Geplaatst 
Laten jullie weten wat jullie ervan vinden?Irma snoof de vertrouwde geur op. Ze stond stil, luisterde en hoorde de typische paardengeluiden. “Barret” zei ze zacht terwijl ze naar één van de stallen liep “Hier ben ik”. De donkerbruine hengst stak zij hoofd naar buiten en briesde ter begroeting. “Dag knapperd” fluisterde Irma “Ik heb iets lekkers voor je mee”. Ze haalde een wortel tevoorschijn en gaf die aan Barret. “Vandaag gaan we een buitenrit maken, het is daar het ideale weer voor” vertelde Irma “Rina en Cheyenne gaan ook mee”. Toen Cheyenne haar naam hoorde hinnikte ze luid. Irma liep naar de stal naast die van Barret. “Dag Cheyenne” ze aaide de merrie over haar neus “Rina komt zo meteen, wees gerust”. Cheyenne duwde haar neus tegen Irma. “Wil je ook iets lekkers?” vroeg Irma en haalde een appeltje uit haar zak “Zo, eet maar op”. Irma gaf Cheyenne nog een aai en liep naar de zadelkamer. Ze pakte Barrets zadel, zadeldoek en hoofdstel en liep terug naar Barret. “Ga je vandaag eens meewerken?” vroeg Irma terwijl ze de stal binnen liep. Barret leek haar te begrijpen want hij bleef stil staan en was al snel opgezadeld. “We zullen even in de buitenbak rijden, tot Rina er is” zei Irma. Ze leidde Barret uit zijn stal en steeg op. Ze was net bezig met haar stijgbeugels op maat te maken toen Rina aan kwam lopen. “”Sorry dat ik zo laat ben” zei Rina “Ik zal Cheyenne snel opzadelen”. Irma grinnikte, Rina kennende kon het nog wel even duren voor Cheyenne opgezadeld was. Ze reed naar de buitenbak en liet Barret op zijn eigen tempo stappen. Plots bleef Barret staan, spitse zijn oren en keek naar de stallen. Irma keek verbaasd naar Barret en volgde zijn blik. Een plank viel met een harde klap omver. Was Rina daar al? Zo snel? Irma haalde haar schouders op en liet Barret verder stappen. Na even te hebben gestapt kwam Rina aangereden. Cheyenne had er duidelijk zin in en stapte op een snel tempo naar Irma en Barret. Ze reden naast elkaar richting bos,hun favoriete route. Daar reed je uit de zon en was het rustig.
)
Het is nog maar het begin