Deze spreuk kwam ik ooit eens ergens tegen, en vond hem uitermate geschikt als werkstuk voor mijn thema. Vaak zien we dat een huisdier sterk op zijn baas lijkt. Vooral bij honden zijn bepaalde karaktertrekken gelijk aan die van zijn/haar baas. Eigenlijk kun je wel zeggen dat wanneer je naar je huisdier kijkt, je jezelf een spiegel voorhoudt. Een uitzondering hierin is de kat. De kat is tot op zekere hoogte een mooie manier om eens naar jezelf te kijken, want ook katten lijken op hun baasjes. Toch blijft een kat altijd een beetje eigenzinnig, en laat zich nooit helemaal vormen naar het karakter van zijn baas. Wanneer je naar je kat kijkt, zie je eigenlijk een licht vertekend beeld van jezelf; je kijkt in de spiegel, maar de spiegel is gebroken…
Op deze manier heb ik mijn eerste opdracht voor mijn jaarwerk van CKV3 (tekenen dus


Ik vindt het zelf best aardig geworden, had het veel mooier in gedachten, ook is de afwerking maar zozo, het hout was erg lelijk, en dit was het beste wat ik ervan kon maken, met veel schuren en donkerder maken met houtwas. De kattenkop vond ik overigens erg goed gefiguurzaagd van mezelf


Nu nog 8 opdrachten te gaan!