[verhaal] Proloog van Liefde Vriendschap en Haat.

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
YellowKitten

Berichten: 712
Geregistreerd: 09-06-04

[verhaal] Proloog van Liefde Vriendschap en Haat.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 16-12-04 19:16

Wat een titel zeg... Bloos als iemand een betere heeft, hoor ik het graag. Ik moest alleen ff een titel hebben, en ik wist niets anders. Knipoog vandaar.
Allee, veel plezier met lezen, ik hoop dat je het wat vind. Schijnheilig

Proloog.

We renden op het vechtende tweetal af. Verschrikte en geamuseerde gezichten stonden eromheen, maar grepen niet in. Het was een schouwspel met veel kabaal en maaiende armen en benen. Wat moeten we nu doen? Zal ik ertussen komen, of wat? Hulp halen? O jeetje… Ik probeerde eerst maar eens te ontdekken wie er nu precies aan het vechten waren. Ik boog mezelf een beetje voorover, maar kreeg geen goed beeld. Toen hoorde ik iemand roepen: “Zet ‘em op Jeroen! Maak ‘em af!” Ik wist genoeg. Ik greep Jeroen bij z’n arm en sleurde hem weg van zijn vechtpartner, die hem weer wilde pakken. Gelukkig handelde Astrid ook snel, en greep Mark ook bij z’n arm zodat hij Jeroen niet meer kon raken met zijn keiharde vuisten. Ik hield Jeroen tegen die de smaak van het vechten te pakken had gekregen, en nog een paar klappen wilde uitdelen. Desnoods met zijn nagels nog een paar sneeën maken. Ik zei niets, ik duwde hem alleen tegen zijn borst, waarbij ik werd geholpen door een paar andere mensen.
Een straaltje lichtrood bloed sijpelde van zijn wang richting zijn nek. Waarschijnlijk had hij zich opengehaald aan één van de vele veiligheidsspelden die mark altijd aan zijn afgesleten spijkertuinbroek droeg. Heel even liet ik los, en bukte me om een tissue uit mijn schooltas te pakken. Ik vouwde de tissue om mijn wijsvinger en streek voorzichtig over de snee. Het schone wit werd al gauw bloedrood, en ik keek naar Jeroen’s ogen. Hij keek nog steeds erg haatdragend richting Mark.
De stilte was om te snijden tussen ons, terwijl iedereen toch rumoerig rond liep, en roddels verzon over wat er zojuist gebeurd was. Durf ik het? Natuurlijk durf je het. Kom op schijterd, dit wilde je altijd al doen, en dit is je kans. Hij kan hoogstens vragen wat je aan het doen bent, en kwaad weglopen. Ik likte zenuwachtig langs mijn bovenlip en streek hem teder met mijn duim over zijn wang. Hij boog zijn hoofd naar me en keek me diep in mijn ogen. Ohoh… nu krijgen we het. Ik bereidde me al voor op de harde woorden die zouden volgen, maar die kwamen niet. Hij keek me afwezig aan en wilde zich omdraaien en weglopen. “Waar ga je heen?” Vroeg ik zacht. Hij draaide zich half om en wenkte me. Mark keek nog steeds met vuurspuwende ogen naar Jeroen en Astrid had moeite om hem vast te houden. Ik liep verwachtingsvol naar Jeroen toe, en bleef naast hem staan. Nog