Bokt.nl

Lang stukkie coming up
Malher’s oren waren een veld van spanning.
Het geringste geluidje had hij gehoord, en af en toe beantwoorde hij ze met een schel gehinnik.
Gini was ook gespannen maar probeerde haarzelf zo rustig mogelijk te houden zodat Malher er niet door aangestoken werd.
Malher was over het algemeen heel braaf, en luisterde naar wat Gini hem voordroeg.
Maar af en toe werd er toch een schichtige “move” gemaakt, als hier en daar een struikje ritselde, maar hij bleef daarna gespannen staan kijken.
Gini liet hem alleen maar stappen, tot ze bij Tristan zijn huis zouden aankomen.
Na tien minuutjes waren ze eindelijk op de straat die naar Tristan’s huis leidde.
Gini slaakte een zucht van opluchting.
Ze stapte af voor de poort en belde aan.
Tristan zelf deed open en stond met grote ogen naar Malher te gapen.
“mogen we binnen?” vroeg Gini.
“eu, ja tuurlijk, kom maar binnen” zei Tristan.
“hoe?” vraagde hij verbaast terwijl hij naar Malher wees.
“hij is van mij, mijn ouders hebben hem cadeau gedaan” zei Gini trots.
“nou, proficiat” zei Tristan met een glimlach.
“bedankt” zei Gini.
“ja ik had voor zekerheid Malloy ter beschikking gesteld, omdat ik niet wist of je een eigen paard had” zei Tristan.
“oh, dat is lief van je” zei Gini.
“maar eerlijk gezegd zou ik niet vragen om een buitenrit als ik geen eigen paard had, dat is zo raar” zei Gini verlegen.
“En ook jammer” zei Tristan met een “twinkeling” in zijn ogen.
Gini begreep het eerst niet goed.
“Je mag me ALLES vragen” zei Tristan.
“leuk dat ik dat weet, wie weet doe ik er nog eens beroep op” zei Gini met een lach en een stel rode wangen.
“Met wie ga je mee?” vroeg Gini.
“Met Morandi” zei Tristan.
“ik vind het zo erg dat ik Chelsie niet mag mee nemen” zei Tristan.
“ik snap het, ik hoop dat ze vlug geneest” zei Gini.
“ik ook” zei Tristan.
“En wat het nog erger maakt, ze kijkt altijd met van die verlangende ogen, ze wilt gaan rijden, ze houd van bosritten weet je…. En nu ziet ze me altijd met andere paarden, vroeger was dat niet erg, maar nu ..sja, het klinkt gek, maar ik denkt dat ze me een verader vind” zei Tristan.
“Het is moeilijk voor beide” Zei Gini.
“maar ik denk wel dat ze het begrijpt” zei Gini weer.
“En dan krijg ik van vader geen tijd om met haar bezig te zijn enzo, er is altijd een paard dat ingereden moet worden, en voor mij heeft dat nog niet eens nut, ik moet ze op niveau brengen, en al dat harde werk wordt zomaar vlug verkocht!” zei Tristan met een trilling in zijn stem van boosheid.
Het bleef even stil, want Gini wist totaal niet wat ze moest zeggen.
“ik ben echt heel dank baar dat je voor Chelsie wilt zorgen” zei Tristan plots
“ik meen het echt” zei hij weer.
“dat is heel graag gedaan, het is het minste wat ik kan doen, het is eigelijk mijn schuld!” zei Gini weer.
“Wat bedoel je?” vroeg Tristan
“nou, ik bedoel, als me niets overkomen was, zou Chelsie ook niet gevallen zijn!” zei Gini weer.
“ZEG DAT NIET!! Zei tristan opeens
“het was echt jou schuld niet! Het was niemand zijn fout!
Als ik jou niet gevonden had, was ik dezelfde weg uit gegaan, en had ik ook die baan moeten doen, en zou het evenals gebeurt kunnen zijn!” zei Tristan weer.
“ik weet, maar toch” zei Gini weer.
“het komt allemaal wel goed met haar, laten we nu maar vlug door gaan” zei Tristan en ging Morandi halen.
Hij steeg op en beiden vertrokken richting poort.
“oh, ja, eum ik moet je iets vertellen..” zei Gini
“wat dan?” vroeg Tristan
“nou, Malher heeft moeite met in draf te gaan, hij bokt, en stopt en weigert te lopen, hij stapt alleen” zei Gini
“dat zal hij vast van die lessen overgehouden hebben” zei Tristan
“nou dat is helemaal niet erg, dan houden we het bij wandelen, we kunnen straks misschien nog eens proberen te draven, misschien volgt hij wel, omdat Morandi erbij is. Zei Tristan.
“ok, dat is goed” zei Gini.
Ze had helemaal niet verwacht dat Tristan er zo op ging antwoorden, ze had eerder iets in gedacht van “wat wil je op bosrit gaan als je het helemaal nog niet eens kunt rijden”.

