[verhaal] Malher

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Woest

Berichten: 4453
Geregistreerd: 20-03-05
Woonplaats: BELGIE!!

[verhaal] Malher

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-05-05 16:46

ik heb de naam van het verhaal nog niet (misschien kunnen jullie me eraan helpen)

en dit is ook het eerste verhaal dat ik schrijf (klein beetje verlangen van mij zit er ook in)
ps: ben heeeel slecht in leestekens dus ..
ik hoop dat jullie er al wat vinden

IJverig stapte ze op haar fiets; “dat het vandaag maar droog blijft , dacht ze. Ze trok een twijfelend gezicht terwijl ze naar de grauwe lucht staarde, greep haar handvaten vast en trapte hard tegen de pedalen om een beetje vaart te maken op het zanderig wegje waar ze fietste.

Gini wou altijd al een paard hebben, een grote prachtig paard of pony natuurlijk. Elke keer als ze op de manege waar ze les volgde, Lara langskwam met haar Friese ruin staarde ze zo lang mogelijk naar Maron, tot zijn zwarte glans uit haar zicht verdween, als ze nu eens goed bevriend zou zijn met Lara… misschien mocht ze dan af en toe ook eens op Maron rijden, of uitstappen, ja dat zou ook al voldoende zijn, maar nee, dat kon niet, want Lara keek al van het begin niet op naar haar, en als ze keek, dan keek ze vol ontzag, alsof Gini maar een vuil stalknechtje was. Ze zuchtte diep. Maar hoe mooi die Maron ook zou zijn haar hart lang altijd bij het Haflinger ras. Al van kleins aan had ze iets met haflingers. De blonde manen, voskleurige huid, ja, daar was ze dol op.

Toen ze aankwam op de manege ging ze automatisch naar Loesje. Loesje hinnikte zacht naar haar, en Gini aaide haar over haar lief neusje en opende de zak snoepjes die ze de dag ervoor had gekocht. “Banaan, MmMm, heb je weer eens wat anders meegebracht Loesje, ik hoop dat je het lust grinnikte Gini naar Loesje die alleen maar aandacht had voor het krakend plastiek waar de snoepjes inzaten.

Loesje was Gini’s haar lieveling’s manege paardje en ze reed nu al 4 jaar op haar. Loesje was een halve haflinger gekruist met een fell pony. Maar dat maakte niets uit voor Gini; ze viel meer op Loesje’s liefdoen, het feit dat Loesje toevallig haflingers bloed had was gewoon een extraatje. Opeens hoorde ze een hard geluid, veel geschreeuw en hoefgetrappel buiten op de straat. Ze haastte zich naar buiten en zag nog juist een Haflinger voorbij razen…
Laatst bijgewerkt door Eline op 25-05-05 20:53, in het totaal 2 keer bewerkt
Reden: op verzoek titel aangepast

plutolover

Berichten: 11835
Geregistreerd: 30-07-04

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-05-05 16:50

weet niet echt een titel maar wil wel een vervolg

Woest

Berichten: 4453
Geregistreerd: 20-03-05
Woonplaats: BELGIE!!

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-05-05 17:31

Citaat:
weet niet echt een titel maar wil wel een vervolg


Bloos! echt waar? Haha! ga derect beginnen, ik dacht al dat je het nix zou vinden! Bloos

Mizora

Berichten: 18459
Geregistreerd: 08-02-05
Woonplaats: Oudenhoorn

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-05-05 17:50

jep, leuk

Woest

Berichten: 4453
Geregistreerd: 20-03-05
Woonplaats: BELGIE!!

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-05-05 17:53

nou dan deel 2 Haha!

II
Ze liet de zak met koekjes voor de deur van Loesje liggen en liep zo snel ze kon naar buiten om te kijken wat er allemaal aan de hand was. De haflinger hadden ze bij de hooiplaats ingesloten en joegde het op zodat het in de hoek zou blijven. 2 mensen liepen naar de longeer- bak en opende de deur, met een soort ketting joegen ze de haf richting de longeer-bak en sloten de hek weer. Onrustig galopeerde de haf de bak rond en rond onophoudelijk.
Gini hoorde een paar mensen uitleggen tegen de manege baas dat het deze haf was die ze van de handelaar gekocht hadden. Het bleek nog een groen dier te zijn, als ze het zo hoorde.
“WAT? DAT MEEN JE TOCH NIET RIEP DE MANEGE BAAS, ZO’N DIER BRENGT NIETS OP!! EN WIE GAAT HET DAN WEL NIET MAK MAKEN? HIJ ZIJ DAT HET AL ONDER ZADEL GEWEEST WAS!! Er had al een zadel opgelegen meneer, zei een van de knechten! Woedend liep de eigenaar terug naar binnen.

