Bokt.nl

sorry vandaag niet meer, ik moest van mama m'n hele verhaal terug van bokt kopieren (wat ik kwijt was van voor de pc crash) (we zijn een uitgever aan zoeken= info toch al

en ik heb 126 PAGINA'S !!!!!!!

**Geplaatst**: 05-10-05 19:00

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 05-10-05 19:00

dat is veel zeg!!

**Geplaatst**: 05-10-05 19:35

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 05-10-05 19:35

Hafjesbokker: Wooow

al 126 baldzijdes!!
Als je boek uitis ga ik hem zeker kopen!!!

**Geplaatst**: 05-10-05 19:59

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 05-10-05 19:59

Ik ben weekje niet op bokt gewest.. MAar wat een geweldige stukjes!! Je wordt steeds beter in het schrijven hoor..

**Geplaatst**: 06-10-05 16:35

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 06-10-05 16:35

Super stuk!
Echt geweldig

**Geplaatst**: 08-10-05 13:46

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 08-10-05 13:46

Komt er vandaag nog wat?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-10-05 13:54

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-05 13:54

nee echt ik heb Totaaaaaaal geen tijd
ik had vandaag wedstrijd 152 punten (5 de van de 13)
en heb een oostenrijkse touwhalster gekregen

en nu moet ik naar een verjaardag's feest morgen waarschijnlijk wel

**Geplaatst**: 08-10-05 13:55

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 08-10-05 13:55

Netjes gereden toch nog!

**Geplaatst**: 08-10-05 17:00

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 08-10-05 17:00

proficiat met je wedstrijd

heb vandaag ook wedstrijd gereden, 5des van de 23.. niet slecht om te beginnen...

Poeh, nou heb ik net morgen geen tijd om op de pc te komen

Nou ja, dan lees ik het maandag wel

**Geplaatst**: 08-10-05 18:00

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 08-10-05 18:00

gefeliciteerd, goed gedaan hoor!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-05 14:03

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-05 14:03

Langzaam stierf het gevoel weg, en ze deed haar ogen terug open
Twee liefdevolle ogen keken haar aan.
Ze moest glimlachen, en ze gaven elkaar nog een kus
Gini legde haar hoofd op Tristan’s schouder en ze keken samen naar de ondergaande zon.
Dit gevoel wou ze nooit meer kwijt, dit gevoel wou ze voor eeuwig in haar hart opsluiten, om nooit meer te laten gaan.
Gini keek op haar horloge
“oh hemel, ik moest al twee uren thuis zijn!” zei ze geschrokken toen ze op haar horloge keek.
“oei” zei Tristan en daar bleef het bij.
“het spijt me, ik moet nu snel naar huis” zei Gini tegen Tristan terwijl ze de boom huis al uit klauterde.
“zie ik je morgen?” vroeg Tristan
Gini dacht even
“als het aan mij lag wel, maar dat moet ik nu nog bezien, wat mijn ouders zeggen, het spijt me, ik laat je wel wat weten” zei Gini
“maar je hebt mijn nummer niet!” zei Tristan.
Gini haalde vliegensvlug haar gsm uit haar zak, en Tristan zei zijn gsm nummer.
Gini holde naar haar fiets en vertrok, terwijl Tristan haar alleen na keek.
Daarna draaide hij zich om en keek terug naar de horizon, en naar het meertje waar hij zijn moeder kon herinneren.
Verschillende herinneringen kwamen boven, en er verscheen een glans op Tristan’s ogen.
Hij herinnerde zich een heel speciale dag..

Het was mooi weer, en hij zat op een stoeltje voor de bakrand te kijken naar al de trainers die de grote machtige dekhengsten bereden, en zijn vader die hem verbood om op zo’n paard te gaan zitten.
Opeens hoorde hij een lieve stem die zijn naam riep “TRISSSSTAAAAANNN”…
Hij draaide zich om en hij zag in de verte zijn moeder aankomen, haar blonde haren waren als goud in de zon en haar glimlach was onvergetelijk. Ze had een touw in haar hand en daaraan zat een klein pony vast.
Hij sprong op en rende naar zijn moeder.
Hij had zijn allereerste eigen pony van zijn moeder gekregen. Het was een 15 jarige zwarte welsh pony die hij Bieper noemde.
Zijn vader was tegen het idee, maar zijn moeder was het diertje achter zijn rug gaan kopen, speciaal voor haar zoon.