“jij mag de wegen kiezen, ik volg wel” zei Gini.
En ze vertrokken het bos in.
Onderweg praatte ze over van alles en nog wat.
Gini was helemaal niet zenuwachtig meer, en Malher voelde zich ook gerust met Morandi langs zijn zijde.
Na een dikke 5 Kilometer te hebben gestapt vroeg Tristan aan Gini of ze bereidt was een drafje te wagen.
Gini’s onzekerheid kwam terug, maar ze knikte
“ok, we doen het op het gemak, gaat het niet dan geeft je maar een kreet en gaan we terug over in stap” zei Tristan.
“ok” zei Gini.
Met een eenvoudige dubbele tik, van zijn been ging Morandi in een soepele draf.
Malher wist eerst niet wat er gebeurde, hij wou wel mee, maar vertrouwde het draven niet echt.
“Malher Draf” zei Gini en spoorde de haflinger een beetje aan.
Morandi was al een eindje verder, en Malher vloog in galop achter Morandi aan.
Gini nam hem terug, en gaf hem wat lossere teugels, ze bleef zo licht mogelijk licht rijden zodat Malher er geen hinder aan vond en na een paar meter draafde Malher al terug normaal.
“Goedzo!” zei Tristan.
Hij probeerde Morandi’s gang aan te passen aan die van Malher, die natuurlijk niet zo grote passen kon zetten.
Hij schatte het normaal tempo van Malher in, en bleef op dat tempo rijden, zodat Gini hem onder controle kon rijden en Malher niet zomaar achter Morandi bleef aancrossen.
“we gaan iets sneller proberen ok” vroeg Tristan.
“jep ik ben er klaar voor” zei Gini met een glimlach.
Tristan spoorde Morandi iets meer aan en het paard ging al gauw over tot grotere passen, en draafde heel uitgestrekt.
Gini spoorde Malher ook aan, en deze ging heel snel draven.
“je hoeft niet te showen hoor” zei Gini tegen Tristan
Tristan moest lachen en opeens kon Morandi ook gewoon draven ipv uitgestrekt.
“Zo kan ik hem twee dingen tegelijk laten doen” zei Tristan.
Ze kwamen bij een open veld aan
“ok, show man, probeer ons maar in te halen” zei Gini en ze liet Malher overgaan in galop
Malher stoof ervan door en Tristan zetten met Morandi de achtervolging in.
Morandi haalde vlug alle meters bij en toen Malher zag dat hij achtervolgd werd, deed hij er nog een schepje bovenop.
Gini ging in de beugels staan en keek recht over Malher’s nek mee.
Ze keek achterom en zag dat Tristan een twee tal meter achterop lag.
Ze lachten en opeens zag ze hoe ook Tristan ging rechtstaan in zijn beugels en aanspoorde.
Morandi vloog achter Malher aan en het duurde maar een 5 seconden of hij was langs Malher aan het galopperen.
Gini nam Malher terug in een normale galop tempo en zo bleven ze langs elkaar galopperen.
Tristan keek recht in Gini’s ogen en toen ze dit opeens door had werden haar wangen op slag rood.
Het rand van het bos naderde en ze gingen terug over in draf.
Malher gaf twee bokken, maar werd afgestraft, en hield even op.
Ze gingen beiden over in stap en besloten dat ze even een pauze zouden inlasten.

Gini stapte van Malher af en deed de teugels over zijn nek.
Tristan was ondertussen ook al afgestapt en beloonde Morandi goed.
Ze gingen even in het gras zitten onder een grote treurwilg en lieden de paarden maar eventjes grazen.
“ken jij Laura?” vroeg Gini stil.
“Laura??” vroeg Tristan vragend
“ja de dochter van Ketelslegers, weet je wel, baas van de manege”?zei Gini
“ah ja, die ken ik wel ja” zei Tristan.
“ Ik kwam ze gisteren tegen, ze vertelde dat ze ook bij jou rijd?” zei Gini
“ja, mijn vader heeft goede banden met haar vader, en ze mocht hier een paar paarden komen berijden” zei Tristan.
“ah” zei Gini terwijl ze met een gras sprietje prulde.
“wat is er?” vroeg Tristan.
“oh niets, ik haar niet zo goed hebben, zij en ik hebben een verleden met Malher enzo” zei Gini
“ze is niet altijd fijn nee” Zei Tristan
Maar Gini hoorde aan zijn stem, dat hij eigelijk niet wist of ze fijn was, ze zal bij hem wel altijd hebben lopen slijmen.
Na een tien tal minuutjes vroeg Tristan opeens
“jij kan haar echt niet hebben hé” zei hij
“ik zie het gewoon aan je” zei hij opnieuw
“nee, eigelijk is ze mijn aartsvijand” .zei Gini
“ze zij ook dat ik een leugenaar was enzo, en ze zei dat jij Niemand op Morandi zou laten.”
“Wat had jij gezegd?” vroeg Tristan
“nou, eum, ik had gezegd dat ik er niet alleen op zat” zei Gini met en keek naar Tristan.

