Geplaatst Al heel lang wilde ik hierheen. Ik heb er altijd veel over gelezen, maar ondanks dat je de feiten en verhalen kent is het zo ongrijpbaar, zo onwerkelijk dat ik het zelf wilde zien. Zodoende ben ik in de auto gestapt en naar Polen gereden.
Ik kan nog steeds niet zo goed de woorden vinden om het te beschrijven. Het is absurd en niet te bevatten. Auschwitz 1 lijkt met zijn mooie gebouwen meer op een nette campus dan een plek waar de meest afschuwelijke dingen zijn gebeurd. Birkenau is zo groot, de grootte van dat kamp, de barakken zo ver als je keek, het overdonderde me echt enorm.
Uiteindelijk heb ik het hele gebeuren meer in me opgenomen dan dat ik met foto's bezig ben geweest, maar ik heb er toch nog wat mooie platen geschoten. Lang geen perfecte foto's fototechnisch gezien omdat ik er dus niet mee bezig was, maar ze zijn zeker de moeite van het delen waard. Al is het alleen maar om de geschiedenis nog eens aan het licht te brengen.
1. De welbekende ingang van kamp Auschwitz.
2. De mooie gebouwen in combinatie met bloeiende bloemen, groene bomen en een zonnetje maakten dat je het gevoel kreeg op een nette campus oid rond te lopen.
3.
4. De muur tussen blok 10 en 11. Hier werden gevangen die overtredingen hadden begaan gemarteld en geëxecuteerd.
5. Prikkeldraad, waar je ook keek.
6. Op het prikkeldraad stond een hoog voltage, dit bord waarschuwt voor dit gevaar. Hoe ironisch.
7. De welbekende ingang van kamp Birkenau. Birkenau hoort bij Auschwitz en is waar mensen aan denken bij het woord 'Auschwitz'; de barakken, de selecties op het perron, de gaskamers en de verbrandingen.
8. De grootte van kamp Birkenau ontnam me heel even de adem. Barakken en schoorstenen zo ver je kon kijken, massa-opslag van mensen. Heel bizar.
9.
10.
11. De stenen barakken stonden er bijna allemaal nog. Sliep je hier had je nog enigszins 'geluk' en beschutting. Er hing trouwens nog steeds een vreselijke stank in de barakken.
12. Van de houten barakken stonden er niet veel meer. De houten barakken waren bedoeld om 52 paarden in te stallen. Uiteindelijk besloot men hier mensen 'op te slaan', de maximum capaciteit was 500, maar er werden soms tot 1000 mensen per barak geplaatst.
13. De barakken hadden niets behalve stapelbedden. Toiletten waren er niet, er waren aparte barakken met 'toiletten', hier werden de gevangenen 2x per dag naar toe gebracht zodat ze onder begeleiding en in groepsverband hun behoeften konden doen.
In de bedden sliepen soms tot 4 personen.
14. Van de gaskamers in kamp Birkenau is niets over. Deze zijn vernietigd voor de bevrijding. Wel zijn de restanten nog steeds te zien.
Op deze foto zie je de kleedkamer. Hier kleedden de mensen zich uit alvorens ze de gaskamer erachter binnen gingen.
15. Het restant van een van de gaskamers.
Wat me het meest aangreep waren alle persoonlijke spullen van de Joden. Er waren enorme ruimtes vol met schoenen, koffers, potten & pannen en afgeknipt haar. Dit maakte het heel persoonlijk en maakte de omvang nog duidelijker.
Hier heb ik enkele foto's met mijn telefoon gemaakt, vandaar hier in een link:
https://farm8.staticflickr.com/7732/173 ... 9a8134.jpg
https://farm8.staticflickr.com/7703/173 ... 077a3d.jpg
Blikken Zyklon B, het gas waarmee de vergassingen plaatsvonden.
https://farm8.staticflickr.com/7726/173 ... 1dbcdb.jpg
Ik heb een hele dag doorgebracht in beide kampen en kan eigenlijk nog steeds niet goed onder woorden brengen wat ik er nou van vond. Veel verder dan 'absurd' en 'niet te bevatten' kom ik niet.
Ik hoop dat jullie een beetje een impressie hebben meegekregen van hoe ik het ervaren heb.