steeds zei hij niks, maar pakte mijn arm en trok me zachtjes mee. Ik kreeg bijna een hyperventilatieaanval. Wat was hij van plan? Wat ging hij doen? Correctie: Wat gingen wij doen? Tegen beter weten in liet ik me meevoeren de hoek van de aula om het blinde hoekje in waar we altijd in de pauze zaten. Jeroen draaide me een halve slag en drukte mijn rug tegen de muur aan. Hij zag blijkbaar dat mijn ogen groot werden van verbazing, want hij glimlachte bemoedigend keek me oprecht aan. Langzaam plantte hij zijn hand op de muur vlak naast mijn hoofd, boog steeds dichter met zijn gezicht naar het mijne. Was hij van plan te doen wat ik dacht? O jemig.. Ik stond nu al te trillen op mijn benen, en het was nog niet eens begonnen. Wie zegt dat hij me inderdaad wilde gaan zoenen? Het gevoel van vlinders in mijn buik als hij langs kwam, en kaugombenen als hij me aanraakte, hoefde hij toch niet óók te hebben?
Zeer zachtjes voelde ik toen zijn lippen op de mijne. Ze voelden zijdezacht en vochtig aan. Ik stond nog steeds te trillen op mijn benen. Merkte hij dat dan echt niet?! Ik was zo nerveus als het maar kon! Hij was dit vast wel gewend. Hij zoende vast met een dozijn meisjes per dag, maar zo ben ik niet. Als ik met iemand zoende…ja… dan was het toch wel een speciaal persoon voor me. Zachtjes legde ik mijn hand op zijn schouder en kuste terug. Dit was zo slecht nog niet! Maar toch klopt er iets niet aan.. Maar wat? Hij begon iets van zijn tederheid te verliezen en eiste wat meer van mijn mond op. Mijn hersens draaiden op volle toeren rond in hun doosje om toch maar te bedenken wat hier mis was, mis met dit fantastische, hemelse gevoel. Bingo! Hoe kon hij me hier staan zoenen en niks zeggen, terwijl hij net met Mark had gevochten?
Ik duwde met mijn hand die nog op zijn schouder lag tegen zijn borst zodat hij een stap achteruit moest doen. Een mengeling van verbazing en vraag lag op zijn gezicht te lezen. Hij wilde weer dichterbij komen, maar ik hield hem op veilige afstand met mijn nog steeds half uitgestrekte hand. Nu begon hij geïrriteerd te raken en streek met zijn hand over zijn donkerblonde haar, wat leuk om zijn hoofd heen viel. “Wat is dit?” Vroeg hij, zijn kalmte bewarend. Ik haalde eens diep adem, en zocht de juiste woorden om te zeggen. Ik wist dat hij snel zijn kalmte verloor, dus moest ik dit goed aanpakken. “Nou.. Weet je..” “Vond je het niet lekker?” Onderbrak hij me. Nu was het mijn beurt om verbaasd te kijken. “Wat? Nee! Natuurlijk wel. Het was meer dan ik had durven dromen, maar… Het klopt gewoon niet. Niet nu.” Ik keek hem in zijn lichtbruine ogen en zag dat hij het nog steeds niet begreep. “Ehm..” Hij dacht diep na. Althans, zo leek het. “Wil je dit uitleggen? Ik snap het totaal niet. Ik snap trouwens ook niet waarom je de zoen verbroken hebt. Jij vond het lekker, ik vond het lekker,
What’s the problem?”