Gini ging terug naar de stal van Loesje, nam de zak met koekjes en zei “ meisje, ik leen er een paar van je ok, ik denk dat buiten een andere het even meer kan gebruiken dan jij. Ze gooide er nog drie in haar voerbak en liep snel naar buiten. Ze liep kalmer naarmate ze dichter bij de longeer-bak kwam en liep een beetje gebogen om door de railing door te kijken. De haflinger stond stil te blazen en trilde een beetje van opwinding. Opeen zag hij Gini staan, snoof sprong verschrikt opzij en begon gelijk terug te galoperen alsof zijn leven ervan af hing.
“kalm maar, howww, russtig, brrrrrrrrrr, whowww, sttttttt maar, zei Gini op een kalmerende toon. Maar ondanks bleef de haf lopen, maar heel langzaam aan begon het te vertragen tot het op stil stond aan de uiterste overzijde van de bak. Heel rustig klom Gini op de railing en bleef zo een 5tal minuten staan kijken naar de haflinger. Zo ver ze zag wist ze dat het een ruin of een hengst zou zijn. Ze zag ook dat dit nog maar een heel jong dier moest zijn, 3 of 4 jaar schatte ze hem in. Het dier keek met grote ogen naar haar en ze keek terug, haar ogen verzonken in zijn grote ogen en het leek alsof ze precies voelde wat het dier meemaakte. Rustig nam ze een koekje en legde het op haar hand, stak het heel voorzichtig uit, terwijl ze dat deed begon de haf weer fel te rillen. Ze wist dat hij het waarschijnlijk niet zou aannemen maar ze waagde het erop, zo stond ze 10 minuten. Toen haar arm pijn deed gaf ze het op en legde het koekje op de tweede balk van de bak en ging iets verder op de laag hangende tak zitten. Vanaf hier kon ze alles zien en bleef, roerloos kijken naar de haf. Heel langzaam begon de haf de longeer-bak te verkennen, nog steeds de plaats in de gaten houdend waar Gini het brokje had achtergelaten, met bogen liep de haf erom heen, steeds kleiner makend. Tot hij opeen recht voor het koekje stond, hij wou het wel pakken maar rook de geur van Gini op het koekje, mensengeur.

Gini vroeg haar af wat dit diertje toch in z’n korte leventje meegemaakt moest hebben dat het zo reageerde op de geur van mensen.

Heel voorzichtig at de haf het koekje op en liep gelijk terug naar de andere kant van de bak.
De reden van het haastig vertrek was het feit dat de manege baas terug naar buiten liep…


hoop dat jullie dit deel even leuk vinden!

allie_mootje
Berichten: 398
Geregistreerd: 10-04-05
Woonplaats: zuid-holland

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-05-05 17:58

leuk verhaal!!! kom maar op met deel 3 Knipoog

plutolover

Berichten: 11835
Geregistreerd: 30-07-04

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-05-05 18:02

ja kom maar op met deel 3.Ben gek op haffie's dus wil wel weten hoe het afloopt

Woest

Berichten: 4453
Geregistreerd: 20-03-05
Woonplaats: BELGIE!!

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-05-05 18:19

nou dan deel drie!

III

Verbaast keek Gini hoe de baas met een horde mensen achter zich aan een weg baande naar de plek waar de haf stond. Ze ging wat rechter zitten en keek gespannen toe.

