Geplaatst 
ze horen bij de gevoelens die ik toen had!
niet altijd even fijn dus!
misschien ook tips en opmerkingen?
Mijn gevoel………
Ik vind het moeilijk om te zeggen hoe ik me voel……
Maar toch wil ik het ergens kwijt.
Alleen dan ben ik bang.
Bang dat er nog meer problemen komen.
Ik dacht dat ik hun kon vertrouwen.
Meer nee, dat was het dus niet.
Nou moet ik zoeken naar een ander.
Waar ik mijn leven op kan bouwen.
Alleen vinden doe ik niet.
Hoe moet het verder, ik weet het niet.
Want telkens als ik denk dat ik iets heb bereikt,
Blijkt het een groot misverstand te zijn.
Het gaat dan zelfs helemaal mis…….
Heel anders zoals ik hoopte dat het zou zijn.
Waar is de liefde……… waarom doe oorlog??
Hoe kan je liefde vinden…
Als die er niet is?
Hoe kan je je veilig voelen…
Als de veiligheid er niet is?
Hoe kan je zonder oorlog en ruzie leven….
Als die er niet is?
Het kan gewoon niet.
Het gebeurt maar je wilt het niet.
Je wil je er tegen verzetten.
Maar dat lukt niet
Wanneer is dat eens over….?
Ik weet het niet!
Waarom heeft de mens hiervoor gekozen?
Ik snap het niet!
Dan wachten we maar af…
Wachten tot er iets gebeurt.
En we proberen ons dan te realiseren…..
Hoe het anders moet
Als iedereen nou eens zo dacht….
Denk ik dan.
Maar nee, natuurlijk niet
Ze realiseren zich niet dat het anders kan!
bang
zit ik dan..
alleen op mijn kamer..
doodse stilte om me heen..
natte ogen..
ik denk bij me eigen..
waarom besta ik?
waarom ben ik op deze aarde?
komt er nou geen tijd..
dat ik me beter voel..
dat ik weer kan lachen..
ik ga voor het raam zitten..
kijk naar de sterren..
ze stralen..
was ik daar maar..
was ik maar daar boven..
zonder pijn..
zonder verdriet..
alles mooi en licht om me heen..
geen donkere wolken..
geen mist..
een hemel..
vol liefde en plezier..
wat doe ik hier?
op deze aarde...
vol pijn..
en verdriet..
ik kan niet meer..
mijn kracht is op..
elke keer val ik weer..
opnieuw een dikke tegenslag..
waarom kan nou niks goed gaan..
ik begin te huilen..
ik kan wel schreeuwen..
waarom??????
wat bezield mij???
kwordt bang van mezelf..
bang voor de wereld om mij heen..
zo groot..
zo angstaanjagend..
ik wil niet meer..
ik wil weg..
ver hier vandaan..
naar boven..
naar de hemel..
de tranen blijven stromen..
ze stoppen niet..
blijven komen..
ga op mijn bed liggen..
val in slaap..
de morgen is gekomen..
sta op..met dikke rode ogen..
en denk bij mezelf..
was ik nou maar nooit wakker geworden!!
Ik kijk naar de wolken.
Maar die zijn er niet…
Een mooie blauwe lucht.
Dat is er altijd niet.
Slapen ga je bijna doen
Alleen dat wil je niet…
Staren dag en nacht door.
Kijken naar hoe dat kan zijn
Wat is dat toch mooi.
Dan heb je al die oorlog en ruzie
Wat gek dat je dan nog van zoiets moois kan genieten.
Dan in eens een donderslag.
De wolken komen toch.
Hele zwarte wolken verwoesten de lucht
De ruzie is aan bod.
Zo gaat het ook bij ons in de wereld.
Als je dat goed bedenkt.
En dan blijft er 1 lichte wolk.
Die wolk dat ben jij.
Je probeert je tegen al die wolken te verzetten.
Maar lukken doet het niet.
Waarom wil niemand mij helpen……?
Snapt zelf 1tje het dan niet?
Alleen lukt het echt niet
Hoe ik ook probeer.
Vluchten is de enige kans.
Dat gebeurt nou elke keer………………………
