Geplaatst dwalend in de gangen
die het leven
in mijn ziel heeft gegraven
eindeloos en donker
geen puntje licht
niets wat ik herken,
alles vergeten wat ik al heb gezien
hopend op wat zekerheid,
zwerf ik onrustig rond,
gedreven door de angst
van het verleden.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
niemand die de sporen ziet,
die de tranen achter hebben gelaten
de pijn die jij gevoeld hebt
zijn ze al lang vergeten.
de scherven van je hart
zijn in elkaar gezet.
De barstjes die zullen blijven
negeren ze.
ga nu maar door.
Vergeet wat er gebeurt is.
je leeft nu samen
met een vergeten bestaan
waarover ze gaan? geen ide
ze kwamen gewoon.bij het eerste, twijfel ik of ik 'voor het verleden' of 'van het verleden' zou nemen. Wat denken jullie?
denk ik. 
Vind vooral de tweede erg mooi...
