dit gedicht heb ik geschreven 10 min nadat we het verschrikkelijke nieuws hadden gehoord dat onze lieve collega zelfmoord had gepleegd hij is maar 19 jaar geworden.............
lieve moreno.........waarom?? is de vraag die ons rest
Jij was een jongen vol grappen en grollen, Jij was het, die altijd met iedereen dolde en ons zo hard aan het lachen kreeg, dat de tranen over onze wangen rolde, Nu zijn er weer die tranen, maar deze keer zijn het tranen van pijn en verdriet, want lieve moreno, jij was het die ons verliet, Dit verschrikkelijke nieuws kwam bij iedereen heel hard aan, de gedachte waarom? waarom ben je van ons weggegaan voelde je door ieders hart gaan, Het moet voor jou een eenzame strijd zijn geweest, wij denken dat niemand van ons echt wist hoeveel pijn je in werkelijkheid leed, Lieve moreno, wij hopen dat je je rust gevonden hebt, Jij met je gulle lach, je lieve snoet, niemand kan daar ooit aan meten, want jij bent en blijft uniek en dat moet je weten, en wij lieve moreno, wij zullen je nooit, nooit vergeten
dit gedicht heb ik met veel tranen voorgelezen bij zijn graf,