cooper schreef:de tranen stromen en proeven zout op mijn lippen,
de smaak is me zo bekend.
Ook al wil ik het niet
ze gaan hun eigen weg.
Ik haat ze want ze tonen hoe kwetsbaar ik ben.
Maar ik kan ze niet tegenhouden,
dus laat ik ze hun gang gaan,
en wacht op de dag
dat ze eindelijk stoppen met stromen
Als je het in strofes opdeelt dan lijkt het al heel anders, leest het heel anders en denk dat het dan ook meer overkomt op mensen die het lezen. Ik vind het zoals het er nu staat zeg maar niet echt een gedicht, maar een euhm... Hoe noem je dat? Naja een gevoelskreet ofzo *weet niet h oe ik het zegge moet*
Tranen stromen over mijn wangen
Ik proef zout op mijn lippen
de smaak is me zo bekend
Ze gaan hun eigen weg
Ook al wil ik het niet
Ik haat ze
Ze tonen hoe kwetsbaar ik ben
Ik kan ze niet tegenhouden
Laat ze hun gang gaan
en wacht op de dag
dat ze eindelijk stoppen met stromen
Dit leest makkelijker en klinkt ook meteen heel anders. Ik heb het ff heel snel gedaan hoor. Ook wil ik je de tip geven om zo weinig mogelijk het soort woorden: want, maar en zulk soort woorden gebruiken. Die zijn vaak storend. Soms kan het niet anders, maar vaak kan je zul soort woorden wel weglaten.
Verder vind ik het idee wel leuk hoor