Geplaatst Ik moet voor school een gedicht maken. Mijn idee, om natuurlijk weer over paarden te schrijven
. Ik lag zo op bed, toen zag ik opeens een poster hangen van een Arabier (tussen al mijn posters die allemaal op 1 deur hangen ). Daar heb ik het volgende gedicht bij gemaakt, ik weet het, ben daar niet zo goed in, maar mijn vraag wat jullie vinden. Dat het ergste er maar uit is . De Arabier
Dichtbij mij zie ik een Arabier.
Nee, het is geen mens, het is een dier.
Ik zie hem, hij is nu hier.
Geen hond, geen kat,
geen konijn, geen rat.
Nee, gewoon een paard.
Hij is zo mooi, en bedaard.
Hij kijkt me aan,
alsof hij wil zeggen:
‘Er is een tijd van komen,
en er is een tijd van gaan.
Nu ben ik er nog,
nu hang ik hier nog.
Maar straks ben ik verscheurd,
en ben ik kapot, en verkleurd.
Want ik ben dan wel een paard,
maar toch ben ik niet meer
dan een gewone poster,
boven jouw open haard.’
Dat van de open haard vind ik niet zo passend, maar ik wist niks beter ste verzinnen..
Wat vinden jullie?
Mariëlle
