hoop dat jullie het nog even lmooi vinden.
soms sta ik voor de spiegel
en dan vraag ik mezelf:
hoe zie ik eruit?
soms voelt dat goed, maar soms ook niet
want soms zie ik niemand...
soms wil ik niet weten hoe ik er vanbinnen uitzie
dan wil ik niet weten wat er in me omgaat
want ik weet dat het me teleur zal stellen
want soms, soms weet ik hoe ik er vanbinnen uitzie
en meestal word ik daar dan stil van...
soms wil ik niet weten hoe ik me voel
want dan denk ik al op voorhand:
het is toch niets leuk!
maar soms is het wel leuk
en meestal heb ik dan spijt
dat ik me niet heb afgevraagt
hoe die "ik" daar op de spiegel kwam.
wat vinden jullie er nu van?
alle commentaar is welkom
