Geplaatst: 08-02-05 15:14 
En het wordt een vervolgverhaal. Totaal anders dan Mijn Dagboek hoor, en ik wil ook eerst weten of mensen het leuk gaan vinden ofzo voordat ik nutteloos verder schrijf 
Naamloos
"Waar maak je je toch druk om?"
Woedend smijt ik mijn schooltas neer en ga aan tafel zitten. Waar ik me druk om maak? Dat heb ik nou toch al minstens vier keer gezegd! Maar, omdat het tenslotte wel mijn moeder is waartegen ik praat, zeg ik het nog een keer; "Omdat ik dacht dat ze mijn vriendin was! Maar nu flikt ze me zoiets!" En het is niet de eerste keer dat ze me zoiets flikt nou, dat weet ik ook wel. Maar steeds biedt ze haar excuses aan en gaan we vrolijk verder als vriendinnen- maar deze keer mooi niet! Ze blijft maar achter mijn rug om roddelen, en leugens verspreiden over mij, om zo zelf hogerop te komen. En tegen mij maar mooi weer spelen, en doen als het lieve vriendinnetje. Nou, mooi niet meer! "Schat, luister, ik heb eventjes geen tijd voor die ruzietjes tussen jou en Nadine, ik moet naar mijn werk. En tenslotte komt het vanzelf weer goed; toch?" En ze geeft mee een kus, en loopt de deur uit. Geen tijd voor mij, nooit. Werken, werken. Geen tijd voor mijn kleine, achterlijke ruzietjes. Nee, mijn moeder heeft nooit begrepen hoe het precies zit tussen mij en mijn vriendinnen, of hoe het precies gaat met mij op school. Het enige wat haar interesseerd zijn mijn cijfers en mijn rapporten, en verder niets. Ik gooi mijn tas over mijn schouder en loop naar boven, de trap op; huiswerk maken, goede cijfers halen..