Die nu op zijn beurt rood werd meer zijn ogen toch niet afweerde.
“nou, dan zullen we haar eens op haar plaats zetten” zei Tristan.
“hoe bedoel je?” vroeg Gini
“nou, JIJ gaat nu maar eens op Morandi rijden” zei Tristan
“IK?” vroeg Gini
“tenzij je niet durft?” zei Tristan
“OH JA WEL” zei Gini met een lach.
Ze stonden beiden op en Gini gaf de teugels van Malher aan Tristan en ze liep naar Morandi.
“Eum…” zei Gini en ze probeerde haar voet in de stijgbeugel te zetten, maar ze was hier veel te stijf voor.
Ze probeerde haar voet er in te steken maar viel achteruit..
“oh merci” Zei Gini tegen Tristan toen die haar opving.
“graag gedaan” zei deze
“bij drie en dan help ik je omhoog” zei Tristan
“1,..2,..3,..” zei Tristan en hij hief Gini omhoog.

**Geplaatst**: 02-10-05 17:10

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 02-10-05 17:10

Gaaaf! Echt waar! komt er vanaaf meer?

**Geplaatst**: 02-10-05 17:13

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 02-10-05 17:13

Ooow, wanneer gebeurt er nu eens ECHT iets tussen die twee

Je weet ons wel in spanning te houden zeg

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-10-05 17:32

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst door de TopicStarter : 02-10-05 17:32

Chipieke: dat is de 'kunst"

**Geplaatst**: 02-10-05 19:25

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 02-10-05 19:25

wat een leuk lang stuk zeg!

**Geplaatst**: 02-10-05 19:51

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 02-10-05 19:51

wanneer kunnen we weer een stukje verwachten van je?
sorry het is wel off-topic

**Geplaatst**: 02-10-05 21:17

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 02-10-05 21:17

weer een suuper stukje

ik hoop dat ze laura tegenkomen haha!!

ga zo door!

**Geplaatst**: 02-10-05 21:42

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 02-10-05 21:42

Spanning.. we weten het toch allll.. alleeen nog niet hoe

**Geplaatst**: 02-10-05 22:18

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 02-10-05 22:18

Ik lees nog steeds mee

Super leuk stukje

**Geplaatst**: 03-10-05 16:18

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 03-10-05 16:18

Echt leuk weer!! Ik kan niet wachten op het volgende stukje

**Geplaatst**: 03-10-05 17:21

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 03-10-05 17:21

Leuk hoor ik dacht dat stukje had ik al gelezen en had hem niet afgelezen en toen later keek ik weer en toen dacht ik ik heb hem nog helemala niet gelezen maarja alsnog mijn reacties leuk stukje weer!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-10-05 19:18

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst door de TopicStarter : 03-10-05 19:18

