….De tranen stromen uit me ogen… …Ik houd me hoofd gebogen…. …Ik voel me zo verlogen…
…Ze waren me “vriendinnen”… …Maar me vertrouwen kunnen… … ze niet meer winnen… …Ze hadden me verraden… …Ik ben ze gaan haten… …Nooit zal ik er meer met ze over praten…
…Is dat wat ze willen?... …Ik kan ze wel killen…
…En tot mijn spijt… …Word het nu tijd… …Dat ik mijn eigen leven lijd…
Mijn OPA
Mijn opa is een man Waar ik veel van leren kan
Hij heeft me helaas verlaten Ik kan nu nooit meer met hem praten Of lopen door de stille straten…
Ik denk vaak terug aan de crematie Het was voor mij een moeilijke situatie Het is voor mij een grote evaluatie Maar mijn opa blijft een man Waar ik veel van leren kan…
Ik had hem na zijn dood nog een keer gezien was hij het egt misschien??? Of was ik bezeten Ik zal het nooit weten..
Hij zij: een muts is voor koude voeten En sokken voor een koud hoofd Dit zijn de woorden Die mijn tranen wat minder laten stromen Ik denk nu aan de dagen die komen Zonder mijn opa aan m’n zij Maar hij voelt nog steeds heel dichtbij En die gedachtens maken mij weer blij.
__rosalie__
Berichten: 674
Geregistreerd: 04-07-02
Woonplaats: Weesp
Geplaatst door de TopicStarter: 14-11-04 23:00
het is niet egt bijzonder hoor maar had niks te doen
irvyarabier
Berichten: 329
Geregistreerd: 13-08-03
Woonplaats: weesp
Geplaatst: 03-12-04 16:10
Mooie gedichten roos!!!
KeeK
Berichten: 3748
Geregistreerd: 08-02-04
Woonplaats: Huis ter Heide
Geplaatst: 03-12-04 16:51
Jammer van de fouten (op taalgebied). Maar verder wel mooi, hoor.