Sinds eind vorig jaar was ik eindelijk in bezit gekomen van m'n eerste spiegelreflex Niet om de zoveelste ambitieuze hobby fotograaf te worden maar omdat ik het oprecht leuk vind. Ik doe het dan ook niet op verzoek en al helemaal niet voor geld. Ik heb dan ook geen fancy computer met dure bewerkingsprogramma's, ik fotografeer momenteel enkel nog in JPEG format omdat ik voor RAW niet het juiste programma heb. Hoewel ik wel graag Lightroom aan wil gaan schaffen binnenkort. Ik merk dat ik bijvoorbeeld zeer beperkt kan bewerken en bijsnijden gaat al helemaal niet wil ik beetje scherpte behouden, en dat vind ik dan wel weer jammer. Wel werk ik beetje met PSE7 dat toevallig al op m'n laptop stond om de kleuren en de belichting wat aan te passen.

Het begon allemaal met m'n Nikon D5100 en met de bijgevoegde 55-200mm f/4-5.6 zonder beeldstabilisator. In januari begon ik beetje te prutsen en te frutsen met m'n cameraatje.

1.

M'n voormalige instructrice was een goed startpunt met haar gave paard.

2.

En haar andere paard.

3.

Ook stalgenootje werd slachtoffer!

Grote uitdaging werd indoor foto's maken bij JA 2014, toch lukte het redelijk ondanks m'n baby lensje.
[EV-ITP] Foto's van JA - FEI World Cup Dressage Grand Prix 24-01-2014
[EV-ITP] Foto impressie JA intern. springen 1.40m direct op tijd

Toen al merkte ik toch wel wat beperkingen aan m'n kleine lensje, die met iets mindere lichtomstandigheden al vrij veel moeite had (vooral vanaf invallende schemer). Ik pakte maar gelijk groot uit en bestelde (rib uit m'n lijf) m'n superlensje Nikor 70-200mm f/4.0 VR. Zo blij als een kind ermee, alleen de dag nadat ie binnenkwam ging ik voor drie maanden naar Kameroen toe en was zo bang dat ik m'n nieuwe lens daar zou gaan beschadigen dat ik 'm thuis liet, en dus ging m'n baby lensje mee.

Hoewel ik echt tig foto's heb gemaakt toen ik daar was, zijn er maar weinig echt mooi geworden. Het wild zat vaak op redelijke afstand waardoor ze net beetje onscherp zijn, en we gingen vaak 's ochtends vroeg in de schemer of 's avonds op pad ivm de hitte. Arme baby lensje had daar toch wel moeite mee.

Toch 1 foto uitgekozen:
4.

Stukken bos werden daar in brand gestoken, soms door corrupte boze mensen, soms door de parkmensen voor de vruchtbaarheid van de grond. Wij reden er zo in wat nog best gevaarlijk was omdat het door de droogte daar erg om zich heen greep. Gelukkig doofde het hierna vrij snel uit.

Eenmaal terug lag natuurlijk m'n lens op me te wachten.

In juni ging ik mee met een stalgenoot op wedstrijd.

5.

Leuk detail is dat de voorlezer in de foto de eigenaresse is van de pony

Hierna eigenlijk vrij weinig gedaan ermee, of te druk geweest met andere dingen of weer zat niet mee, bedenk het maar. Toch nog wel twee mooie projectjes gedaan. Een van de paarden van m'n instructrice op de foto gezet.

6.


7.



En dik een maand geleden vroegen twee lieve stalgenoten of ik foto's wilden maken van hun paard waar ze afscheid van moesten nemen. Het was een beladen dag maar oh wat was ik blij dat de zon zo mooi scheen. Vond het mooi dat ik zo iets kon betekenen voor hun.

8.


9.


10.



Ik hoop volgend jaar er meer op uit te kunnen trekken, wil in elk geval ook m'n eigen paard nog eens slachtoffer laten worden die is nog niet echt aan de beurt geweest. Ook ga ik weer naar JA, hopelijk met m'n nieuwe lens wat betere foto's! Ook wil ik dan echt eens Lightroom gaan aanschaffen en voorzichtig gaan overstappen op RAW.

Ben heel blij met opbouwende kritiek en tips, ben nog een groentje dus alles is welkom!