Geplaatst 
hehehe, en nou was ik wel benieuwd naar wat jullie van het eerste stuk vinden, het gaat over een jongen Sander Litch die is opgevoed door zijn broer en vader die nogal eens in de bak heeft gezeten.Tja en dan moeten ze natuurlijk een keer gesnapt worden bij een inbraak maar da moet ik nog allemaal eens zien
Gesnapt
‘Pakken en wegwezen!’ met zijn drieën stormen de jongens gevolgt door Marieke door de winkeldeur met de kapotte ruit.
Haastig zoekend rennen de jongens in het aardedonker door de winkel en halen van alles uit laatjes en kastjes.
Sander ziet een paar anderen af en toe wat in hun broekzak steken maar besteed er geen aandacht aan vanwege de haast die ze hebben.
‘Ik heb ze!’ Sander kijkt vlug om naar een van niet te onderscheiden jongens die wijst naar een glazen kast waarin een doosje ligt met een paar etiketten erop.
‘Nou pak hem dan!’ hoort hij zijn broer ongeduldig roepen.
Mitch slaat met zijn elleboog de ruit in en op hetzelfde moment gaat het alarm af.
Allemaal kijken ze naar de deur die net word dichtgeklapt door een donkere gestalte.
De winkeleigenaar! Flitst het door zijn hoofd.
‘Wat nu?!’ Wanhopig kijkt Sander zijn oudere broer aan die ook even radeloos lijkt te zijn.
‘De ruit!’
Hij ziet Marieke hem aankijken maar Ramon schijnt er geen aandacht aan te besteden.
In een flits van een seconde ziet Sander zijn grote broer een aanloop nemen en zo snel hij kan springt hij en draait zich zo dat hij met zijn rug door de ruit heen stormt.
‘Nou komt er nog wat van!’ buiten zichzelf van plotselinge energie schreeuwt Sander Mitchel toe dat hij op moet schieten.
Marieke is ondertussen zijn broer al gevolgt en dan springt Sander gevolgt door Mitchel ook vlug door de ruit en rent zo hard mogelijk achter zijn broer aan.
Om zich heen hoort Sander allerlei lawaai en harde geluiden;hij hoort mensen door elkaar heen roepen en gillen,hij hoort het alarm in de winkel nog hard gillen, en in de verte hoort hij de sirenes al, oh oliebol de sirenes!
Met die laatste gedachte voelt hij zijn benen automatisch harder bewegen.
Hij rent achter zijn vrienden aan de hoek om een donker steegje in, met een harde aanloop ziet hij zijn broer en Marieke al over de schutting, die het tot een doodlopend steegje maakt, heen klimmen.
Naast hem gooit Mitchel het pakketje met een zwaai over de schutting en klimmen ze dan vlug achter hun vrienden aan eroverheen.
Daar springen Ramon en Marieke al op hun motoren en hij en Mitchel klimmen hijgend achterop bij hun vrienden.
Dan maken de machines een luid brommend geluid en een seconde later rijden ze hard over de weg.
Sander houd zijn vriendin’s middel stevig vast en hij voelt de zweetdruppels op zijn gezicht langzaam veranderen in koud water.
Zijn hart lijkt wel tien keer sneller te gaan en zijn armen en benen trillen helemaal.
Gelukkig daar is het al, ze stoppen bij een oud donker gebouw en zetten hun motoren in een steegje ernaast.
Ze lopen allemaal om de machines heen en klimmen aan de zijkant van het flatgebouw over via een brandtrap omhoog, steeds het doosje omhoog gooiend naar de eerstvolgende persoon die bovenaan komt van de volgende trap.
Als ze bovenaan komen lopen ze over het platte dak naar een kleine vierkante koepel waar licht vandaan komt en met zijn vieren klimmen ze door een gat aan de voorkant en landen op een harde houten vloer.
‘Ha, jongens, dat duurde lang, jullie zijn wel twintig minuten weggeweest, was het erg druk?’
Nat van het zweet laat Sander zich op een ingezakte stoel neerploffen en kijkt nieuwsgierig naar het pakketje dat door Mitchel word opengemaakt en er worden uit iedereen’s zakken dingen op de tafel neergesmeten.
Dus wat vinden jullie er tot nu toe van?
Is dit wel aardig voor een meisje van 13 die nog nooit echt een boek heeft geschreven? hehehe
tja in elk geval doe ik mijn best 
Groetjes Elvira
je kent het vast wek ofnie