Met een gezicht als een donderwolk keek de baas het dier nauwkeurig aan van op afstand.
“LAURAAAA, riep hij heel hard. Snel kwam een mager meisje aangelopen vanuit de ‘eigenaars stallen’ naar de baas toe. “Ja pap, wat is er? “Hou jij je maar even met die beest bezig wil je, ik moet het ergens zien te plaatsen. ‘ MAAR PAP, IK ZOU TOCH DIE ARABIER KRIJGEN DIE MORGEN KWAM? Zei ze hard toen haar vader al weg liep. De baas draaide zich om en zei “DAT WEET IK NOG NIET ZO ZEKER HOU JE MAAR EERST BEZIG MET DIT BEEST EN ALS JE DAAR AL WAT MEE KUNT MAG JE MISSCHIEN DAT BEEST HEBBEN! WE ZIEN NOG WEL! En hij begon weer verder te lopen.
‘FIJN!! Riep het meisje, JE HOUD JE OOK NOOIT AAN JE WOORD. De baas reageerde hier niet meer op.

Kwaad draaide het meisje haar om naar de haf en stampte kwaad op de grond, tot drie maal toe.
“OH LEUK HOOR, NOU ZIT IK HIER MET JOU OPGESCHEEPT! Zei ze hard tegen de haf die als een gek zat te trillen door al die commotie. Tssssss jou kunnen ze nog niet eens een paard noemen!! Een mislukte pony ja, dat is wat jij bent! ‘hij denkt toch niet dat ik mijn tijd ga verkwisten aan jou! Heb wel beter dingen te doen hoor.

Lastig zat Gini op da tak te kijken naar Laura, Wie denkt ze wel dat ze is? Ik zou er alles voor willen doen om nog maar een shet te verzorgen en madam staat al te paraderen als ze niet haar ‘arabiertje” mag hebben.
Kan toch zo de “shijt” krijgen van zulke mensen!
Maar toen kreeg ze een ideetje.
Snel sprong ze van de tak af en liep naar de longeer-bak waar het meisje nog steeds stond te mokken. ‘Hallo, zei ze tegen het meisje.
Die keek even door haar ooghoek naar Gini. Hey, zei ze terug.
Heimelijk zei Gini, “ is dat jou haf? Geërgerd keek het meisje terug. Ja dat zou hij moeten wezen, maar niet voor lang hoor, morgen komt mijn arabier aan! Zei het meisje met een triomfantelijke toon.
Ahsow, zei Gini. Zal wel leuk voor je zijn?! Jah Duh…
En wat gaat er dan gebeuren met deze haf? Vroeg Gini.
Ja buh! Wat kan mij dat nou schelen? Antwoorde laura.
Daar heb ik dan toch geen tijd voor hoor! En mijn vader evenmin.
Jep jep, zei ze toen ze zich omdraaide naar de haf. Jij bent een dikke miskoop geweest man. Misschien was je beter af aan de vleeshaak, en met een gemene lach liep het meisje weg.
Knarsetandend draaide Gini zich ook om en liep richting haar fiets ze moest nu snel door anders zou haar moeder ongerust zijn. Owwwwww die stomme trien e, ik zou ze zo kunnen…..


ik zou niet weten als ik 'penny' achtig bezig ben, maar dan nog ens, ik weet niet wat 'penny-pennyachtig-of pennymeisjes zijn!
als iemand daar uitleg over wilt geven mag je dat gerust doen! Haha!

allie_mootje
Berichten: 398
Geregistreerd: 10-04-05
Woonplaats: zuid-holland

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-05-05 20:59

nou ik vind het een leuk verhaal hoor;)

di_Segno
Berichten: 2180
Geregistreerd: 04-11-04

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-05-05 22:15

deel 4?? leuk verhaal!! Haha!

Woest

Berichten: 4453
Geregistreerd: 20-03-05
Woonplaats: BELGIE!!

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-05-05 20:28

Haha! even tijd hebben en dan komt deel vier er zeker aan Haha!

di_Segno
Berichten: 2180
Geregistreerd: 04-11-04

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-05-05 20:53

oke,.. Haha! maak maar tijd, wil meer!! Clown

Woest

Berichten: 4453
Geregistreerd: 20-03-05
Woonplaats: BELGIE!!

