
Het is nu nog niet zo spannend, maar het moet héél spannend gaan worden!
Lees maar, en plaats aub een berichtje.
Rosalie keek naar de tv. Paarden, knetterend over de grond, in de bossen, met cowboys. Rosalie zuchtte diep. Dit is niet wat ze wilde, een cowboypaard. Maar gewoon een eigen paard, waar ze alles mee kon, en het zelf mocht weten. Zelf kwam ze 1x per week naar de manege. Maar daar waren allemaal manegetrutten, die haar soms dwongen om een sigaret op te roken. Rare kinderen waren dat, dacht Rosalie. Maar ze moest persé naar de manege gaan, want ze mocht geen eigen pony. Omdat haar vader dood is, en er is dus maar een salaris. En dat ook voor haar school, haar broertje etc. Rosalie zat op de bank, rustig naar de tv te kijken. Toen was er reclame, ze zuchtte weer heel erg diep. Haar moeder kwam de huiskamer binnen 'wat is er schat?' vroeg haar moeder. 'Niets mama, helemaal niets' en ze maakte weer een diepe zucht. Ze dacht dat ze nooit een paard zou krijgen, in haar hele leven. Het gaat al slecht op school, ze wordt gepest, spijbelt vaak, en haar moeder krijgt daar problemen, en boetes mee. Haar kat Monsti kwam op haar schoot, spinde even, en ging liggen. Rosalie aaide over Monsti. 'Gelukkig heb ik jou nog, anders zou mijn leven helemaal hopeloos zijn'. Ze keek de tv-serie af, en ging daarna boven naar haar kamer. Ze keek weer naar de paardenposters in haar kamer. Elke dag ging ze er steeds meer naar verlangen, ze kon het zo écht niet meer uithouden. In haar klas waren ook 2 meisjes met een paard, maar daar had ze ruzie mee. Ze had ruzie met iedereen, en altijd problemen. Ze ging op de computer zitten en ging chatten. Ze chatte met een hele leuke jongen, van paar straten verder op. Ze ontmoette heb, omdat ze eerst buiten de auto moest wassen van haar moeder.
De jongen wou graag met Rosalie afspreken. Maar Rosalie was verlegen, en durfde niet naar buiten met hem. Ze wist niet wat ze dan moet zeggen, en wat moest doen. Ze heeft nooit eerder echt contact met een jongen gehad. Maar de jongen deed rustig aan. Hij zei dat hij alleen wou praten, en het gezellig hebben. Want ze verveelde zich allebei heel erg. Rosalie dacht na, zij was tenslotte 14, en de jongen al 17. Ze deed het toch maar, ze hadden over 30 minuten afgesproken, op het groene bankje in het park. Rosalie ging meteen van haar computer af, en leuke kleren uitzoekoen. Nu begon ze in paniek te raken. Haar eerste 'afspraakje' het liefst zou ze niet meer willen komen, maarja. Ze had al afgesproken! Ze haalde een paar leuke kleren uit de kast, en deed een berg make up op. Ze rende naar beneden naar de voordeur. 'Schat, waar ga je heen?' riep haar moeder. 'Even naar de winkelcentrum, nieuw tasje kopen' loog Rosalie. Ze fietste naar het parkje, en ze zag de jongen al zitten. Hij heette trouwens Rik. Ze kwam langzaam, en onzeker op hem af. En...
Tips?
En moet er een vervolg komen?