Joets

Berichten: 1630
Geregistreerd: 08-05-03
Woonplaats: Horst

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-12-04 19:27

Kewl Haha!
Ik heb geen flauw idee wat een proloog is Tong uitsteken
Maar het leest lekker!!

angelke

Berichten: 5137
Geregistreerd: 28-04-02
Woonplaats: Brasschaat (België)

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-12-04 19:34

Het leest inderdaad heel lekker Lachen. Ook weinig/geen taalfouten etc(voor zover ik op het eerste zicht zag).

Ga zo door! Knipoog

Rainbowgirl

Berichten: 519
Geregistreerd: 02-07-04
Woonplaats: Hijken

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-12-04 19:38

meeeer Lachen

Eve_lien

Berichten: 12252
Geregistreerd: 04-05-04
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-12-04 19:39

Inderdaad..
Leuk begin!!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-12-04 19:44

Begint zeker goed, en leest heel lekker weg!
Ga zo door!

YellowKitten

Berichten: 712
Geregistreerd: 09-06-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 16-12-04 20:07

Haha! Dank u voor de reacties! Ik heb er al een vervolgje op, maar daar ben ik niet zo tevreden over, misschien dat ik het ga herschrijven. Wat vinden jullie hiervan:

Hoofdstuk 1.

“Schiet nou op!! We komen nog te laat!” Ik stond te trappelen van ongeduld in de deuropening bij Selena thuis. We zouden die dag met school een trip naar een of ander natuurpark maken, en ik wilde absoluut niet te laat komen. Niet dat ik zo ongelooflijk veel zin had om naar het natuurpark te gaan, maar ik wilde een goed plekje achter in de bus vinden, waar ook alle leuke mensen zouden gaan zitten. Dit vond ik absoluut belangrijk voor mijn sociale contacten, omdat ik graag bij de ‘Cool group’ wilde horen. En als ik dan heel eerlijk ben, dan vooral bij de coole jongens. Selena kwam met een geïrriteerde gezichtsuitdrukking naar beneden, en sleepte een vreemd donkerbruin tasachtig geval achter zich aan.
“Wat is dat dan weer?” Vroeg ik, met een hoofdknikje naar het donkerbruine gevaarte wat met een plof op de grond was gevallen van de laatste traptrede af. “We gaan maar één dagje weg hoor, en jij hebt ingepakt voor een hele week!”
“Nee joh! Ik moet deze tas even bij de buren achter de deur schuiven, het zijn 2 luchtbedden die we van hen hadden geleend voor ons weekendje uit. Waarom ze zo’n stomme bruine zak erom hebben gedaan weet ik ook niet.” Ze haalde haar schouders op en sleepte de volgende trap al weer af.
“Wat voor tas ga je dan wel meenemen?” Riep ik haar achterna, met mijn hoofd boven het trappengat waarin ze verdwenen was. Ik hoorde vaag het waaien van de wind, dus ze was de deur al uit gelopen op weg naar de buren.
Ik zuchtte en zakte neer op de roodbruine canapé in de woonkamer. Als dit zo door ging, dan zouden ze pas echt te laat komen, een dan zouden ze voorin moeten zitten… Ik stond weer op, en begon onrustig een beetje heen en weer te lopen en ik liep naar de keuken. Oh, wat vind ik die keuken mooi. Alle keukenkastjes mooi glanzend in donkerrood, en de muren erachter grijs en zwarte kleine steentjes. De luxe en gezag straalde er gewoon van af. Een mooie grote ovalen spiegel met een goudkleurige lijst pronkte 40 cm boven het aanrecht. Ik bekeek mezelf erin, en schudde afkeurend mijn hoofd.
Voetstappen op de trap. Selena kwam weer naar boven, bezig haar jas aan te trekken. “Zo, zullen we maar gaan?” Ik draaide me om en glimlachte.
“Hehe, ben je zo ver. Waren de buren blij hun geliefde luchtbedden weer terug te hebben?” Ik moest het blijkbaar op een grappige manier gezegd hebben, of een raar gezicht erbij getrokken hebben, want ze lachte breed. “Ja man! Hartstikke blij. Ze waren nog net op tijd om sesamstraat te kijken met hun broertje.”
“Sesamstraat om 8 uur ‘s morgens?”
“Ja, ze hadden het van gisteravond opgenomen, omdat Nick gister een feestje had.”
“Sorry? Een jongetje van 4 jaar een feestje om 7 uur ’s avonds?” Kwam er verbaasd bij mij uit.
“Jah, bij… wat zeiden ze ook weer? O ja, bij de conrector van onze school.”
Ze pakte de rugzak van de rood gestoffeerde keukenstoel en deed die op haar rug. Onze blikken kruisten elkaar en ik zag de speelse fonkeling in haar ogen. Mijn ogen knepen zich toch lachstreepjes en we barstten samen in lachen uit.
“Nu, kom op! We gaan!”