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-05-05 20:28

deeeeeeeeeeeeeeeeeeeel 4

VI
Die avond sliep Ginni niet zo goed, ze droomde..
Ze droomde naar… het was meer een nachtmerrie….
Het was donker, en ze hoorde een heel schel geluid, het geluid van iemand die pijn leed..
Ze hoorde het zwaar gehijg en zag het met wit omrand groot oog van een paard hoog in de pikzwarte hemel. Het was de nieuwe haf. Ze wilde naar het dier toegaan maar hoe hard ze ook liep ze kwam geen meter vooruit, ze wilde schreeuwen maar er kwam geen geluid. Ze hoorde ook een ritmis gebonk, het ritme was bijna om op te dansen als het maar niet zo snel was, het was het angstig hart van de haf dat schreeuwde om genade. Opeens hoorde ze een hard gelach met een schok kwam ze tot stilstand, keek diep in de verte en zag een meisje staan, een dun mager meisje met een valse lach dat heel helder klonk bijna een heksen geluid. Een golf van woede kwam over haar heen en ze begon nog harder te lopen, harder en harder, zo hard als haar benen haar konden verzetten, maar ze kwam niet vooruit. Tranen begonnen beekjes te vormen langs haar wangen. DOE HEM NIETS schreeuwde ze, het meisje keek weer om op dat enge manier waarop ze dat eerder ook al gedaan had. DOE HEM NIETS OF ANDERS schreeuwde ginni.
Opeens zag ze het meisje terug omdraaien en ze wees, uit de verte zag ze een witte vrachtwagen achteruit komen. NEE, NEEEEEEE schreeuwde Gini. Het was de witte enge vrachtwagen die de paarden kwamen ophalen die niet meer konden, het was de ‘lijkenwagen’ zo noemde de volwassen het. ALSTUBLIEFT NEEEEEEEE. De haf werd ingeladen, en weer klonk het heksachtig gelach van Laura. NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE…

Met een ruk kwam Gini overeind in haar bed, haar gezicht was nat van de tranen en heel haar lakens waren vochtig van het zweet.
Het was 6 uur in de ochtend, slapen kon ze toch niet meer, en op haar tenen ging ze de trap af naar beneden, vermeed de trappen die kraakte, de hal in richting keuken. Daar maakte ze haarzelf een warme chocolade melk, nam een stukje chocolat en ging binnen op de sofa zitten, het regende, daar werd haar humeur niet beter op.
Ze nam het kastje van de tv, zapte hem aan en veranderde elke seconde van post, tekenfilmpjes zegde haar op het moment niets, en verder was er niet veel op tv, muziek posten waren veel te luid en minder zetten had dus ook geen nut. Ergens op JIM TV liet ze het voor bekeken en staarde terug naar buiten, van buiten terug naar de klok, 6u 20 pffffff de tijd ging niet vooruit. Ze wilde nu al naar de manege gaan, ze wilde gaan kijken hoe het met de haf ging, ze twijfelde of de droom die ze had helemaal geen droom was, misschien was het wel een voorgevoel! Ze maakte haarzelf zo stapelgek dat ze niet stil meer kon zitten, ze liep van de keuken terug naar de badkamer, en dan terug de sofa op, weer naar de bad kamer, en elke keer hield ze de klok nauwlettend in de gaten.
Gespannen zat ze weer voor haar te staren naar de waaiende bomen die achter het huis stonden, ze was zo gespannen aan dagdromen dat ze het zacht geritsel niet hoorde.
Boef er zat iets op haar schouder, ze sprong verschrikt recht en keek angstig achterom…..

LiefsteIwan

Berichten: 3077
Geregistreerd: 10-07-04
Woonplaats: Daar ergens...

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-05-05 21:59

Ik wil ook meer Lachen

allie_mootje
Berichten: 398
Geregistreerd: 10-04-05
Woonplaats: zuid-holland

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-05-05 09:36

haha ik zit er helemaal in!

plutolover

Berichten: 11835
Geregistreerd: 30-07-04

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-05-05 10:13

ik wil meer zit er helemaal in.

Woest

Berichten: 4453
Geregistreerd: 20-03-05
Woonplaats: BELGIE!!

