Geplaatst nacht
duizend sterren.
Tranen van de nacht,
voelen mijn verdriet,
het donkere monster rauwt mee
nooit verwacht,
dat het koele zwart,
kon voelen wat ik voel,
kon zien wat niemand ziet,
de sterren verdwijnen
nemen mijn tranen mee
de avond huilt
zichzelf in slaap...
traan
stralen spelen met mijn tranen
drogen ze
vragen me te lachen
vragen me te dansen met hun licht
ik wil niet verbergen wat ik voel
ik wil geen muren bouwen
niet voor mezelf
niet voor de zon
een nieuwe traan loopt koppig
over mijn wang
danst met de stralen van de zon
en sterft op mijn lippen.
sorry
sorry
telkens weer
maar nooit
gemeend
gekwetst
gebroken
niet meer te lijmen
en jij zegt sorry?
spijt
komt te laat
zeg nooit meer sorry
want telkens dood je me een beetje meer
verward
tranen van woede,
angs pijn of verdriet.
Ruwe bewegingen,
trillende stem.
Voel me zo raar
voel alles tegelijk
alsof ik een wapen ben
dat al zijn kogels tegelijk wil schieten
vergeet mezelf,
ben buiten bereik,
vlieg door mijn gedachten,
als een ongeleid projectiel
golf van gevoelens
ik lijk wel een vloedgolf
plotse woede overvalt me
raast door tot op een punt
waar ik alles ineens moet lossen
ineens weer rustig
vrolijke golven
spelen met de stralen van de zon
alsof er niets is gebeurt
maar kijk eens
door de ogen van gekwetste
één grote ravage
de kracht van gevoelens
vergeten
zo kalm
geen zuchtje wind
vrolijke zonnenstralen
in rustige ogen
een ontspanne blik
bijna dromerig
al lang vergeten
wat pijn is.
niemand
niemand ziet
de woede in je ogen
niemand kent
de pijn die je voelt
meisje laat jezelf los
laat mensen helpen
om jou last te delen (dragen?)
om jou pijn te verdragen (weg te halen?)
bouw geen muren
hoe bang je ook bent
overwin jezelf
en deel je verdriet
ja het zijn er veel. Heb ze allemaal savonds geschreven en nog geen tijd (of zin?) gehad om ze op pc te zetten. Tips, commentaar enz zijn altijd welkom
) 