Ik liep achter Selena aan de trap naar beneden en deed de voordeur achter mij dicht, die Selena vervolgens op slot deed. We pakten onze fiets en reden naar school, al lol makend en pratend. Speels gaven we elkaar een duw, omdat er weer wat flauws gezegd werd. Daar meldde zich Big Problem genaamd stoeprand. Het pedaal van mijn fiets schuurde met veel geschraap langs de rand, en tot overmaat van ramp ging hierdoor mijn stuur slingeren. Je raad het al: Ik donderde om. “Aahhh!” Gilde ik uit, en probeerde mijn val op te vangen met mijn handen, maar tevergeefs. Daar lag ik, languit op straat, onder mijn fiets. Selena was ook gestopt, en kwam haastig naar me toe lopen.
“Gaat het?”
“Euhm… Ik hoop het..”
Blijft ze daar nu echt gewoon staan? Mij niet even helpen of zo? Jeetje.. Ze slaapt zeker nog half ofzo.
“Zou je even mijn fiets kunnen optillen? Dat is voor mij iets makkelijker opstaan.”
“Oh! Ja, natuurlijk!”
Blijkbaar zich ervan bewust dat ze me even met open mond had aan staan staren, boog ze zich haastig over mij en mijn fiets en begon eraan te trekken. Zonder resultaat.
“Sorry… Ik heb gisteren bij gym ongelooflijk fanatiek gebadmintond, en ik heb nu machtige spierpijn. Ik krijg je fiets niet omhoog.”
Ze trok nog wat aan mijn fiets, maar weer zonder resultaat. Ik duwde zelf nog wat, maar ook mij lukte het niet, omdat ik echt op een ongemakkelijke manier onder die verdomde fiets lag, en toch mijn fiets ook niet te veel wilde beschadigen. Toen kwam hij langs fietsen. Híj, die ik ontweken was na de vechtpartij en zoen van maandag. Maar ik had geen keus. Hij was de enige die nu langs kwam.
“Jeroen! Kun je even helpen!”
Hij keek verbaasd om, bij het horen van zijn naam. Hij fietste een klein rondje en kwam met piepende remmen tot stilstand. “Zo, die mogen ook wel weer eens gesmeerd worden lijkt me” Merkte Selena sarcastisch op. Jeroen stak zijn tong naar haar uit en liep naar mij toe.
“Wat is der gebeurd joh? Je ligt er weer lekker bij.”
“Oh, houd je grapjes even voor je totdat ik hieronder uit ben, wil je. Dan kan ik je tenminste een knal geven.” Ik glimlachte ontdeugend naar hem.
“Misschien is het dan maar beter dat ik je laat liggen, want ik heb geen zin in hoofdpijn.” Zei hij, en deed alsof hij weg wilde lopen.
“Nee! Niet weggaan! ’T Was maar een grapje! Wil je alsjeblieeft helpen?” Haastte ik me te zeggen. Ohoh… had ik beter niet kunnen zeggen. Hij draaide zich om met een grote grijns op zijn gezicht.
“Ik wist wel dat je niet wilde dat ik weg zou gaan.” Hij pakte mijn fiets met 2 mooie bruin gekleurde handen vast en tilde hem voorzichtig van mij af.
“Hoo! Wacht even! Mijn jas zit aan de standaard vast!” En ik haalde hem er gauw vanaf. Ik kroop omhoog en klopte op mijn kleding, om eventuele stof en vuil eraf proberen te kloppen. “Thanx man. Fijn dat je geholpen hebt.”
“Ah joh, geen probleem. Zo zie je maar weer, vrouwen kunnen niet zonder een man.”
Weer die fonkeling in zijn ogen. Niet reageren Sam, niet doen. Hij heeft er alleen maar plezier van als jij je opwind. Ik glimlachte zoetjes naar hem, en keek naar mijn fiets.
“oliebol! Moet je dat wiel zien!” Ik ging op mijn hurken naast het voorwiel zitten en nam de schade op. “Totaal verbogen. Hier kan ik niet meer mee fietsen. Arhg! Dit kan er ook nog wel bij.”
Boos draaide ik me om. “Ik.. euh.. Kan ik bij een van jullie achterop? Op dit ding,” Ik wees achterom naar mijn fiets, “kan ik dus niet meer fietsen.”
Houd alsjeblieft je mond Selena, alsjeblieft… Please, ik wil bij Jeroen achterop, verpest dit nu niet.
“Ja tuurlijk.” Dankbaar glimlachte ik naar Jeroen. “Bedankt.”
Ik bukte me voorover en pakte mijn schoudertas op die op de grond was gevallen, zette mijn fiets in de bosjes naast de straat en liep naar Jeroen die al bij zijn fiets stond. Hij klopte voldaan op de bagagedrager waar ik op klom.
“Okey, laten we dan maar snel doorgaan, anders is de bus al zonder ons weggereden!”
Ik probeerde lollig te doen, want ik schaamde me ongelooflijk dat ik nu net op de grond moest liggen toen Jeroen langs kwam. Waarschijnlijk merkte Selena dat, omdat ze een gigantisch grote grijns op haar gezicht had. Ik keek waarschuwend naar haar, omdat ik niet wilde dat Jeroen te weten kwam hoe erg ik me schaamde. We naderden de school al, maar ik kon niet zien of er een bus stond, omdat Jeroens jack in mijn gezicht waaide. Ik hoorde vrolijk pratende stemmen, zag klasgenoten rond lopen en voelde Jeroen al afremmen, om niet tegen de bus aan te knallen.



