Tom ging gewoon door, hij pakte haar vast. "Tom! Hou op!!"gilde Tiffany "Hou je mond, kreng!" riep Tom en gaf haar een klap. Bewusteloos viel ze achterover op de bank.

En? Wat vinden jullie er van?