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 10-05-05 16:59

nog een vervolg

VI

MINOESSSSSS je liet me schrikken seg. Riep Gini tegen de rosse kater die op haar schouder was komen zitten en die nu hard lag te spinnen.
Met een hard kloppend hart ging ze voor de laatste maal naar de keuken.
Keek op de ovenklok en die wees aan dat het 9 uur was.
YES zei ze in gedachten en snel klom ze de trap voorzichtig terug op naar boven.
Eenmaal in haar kamer sprintte ze naar de kast, deed hem open, en haalde een blauwe open bak tevoorschijn. Hierin lagen al haar paardrij kleren want ze mocht van haar moeder de kledij niet bij haar gewone kledij leggen, ze vond dat paardengeur stonk. Maar voor haar was het de enige geur die ze zonder twijfel overal zou herkennen, een parfum in haar neus!
Ze trok haar rijbroek aan, nam een dikke trui en haar body warmer, haar dikke paardrij sokken en sloop terug de trap af.
Liep weer in een sprintje naar de badkamer en kleedde haar aan.
Op de memoblok aan de ijskast schreef ze : mam en pap, ben naar de manege, drukke dag vandaag, tegen 12 uur terug. Xxx Gini.
Toen liep ze naar de kelder, trok haar rijlaarzen aan nam haar fiets mee naar buiten, en fietste zo snel ze kon naar de manege.
10 minuten later kwam ze aan, het was nog redelijk stil. Alleen de eigenaars paarden waren in de weer. De lessen voor de ‘bezoekers’ begonnen pas om 2 uur, en daarvoor mochten de eigenaars met hun paarden de bak gebruiken.
Ze zetten haar fiets weer onder de grote den, deed hem op slot en liep automatisch weer op een drafje naar de longeerbak, want hier had ze voor het laatst de haf gezien.
Maar daar was hij niet. Oh nee, hij zal toch niet… Gini begon al het ergste te denken, maar ze gaf nog niet op en ging de hele manege af op zoek naar de haf, ze wist precies nog hoe hij eruit zag. En zijn ogen.. nee zijn ogen vergat ze nooit meer. Een voor een keek ze in de stallen, zelfs de eigenaars stallen waar ze normaal niet zou mogen komen, zelfs daar ging ze op zoek. Het kon haar niet schelen, ze moest en zou de haf vinden. Toen ze alle stallen gedaan had en nog steeds ging haf vond begon ze de hoop te verliezen, ze ging even terug op de laaghangende tak zitten en dacht na. Ze zouden hem toch niet die avond al hebben weggedaan? Nee toch? Ze dacht dieper na, waar was ze nu nog niet geweest?
Moedeloos liep ze door het bos met een hangend hoofd. Er liep een paadje rond de manege en ze besloot die maar te volgen, Loesje werd nu gevoederd en ze wou haar beter maar niet gaan storen. Ze stond daar maar doelloos rond te lopen, AUW met een smak viel ze over een uitstekende wortel hard tegen de grond. Een traan liep langs haar wang toen ze naar de wonde op haar hand keek. Ze had geen tranen van pijn maar meer van ellende. Van woede schopte ze een steen heel hard weg recht tegen de achterwant van de manege. HIHIHI verschrikt keek ze op, dat was een paard dat hinnikten, maar waar staat het dan, opnieuw hoorde ze een hard gebriest. Het klinkt wel, het lijkt wel, ja dat was een briest dat ze nog eens gehoord had. Snel liep ze naar de richting waar het geluid vandaag was gekomen, en achterin vond ze een klein hout stalletje. Heel voorzichtig keek ze door de kieren, er stond een paard in dat was zeker, maar ze wist niet wat voor ras, want het was er veel te donker. Ze gaf een ruk aan de deur die heel krakend open ging, en keek voorzichtig binnen. BONK BONK BONK, het dier schopte heel hard tegen de want van het houten stalletje en ze hoorde ook een ketting rinkelen.
Toen ze de deur wat meer open deed zag ze een paardje staan dat woest blies van angst, witte dampwolken kwamen haar richting uit en ze hoorde de kettingen weer wild te keer gaan.
Een dakplaat viel van het dak en een grote lichtstraal viel juist in het midden van de donkere hut. Het was de haflinger die ze zocht. Oh jij bent het, ik heb je dan eindelijk toch gevonden riep Gini op een voorzichtige toon. Het dier steigerde en ze zag dat het niet erg hoog geraakte.
Toen het terug stil stond te trillen zag ze dat het dier een bandketting aan had, een bandketting dat zo hard aangetrokken zat dat het nog niet een beetje kon vershuiven. Een zware ketting sloot zich aan, aan de bandketting en zo vast aan een betonnen muurtje dat ze gemetseld hadden in de hut. Het diertje had al een hele diepe kuil in de betonnen muur gestampt met zijn voorbeen die nu dik opgezwollen was, want je zag een duidelijk verschil tussen de twee voorste poten…

allie_mootje
Berichten: 398
Geregistreerd: 10-04-05
Woonplaats: zuid-holland

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-05-05 19:35

goed vervolg zeg!!!

plutolover

Berichten: 11835
Geregistreerd: 30-07-04

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-05-05 20:31

wil meeeeeeeeeeer

Woest

Berichten: 4453
Geregistreerd: 20-03-05
Woonplaats: BELGIE!!