... Scheve mond ... Ik weet nie, ik... vind dit niet zo goed..

Eve_lien

Berichten: 12252
Geregistreerd: 04-05-04
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-12-04 20:29

Ik wel!! Persoonlijk.. Lachen
Leest nog steeds lekker!
Maar als je het wil herschrijven.. tsja.. wat zou je eraan willen verbeteren dan Lachen?

Joets

Berichten: 1630
Geregistreerd: 08-05-03
Woonplaats: Horst

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-12-04 20:39

jawel ik vind het echt een gaaf verhaal!
heb er eigenlijk niet veel op aan te merken Knipoog

Yellowfish

Berichten: 14056
Geregistreerd: 05-10-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-12-04 20:43

Vervolg vervolg vervohooooolg!

YellowKitten

Berichten: 712
Geregistreerd: 09-06-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 16-12-04 20:59

Echt waar? Lovers Ach gut En dit dan?

Hoofdstuk 2.

Ik had mijn plekje achter in de bus gelukkig kunnen bemachtigen, en naast Astrid zittend staarde ik uit het raam. Het beloofde een mooie dag te worden, mocht je het weerbericht van het journaal geloven, maar daar was het nu nog geen sprake van. Grote dreigende grijze wolken hingen als één groot plakkaat in de lucht. Nu hoop ik maar dat het nog zal opklaren. Met plenzende regen is het geen pretje zijn om in een openlucht natuurpark rond te lopen. Ik zuchtte blijkbaar opvallend, want Astrid draaide zich naar me om.
“Iets vrolijker mag wel hoor Sam, waarvan die diepe zucht op de vroege morgen?” Astrid was altijd heel optimistisch over alles. Nou ja, als het haar uitkwam dan.
“Ach, ik weet niet. Moet je die lucht buiten zien. Dit voorspelt niet veel goeds.” Ik schudde mijn hoofd. “Ik hoop dat het nog opklaart, want anders denk ik dat het souvenirwinkeltje op het park stampvol zal zitten.”
Ik keek door de bus waar al een hele boel mensen in zaten, maar nog steeds in kwamen lopen. De school had speciaal voor deze trip een dubbeldekker besteld, maar nog leek het alsof de bus te klein was.
“Hoe bedoel je dat?” Astrid fronste haar wenkbrauwen. Optimistisch, maar nog niet nuchter blijkbaar. “Kijk nu eens goed om je heen, en beperk je zicht tot alle mensen hier in de bus. Als het regent, zullen al die mensen zich onbehaaglijk voelen, en gaan op een plekje staan waar het droog is. Heel erg logisch, nietwaar?” Ik zakte weer achterover in de bank, maar veerde direct weer op. Ik moest iets voor handen hebben, ik kon niet stilzitten. Heb ik nooit gekund trouwens.
“Oh! Op die manier. Ja, dat zal wel, net als de paar overdekte bankjes bij de snackkraam.”
“Hehe, je snapt het.” Zei ik, en stak mijn tong uit naar haar. Ze speelde alsof ze geïrriteerd was, maar ik weet dat ze het ook wel grappig vond. Op het bankje voor ons waren Jim en Richard al druk bezig snoep te eten elkaar uit te lachen. Dat die jongens nu nooit eens rustig konden zitten wakker worden. Waarschijnlijk hebben ze genoeg energie om de hele nacht ook nog door te feesten, mochten ze er de mogelijkheid voor krijgen.
Ik staarde weer uit het raam, waar een paar verlaten ouders stonden te wachten totdat de bus zou vertrekken, zodat ze weer hun warme huizen in konden, en een dagje zonder hun vervelende dochter of zoon konden vertoeven.



Klein stukje, maar niet af, en geen tijd gehad nog om verder te typen. Bloos

Bedankt Trouwens allemaal! Lachen
Laatst bijgewerkt door YellowKitten op 16-12-04 21:05, in het totaal 1 keer bewerkt

Joets

Berichten: 1630
Geregistreerd: 08-05-03
Woonplaats: Horst

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-12-04 21:04

ik zou geen cijfers in de text zetten, vind ik persoonlijk niet zo mooi in een verhaal.. ik had van die 1 in regel twee dus gewoon één gemaakt Lachen
Verder weer super Lachen

YellowKitten

Berichten: 712
Geregistreerd: 09-06-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 16-12-04 21:05

Keej! Dank je wel! Jullie geven me wel weer moed om verder te schrijven. ik zal binnenkort weer bezig gaan. Lachen Thanks!

wizzy

Berichten: 213
Geregistreerd: 02-08-04
Woonplaats: Belgie

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-12-04 22:26

Ik vind het super!
Je leest het gw door zonder dat je het beseft!
(vervolg? Knipoog )

Sani

Berichten: 27361
Geregistreerd: 20-01-03
Woonplaats: Hengelo

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-12-04 22:34

Ik vin het ook prachtig geschreven!
Het leest gemakkelijk !

Vervolg Haha!

angelke

Berichten: 5137
Geregistreerd: 28-04-02
Woonplaats: Brasschaat (België)

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-12-04 22:37

Citaat:
De luxe en gezag straalde er gewoon van af.

De luxe en het gezag is misschien beter? Dat lijkt mij iets beter klinken.
Verder weer heel goed, je schrijft echt lekker!

Paradise

Berichten: 1936
Geregistreerd: 19-09-03
Woonplaats: Breda

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-12-04 03:56

wizzy schreef:
Ik vind het super!
Je leest het gw door zonder dat je het beseft!
(vervolg? Knipoog )


Hier heb ik niks aan toe te voegen Haha!

Eve_lien

Berichten: 12252
Geregistreerd: 04-05-04
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-12-04 12:58

Inderdaad.. het leest gemakkelijk!
Ga zo door zou ik zeggen =) *grijns*