Aantal gedichtjes.
Ja dus; kritiek welkom. Enzooi.
Draaimolen
Mijn leven
als een draaimolen.
Alles draait
zijn eigen ronde.
Alles gaat
zijn eigen gang.
Mijn leven
als een draaimolen.
Maar ik sta
aan de kant..
Die was wel kort, maar nouja; ik denk dat ik hem wel kan uitbreiden maar alles wat ik erin kwijt wou staat er al in, zegmaar. Dus uitbreiden is dan ook weer zo loos.
Aan het eind
Alles waar ik
zoveel om geef
lijkt altijd te verdwijnen.
Niets blijft over
voor mij,
alles gaat
aan me voorbij.
En op het laatst,
vraag ik me af,
wat is er dan nog wél?
Zal er nog iets zijn
dan,
waar ik van houden
kan?