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-05 13:18

zodra mijn internet thuis terug werkt krijgen jullie een GROOT vervolg twee hoofdstukken verder Lachen

lovesSkippy
Berichten: 337
Geregistreerd: 21-06-04

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-05-05 16:14

goed zeg...
wacht ook op meer:P

plutolover

Berichten: 11835
Geregistreerd: 30-07-04

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-05-05 18:07

ik wacht ook op meer.

LiefsteIwan

Berichten: 3077
Geregistreerd: 10-07-04
Woonplaats: Daar ergens...

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-05-05 22:35

hier ook

Woest

Berichten: 4453
Geregistreerd: 20-03-05
Woonplaats: BELGIE!!

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-05 16:03

ok HIEEEEEER KOMT HET VERVOLG!!!
Clown
Deel 6

Jezus, wat hebben ze met jou aangevangen, zei Gini. Zal dat akelig mens wel geweest zijn.
Miss “Ik-wil- mijn- arabier-vandaag-nog-hebben!!”
Heel rustig legde ze nog wat brokjes neer wat ze in haar bodywarmer vond, en ging naar de manege terug. Ze wachtte voor de kantine, die pas om 10 uur open ging. Opeens hoorde ze een auto stoppen, en zag de eigenaar uitstappen. Vlug ging ze opzij zodat de baas de kantine deur kon openen en ze vroeg of ze mee binnen mocht. Natuurlijk zei de man vriendelijk.
Ze ging binnen op de kruk zitten recht voor de toog. Wil je misschien wat bestellen? Vroeg de baas. Euh, nee hoor, zei Gini vlug. Jij bent wel vroeg uit de veren hé? Zei de baas. Verlegen zei Gini, ja,.. ja, de paarden weetje wel.
Heb je er hier een staan? Of je bent misschien een verzorgertje van een van de eigenaren? Vroeg de baas weer om een gesprek aan te knopen. Helaas… zei Gini met een treurige doordachte stem. Maar ik ben eigelijk wel op zoek! Zei ze hoopvol.
Na even goed na te denken vroeg ze vol zenuwen; Eum, mag ik je misschien wat vragen?
De baas keek niet op maar maakte een toestemmend geluid.
Eum, De haf die gisteren binnen gekomen is, en in de longeerbak stond, Eum.. van wie is hij?
De baas zijn op een ontmoedigde toon wat meer op mopperen leek; van de manege zelf.
Voor in de les? Vroeg Gini weer. Nee, hij is nog niet echt zadelmak zei de baas.
Ik, eum.. Ik, Ik wou eigelijk vragen of ik misschien, als het kan, eventueel voor hem mag zorgen, stotterde Gini eruit.
De baas hield op met werken en keek haar aan. Die paar seconden leken wel een eeuwigheid te duren.
Toen ging de baas terug met werken, even later antwoordde hij; Hij is nog wild.
En keek uit zijn ooghoek naar Gini. Natuurlijk !dacht Gini, hij wild geen risico’s lopen, of in ieder geval, de kosten ontlopen.
Oh, maar ik heb ervaring, flapte Gini er snel uit. Ik rij al 10 jaar op deze manege, en vier jaar ervan heb ik op Loesje gereden. Wie? Vroeg de eigenaar? Ja, Loesje zal hij wel niet kennen, dacht Gini.
Oh, eum, de kruising Fell Pony en Haflinger, ze staat in de vierde stal de ‘stroom stallen’.
(deze stallen werden zo genoemd, omdat deze stallen geen deur hadden maar vier schrikdraden om de paarden binnen te houden, hier werden natuurlijk de makste paarden gezet of de pony’s.
Ah zo, al tien jaar? Vroeg de baas. Ja inderdaad zei Gini.
Mijn hart ligt bij het haflingerras en ik vond de nieuwe haflinger zo mooi, daarom wou ik eigelijk vragen of ik hem niet mocht verzorgen. En misschien na een tijdje, onder toezicht als u dat wilt, misschien helpen mak te maken. Te longeren enzo? Vroeg Gini met hoop in haar stem. De baas keek haar een tijdje aan, en zei toen; normaal zou hij voor mijn dochter Laura zijn, maar zij wilt alleen bij Aragor zijn. Aragor is zeker haar nieuwe Arabier? Zei Gini.
Verbaast keek de eigenaar op en zei: Inderdaad.
Oh ze had het mij verteld, zei Gini vlug.
Weet je wat, je mag beginnen met hem regelmatig te borstelen, en als het goed klikt zien we wel verder. ECHT WAAR???? Zei Gini, op een bijna schreeuwende toon. Ja knikte de baas.
OOOOOHH DANKU WEL, MENEER, DANK U WEL !!!!!
Maar eigelijk weet ik niet waar hij nu staat, zei de baas.
Ik wel, Zei Gini vlug, en haar glimlach verdween.
Hij staat achter de manege in het houten schuurtje, vastgebonden met een halsketting aan een betonnen muur, hij heeft de hele nacht liggen shotten en zijn poot is redelijk opgezwollen! Ratelde Gini af.
Nou kan je me de weg wijzen?
Tuurlijk. Volgt u mij maar ! En snel sprong Gini van haar kruk en begeleide de man naar de plek waar het arm diertje nog stond.
Met een fel afkeurende blik keek de baas naar het paardje, en mompelde iets in de zin van ‘Laura’!
Nou, dan gaan we hem maar gauw een fatsoenlijk plekje geven, hé? Zei de baas.
Ik denk dat we eigenlijk wel wat hulp kunnen gebruiken !! zei de baas nadat de haf weer wild proberen te steigeren. Hij nam zijn GSM uit zijn zak en belde: Gino? Ja, Ik hier hé, zou je even willen komen? Ja, naar dat stalletje achter de manege, weet je waar dat ligt? Ja daar! En, breng wat materiaal mee, Ja, Nee, een Paar touwen of zo, Ja? Ale, tot seffe.

