een gelukkig leven het kwade verdreven tranen vergeten verdriet is gesleten
geen gevoel
lege ogen in mijn hoofd besluitloze grijns op mijn gezicht de vlam in mijn hart is gedoofd mijn geest is verlicht
een twijfelende stilte handen losjes langs mijn lichaam een hart vol kilte en mijn lichaam staat waakzaam
het langste:
tranen
tranen rollen over mijn wangen ze gaan samen met een voor mij ongekent gevoel van angs, verdriet, schuldgevoel en verlangen ik weet zelf niet goed wat ik bedoel
k voel me schuldig om wat ik heb gedaan ik ben gaan lopen voor problemen ik kan mezelf niet verstaan zou mijn hart dit nu menen?
ik voel verdriet om iets wat ik ooit kon een soort verwaarloosd talent ik wist niet waaraan ik begon ik heb de gevolgen niet gekent
ik voel een angst om terug te gaan terug naar die moeilijke tijd vol tranen het is door verdriet dat ik me een weg baan vaak moet ik me tot extra kracht manen
ik voel eveneens een verlangen om opnieuw te beginnen waar ze me niet kennen en om mij aan al deze zinnen vast te klemmen
zo dit zijn ze... er zijn dingen in verwerkt, gevoelens, gebeurtenissen enzovoort, ze zijn niet zo goed, maar ik zou toch jullie commentaar willen
Sok
Berichten: 15059
Geregistreerd: 02-12-03
Woonplaats: 't Noorden
Geplaatst: 07-04-04 18:12
wow.... slaan ze op jou? dan moet je je wel heel erg voelen... arme jij... ik weet hoe je je voelt... de pbknop staat altijd open hoor
Stopcontact
Berichten: 8860
Geregistreerd: 27-11-03
Geplaatst: 07-04-04 18:27
Mooi gedidcht..ik weet hoe je je voelt..zo voel ik me ook af en toe