Ik wil jullie ongezouten mening. Doorgaan of kappen ?
Senna sloeg haar ogen open en zag aan het licht wat door de gordijnen scheen dat het mooi weer was. Pff..wat kan mij dat schelen !Het moet regenen en donderen !
Ze dacht terug aan gister, wat een rotdag. Ze voelde de tranen al weer opkomen maar vocht er hard tegen. Nee ze zou niet weer hoofdpijn krijgen van het janken !
Moedeloos besloot ze nog maar in bed te blijven liggen, er was niets om voor op te staan.
Ze keek naar de kastdeur die open stond, de kast was voor de helft leeg. Alleen haar kleren lagen er nog.
Het melodietje van ‘you never walk alone klonk’ vanaf haar telefoon, terwijl ze hoopte dat hij het was kwam er een woede omhoog die ervoor zorgde dat ze haar telefoon wegsmeet. Ik ‘walk’ dus wel degelijk ‘alone’ nu !
Gister bekende hij het eindelijk die banketstaaf. Senna was niet gek of achterdochtig geweest.
Hij was inderdaad vreemd gegaan, ze wist gewoon niet wat ze moest zeggen, verstomd was ze. ‘Maar het betekende niets’ zei hij er vlug achteraan.
Patrick ging op zijn knieën en smeekte om vergeving, hij was dronken geweest en alles wat Senna hoorde was blabla.
Wekenlang dacht Senna al dat hij vreemdging. Het stiekeme ge-sms en ge-chat was niet zo onschuldig als hij beweerde.
Al die weken hoopte Senna dat ze ongelijk had en inderdaad achterdochtig was. De ruzies die ze erover hadden gehad waren ontelbaar. Patrick had steeds gezegd dat het niet waar was.
En nu ineens bekende hij. Ze kon het niet bevatten, negeerde hem en sprak geen woord tot s’avonds . Ze kon gewoonweg niet meer denken, alsof ze knock-out geslagen was maar nog bij bewustzijn was.
Maar om savonds laat kreeg ze een helder moment. Hij moest weg en meteen zijn spullen meenemen.
Huilend rende ze naar de kast, trok de tassen eruit en begon ze vol te smijten met zijn kleren,cd’s, spelletjes en alles wat ze maar vond van hem. Patrick schreeuwde en probeerde haar tegen te houden door alles er weer uit te trekken. ‘Ik wil je niet kwijt !!’ schreeuwde hij.
‘Dat is dan een beetje te laat want je verloor je vanaf het moment dat je begon te liegen !!’ gilde Senna terug. Senna huilde hard en hysterisch riep ze ‘hoe kon je !!Hoe kan je onze relatie nou weggooien voor iets wat niets betekende ?!’. Ze liet zich huilend op het bed vallen.
Patrick kwam naast haar zitten en huilend probeerde hij haar te troosten. Maar Senna sloeg hem weg ‘Rot op naar dat andere wijf !’. Patrick besloot dat het geen zin had om het te blijven, zoals het er nu uitzag kwam het nooit meer goed.
Hij raapte zijn spullen bij elkaar en vertrok stilletjes.
Waarom moest ik nou gelijk hebben, vroeg Senna zich af. Maar het kon ook gewoon niet anders, wie stuurt er nou naar een ‘gewone’ vriendin een bos rode rozen. Zomaar! Terwijl zij
mooi kon fluiten naar rode rozen. Voor haar was hij nooit attent geweest. Hij was zo a-romantisch dat ze zelf haar verjaardag cadeautje mocht kopen van zijn geld. Leuk hoor, heel verrassend !
Ze werd weer boos, sprong plots van het bed af en bedacht zich dat Patrick hier precies 24 uur nog gelegen had. En met die gedachte haalde ze ruw het beddengoed van het bed af en smeet het in de wasmand.
Ze voelde zich gebruikt en vies. Hij had dubbelspel gespeeld.
Wat moest ze nou doen? Wat zou de pijn verzachten..terwijl ze dat dacht liepen de tranen alweer. Verdomme! dacht ze kwaad. Ik moet maar meer water gaan drinken om die rottranen bij te vullen..ze raken nog op.
Senna besloot maar onder de douche te gaan, daar vielen de tranen toch niet op dan kon ze net doen alsof ze niet huilde. Daarna zou ze Wendy bellen om vertellen wat er was gebeurt, die zou haar zeker komen troosten.