Zo en nu even wachten zei de baas tegen Gini.
Na een 5tal minuten kwam een robuuste man aan, die er nogal gespierd uitzag aan. In zijn hand had hij een 3tal touwen en ging naar de baas.
Weet je nog een vrije stal? Vroeg de baas.
Achteraan de stroomstallen zei Gino.
Eum, weet je wat, Gino, achter in de opbergplaats heb ik overlaats nog een schuifdeur laten leggen, kun je die aan de lege stal maken? Tuurlijk baas.
Ok; dat zal dan deze middag klaar zijn rond 1 uur of zo baas.
Gino, dit meisje zal voor dat paard gaan zorgen.
Hij richtte zich tot Gini en zei; kun je om 1 uur 30 naar hier terug komen? En dan zoek je Gino maar op en kunnen jullie het dier verplaatsen naar zijn nieuwe stal ok.
Oh, ja zeker zei Gini. Natuurlijk zei de knecht.
Nou dan moet ik nu door, anders mis ik een belangrijke afspraak.
Hij richtte zich weer naar Gini en zei op een ernstige toon; Ik moet je wel zeggen meisje dat alle verantwoordelijkheden en risico’s op je eigen zijn. Ok?
Eum.. Ja, tuurlijk zei Gini.
De baas vertrok en Gini bedankte Gino en zei dat ze om half twee zeker hier was.
Als een speer vertrok ze naar haar fiets. Klom erop en trapte zo snel ze kon naar huis.
Thuis aangekomen was het 5 na 12.
Je bent te laat! Zei haar vader op een spottende toon.
Hoi pap, Hoi mam, eum, ik ben zo weer terug weg ok?
Ik vraag me af wat je zou zijn zonder je manegeke?
HOPELOOS riep gini, terwijl ze de trap op rende.
Boven zocht ze meteen haar spaarvarken op en haalde haar al haar geld eruit en begon te tellen…