Tristan veegde even door zijn ogen en probeerde zichzelf op andere minder pijnlijke herinneringen te richten.

Gini liet haar fiets vallen en rende naar binnen
Haar ouders zaten rond de keuken tafel, en ze hadden alle twee niet bepaald een vrolijk gezicht.
“Het spijt me, ik was de tijd totaal uit het oog verloren!” begon Gini
“Dat is GEEN excuse, jonge dame” zei haar moeder
“JE WEET GOED GE NOEG DAT WAT ER OVERLAATS GEBEURT IS WE NU DOOD ONGERUST ZIJN!!” schreeuwde haar vader
Gini zette verschrikt een stap achteruit.
“beloon je ons zo, nadat we je dat paard gegeven hebben?” vroeg haar moeder
“maar moeder, ik wist het echt niet meer, anders was ik zeker op tijd gekomen” zei Gini weer.
“En voorwat heb je een GSM??? Je zit er verdorie de hele dag mee te sms’en en ik weet niet nog allemaal, MAAR JE KAN NIETS LATEN WETEN” schreeuwde haar vader terwijl hij zijn eigen gsm die hij vast had tegen de muur aan gooide.
Het ding spatte in verschillende stukken uit elkaar.
‘Marco, rustig nou” begon haar moeder tegen haar vader.
“weet je ik heb genoeg van je excuses, ga maar naar je kamer, en je komt er morgen niet meer af, alleen voor dat BEEST van je te voeren!!” zei haar vader.
Gini draaide zich vlug om en maakte zich uit haar vaders voeten naar haar kamer.
Haar vader is vaak wat opvliegend, maar zo had ze hem nog nooit gezien.
Ze ging op haar poef zitten om even te bekomen van de schrik.
Ze stond op en wou haar tv aanzetten, maar deze deed het niet, ze probeerde haar radio maar ook deze bleef doodstil.
“fijn nu heeft hij mijn stroom afgesneden. Haar licht ging wel nog, omdat haar stroom op twee aparte stroomtoevoerhen liep, en haar vader slecht één knop heeft uitgedaan.
Ze nam haar gsm en stuurde Ingrid een berichtje:

Hij Ingrid, je moet eens langs komen, kmis je meid,
Ik wil mijn “suiker-veulen” nog eens zien.
Kan je morgen?
Xxx Gini

Ze wist dat ze niet weg mocht, maar haar moeder zou vast wel Ingrid binnen laten.
Daarna stuurde ze nog een sms’je naar Tristan

Hij Lievert (ze bloosde toen ze dit typte)
Helaas ben ik gestraft en kan morge niet komen
Mijn excuses
Xxx Gini.

Even later kreeg ze een sms je terug:

Hij Gini,
Ik ben op Bivak, kan niet komen,
Ik ben nog 3 dagen weg, kan dan pas komen
Xxx Ingrid van op de Ardense bergen.

Ze zat nog twee uur in een crosscountry magazine te bladeren en las echt elk lettertje dat in het hele boekje voor kwam.
PIEP PIEP PIEP PIEP

Hij meis, wat jammer,
Kwil je bij me hebben
Hopelijk zie ik je overmorgen
Xxx Tristan

**Geplaatst**: 09-10-05 14:14

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 09-10-05 14:14

Ahh, schattig stukje

Je schrijft nog steeds erg goed, en ik lees nog steeds mee

**Geplaatst**: 09-10-05 14:49

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 09-10-05 14:49

Ooh

Hoe schattig

Echt sweet

Gini's pa doet me een beetje aan mijn pa denken aan dit stukje... Heeft hetzelfde opvliegende temperament ...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-05 15:00

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-05 15:00

chipieke jij niet alleen ....

ik heb ook een levend voorbeeld thuis lopen, nu hij gooit zijn gsm niet kapot (is veel te duur voor)
:p