verhaal...lees maar...geef commentaar..en geniet 
Citaat:
dinsdag, 5 april, 2005
Dat gevoel, alsof de hele wereld denkt dat je gek bent? Dat je niet eens meer zeker weet dat je bestaat, omdat dat niet blijkt uit het gedrag van de mensen om je heen? Ken je dat gevoel? Dat je alleen nog leeft omdat.. ja, waarom eigenlijk? Niet dat ik dood zou willen, absoluut niet. Maar wat dan wel? Zijn er meerdere moglijkheden? Mag ik kiezen? En zo ja, wat kan ik dan kiezen? WAAROM VERTELT NIEMAND MIJ WAAR IK AAN TOE BEN..?!
Mijn leven is een puinhoop, daarom heb ik jou weer eens opgezocht. Misschien dat jij het weer op een rijtje kunt zetten voor mij. Of niet, maar dan heb ik tenminste het gevoel dat ik het geprobeerd heb. Waarom zit alles toch zo ingewikkeld in elkaar? Of maak ik het zelf ingewikkeld, dat alles eigenlijk heel simpel is… Voor zover ik wist ging alles zijn gangetje, liep het wel weer een beetje lekker, maar ik blijk dus van niks te weten. En de rest weet het allemaal wel, dat hebben ze zelf gezegd. En het enige dat mij vertelt wordt, is dat het een geheim is. ZEG DAN VERDOMME DAT ER NIKS IS..! of in ieder geval dat je van niks weet, zodat ik me niet zo verlaten voel. Want dat is hoe ik me nu voel… of misschien ook niet. Ik weet het niet, ik weet alleen dat ik niet tegen het gevoel kan dat er van alles gaande is met de mensen die ik lief heb, en dat ik er niks aan kan doen. Wane er is heel veel aan de hand. En ik kan er niks aan doen, dat heeft ze zelf gezegd. Ik weet alleen niet waar ik niks aan kan doen, dat was niet belangrijk. Zei ze me. Maar waarom voel ik me dan zo verdomd alleen. En waarom voel ik me daar zo schuldig over…
Geplaatst