Deel 7

1, 2, 6, 10 euro. Eummm, ? Hier kom ik niet mee toe. Zei ze stil.
Oh… snel stak ze haar geld in haar zak en liep naar beneden met twee trappen tegelijk.
Gini eerste eten hé, zei haar moeder. Oh, ja hoor mam. Wat eten we? Boterhammen.
Ok, snel zat ze neer aan tafel. Verbaast keek haar moeder haar aan, en sinds wanneer hou je zo van boterhammen? Hoezo? Vroeg Gini.
Nou anders kan ik altijd je lip van de grond halen als we boterhammen eten.
Ah nou, van vandaag, grinnikte Gini.
Haar moeder hield haar hand tegen haar voorhoofd, nou ziek ben je niet zei ze lachend.
Eum mam, mah k, msien, mn ero bbe vn vgend mnd?
Sorry, liefje zei haar moeder, maar wij komen niet van Pluto.
Dus zou je alstublieft met je mond leeg willen praten, en nog Nederlands ook?
Snel slikte Gini haar boterham af en zei opnieuw; sorry mam, maar zou ik misschien mijn zakgeld voor volgende maand mogen hebben? Of nee, Je bent met nog 15euro schuldig, weetje nog.
En waarvoor de gelegenheid?
Oh, eum ik moet nog een verjaardag cadeautje kopen voor Sara. Een meisje uit mijn klas.
Nou het is jou geld zei haar moeder, doe wat je wilt, maar kom achteraf niet klagen als het al op is hé? Nee, mam zei Gini en draaide met haar ogen.
Nou ik moet er maar weer eens vandoor, tot straks, en ze wuifde even achter haar.
6 uur ben je thuis! Riep haar moeder haar nog na.
Opnieuw sprintte ze naar haar fiets en trapte weer het zandwegje af.
Deze keer sloeg ze links af. Na een 10 minuten fietsen stopte ze voor een klein winkeltje achter een huis.
Hallo, manny! Riep Gini naar de eigenaar van de winkel. Die knikte terug.
Ze bleef even stilstaan en snoof diep. HAAAAA de doordringende geur van leder en producten drongen door en ze was meteen in haar nopjes. Deze paardenwinkel was het tweede verblijf van haar.
Snel liep ze door naar de halsters van achter.
Met een glimlach die van het ene oor naar de andere ging, snuffelde ze door de talrijke en kleurrijke halsters. Ze ging even door naar de borstels en keek.
Nou, als ik het noodzakelijkste neem, dat is dan de roskam, de harde borstel, de zachte borstel, manenkam, en een hoevenkrabber had ze nog thuis liggen dan ben ik al …14 euro kwijt, dus kan ik nog een halster kopen van … 11 euro.
Nou goed… ze ging terug naar de halsters en keek, maat COB? Eummm.
Nee pak maar maat FULL dan kan ik hem toch nog altijd kleiner maken, want hij is nogal redelijk groot die haflinger.
De kleur?... de kleur.. sientje had altijd rood voor haar haflinger. Maar dat heeft al bijna iedereen. En opeens kreeg ze heel onder achter de andere hoop halster een fel oranje halster in de gaten. Ze nam hem heel snel uit de rek. ohhh dies mooi.
Het was een orange halster met witte randen en kleine zwarte hoefijzertjes erop.
Ze keek naar het prijskaartje. 13 euro. Ohneeee, nou kan ik hem niet betalen, en die borstels heb ik toch nodig.
Nou, hoeveel heb je te kort? Riep Manny van achter de toonbank. 2euro, zei Gini betreurt.
Nou meisie, die krijg je van mij!
Oh Manny, echt waar? Jep, je hebt me toch ook geholpen met de zadels op te hangen de vorige keer! Of niet soms.
Ja, das waar, maar dat doe ik maar al te graag voor niets!
Wil je hem of niet? JA, TUURLIJK riep Gini lachend terug.
Snel nam ze de halster en koos natuurlijk ook de borstels die het meest oranje kleur hadden.
Leuk setje!
Oh Manny merci, he.
En vertel ens, wie is de gelukkige?.

Vliendertje

Berichten: 5119
Geregistreerd: 07-03-04
Woonplaats: T is wa

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-05-05 16:23

Wanneer komt er meer? Gna gna.. ik smak naar meer.. Knipoog dis is van vandaag mijn 7de verhaal al dat ik lees op bokt.. Knipoog