LEZEN!!!! je zult het leuk vinden

Gini zat onmiddellijk op Morandi, en ze nam de teugels op maat, Morandi bleef rustig eten en Tristan hielp Gini met haar beugels op maat te zetten.
Gini nam de teugels op maat, maar Morandi verzette zich, en weigerde zijn hoofd omhoog te doen.
Gini durfde niet echt trekken, omdat dit niet haar paard was.
“hef hem maar omhoog” zei Tristan
Gini nam de teugels aan maar Morandi werkte tegen, tot Gini genoeg had en een ruk gaf, maar zelf toen hield Morandi zijn hoofd naar beneden en at rustig verder, alsof hij aan de grond geplakt was.
“MORANDI NU IST GENOEG, AUF ERMIT!” zei Tristan kwaad.
Alsof hij uit de hemel kwam gevallen deed Morandi braaf zijn hoofd omhoog en zette heb bijna perfect onderin, wachtend op Gini’s volgende commando.
Met wijde ogen keek Gini naar Tristan.
“sja kwestie van de baas zijn hé” zei Tristan lachend.
“ik zeg altijd auf ermit, ik kan geen duits, maar dat leek er op” haha, want Morandi is van duitse afkomst, ja niet dat hij daarom niet luistert maar.. je weet wel!’ zei Tristan.
Zelf kroop hij op Malher en deed zijn beugels op maat.
“ga maar voorop” zei Tristan.
Gini liet Morandi richting het bos stappen en keek achterom, maar Tristan volgde niet.
Malher bleef stijf staan en verroerde geen vin.
“Malher kom dan jongen hij doet je niets” Gini zei zo maar wat, uit hoop dat hij ook vooruit zou komen, maar Malher bleef koppig staan.
Tristan boog voorover en fluisterde vanalles tegen Malher, terwijl hij hem beloonde.
Na een minuut ging Malher vanzelf in stap.
“wat? Hoe? Wat heb je met hem gedaan? Vroeg Gini.
“Dat is een geheim tussen Hem en mij” zei Tristan lachend en reed met een big smile voorbij”
Gini kon het echt niet vatten.
Even later gingen ze weer in draf en Malher volgde braaf.
Op de terug weg gingen ze nog eens in galop de wei terug op en toen recht terug naar Tristan’s huis.
Onderweg hadden ze zoveel plezier en ze leerde meer en meer over elkaar kennen, Gini vond het zo gezellig, dat ze totaal vergat dat ze op een hengst reed.
Op een Belangrijke, en dure hengst van uitstekende afkomst!
Toen kwam het huis in zicht en nam Gini afscheid van Tristan.
‘ik kom straks terug langs voor Chelsie”zei Gini
‘ok, dat zou fijn zijn’ zei Tristan.
Gini vertrok met Malher op weg terug naar huis en ze durfde zelfs op een klein stukje een galopje te wagen.

Ze kwam terug op de wei aan en zadelde Malher af.
Ze deed hem zijn halster aan en
Liet hem terug in de wei .
Toen Malher gerold had, borstelde Gini het grofste vuil eraf en deed hem zijn deken op.
Daarna mocht hij vrij in de wei.
Ze borg al haar spullen mooi op en haalde de mestballen uit haar stal.
Ze ging naar huis en was blijkbaar juist op tijd voor het middag eten.
“En hoe was het rijden liefje?” zei haar moeder.
“enorm goed!” zei Gini ik ga zo meteen nog even met Ingrid weg, voor Phantom’ loog Gini.
“ok, maar rond zes uur thuis” zei haar moeder.
“ok” zei Gini
en nadat ze gegeten had ging ze met haar fiets terug op pad naar Tristan.
Ze droomde onderweg over van alles en nog wat tot ze opnieuw voor de grote poort van Tristan’s huis stond.
Ze belde weer aan en ze kreeg toestemming om binnen te gaan van een mopperige man aan de parlofoon.
Ze liep door naar de stal en zette haar fiets tegen de muur.
Daar na ging ze naar Chelsie en begroette het paardje die haar meteen herkende en terug groette met een hinikje.
Ze gaf haar een snoepje en aaide haar over haar neus.
“Terug?” zei Tristan met een stem toen hij met een poetsdoos aankwam.
“ik heb vandaag de hele dag vrij gekregen, dus ik kan je helpen met Chelsie” zei hij
“Leuk!” zei Gini
ze namen beide een borstel en begonnen Chelsie te borstelen.
Gini ging toen een stel bandages halen en beiden deden een kant van het paard.
Regelmatig kruiste hun blikken elkaar en het was alsof het een aantrekkingskracht bezat.
Tristan overhandigde Gini het haltertouw en Gini nam hem over, zo vertrokken de drie samen op pad.
Het duurde niet lang of ze waren weer volop aan praten over vanalles en nog wat.
Toen ze op terug weg waren besloot Tristan dan Chelsie best een half dagje in de wei mocht staan.
Chelsie was al goed verbeterd met haar manken en omdat ze nu al een groot stukje gestapt had mocht ze wel even op de wei.
Tristan liet Chelsie los en die ging meteen rollen, Gini keek met bezorgde blik toe, maar in een mum van tijd was Chelsie op en begon uitbundig te eten.
Er waren geen paarden in de weien langs haar dus ze kon in alle rust eten zonder dat ze opgejaagd word.
“Ik wil je iets laten zien!” zei Tristan
hij nam Gini’s hand vast en trok haar mee.
“Dit is mijn boomhuis!” zei Tristan met trots in zijn stem.
“Dit heeft mijn vader en moeder nog samen voor mij gemaakt toen ik nog een klein jongetje was!” zei Tristan.
“Kom nou, jij klein? Je zal nu vast nog mamie’s kleine jongen zijn” zei Gini uitdagend
“nee, niet meer, ze is er niet meer!” zei Tristan
Gini werd opeen stil ‘OH SORRY” zei ze.
“dat is niets hoor, je kon het niet weten, dit is de grootste herinnering die ik van haar overgehouden heb!” zei Tristan opnieuw.
“Volg me” zei Hij en begon omhoog te klimmen, boven deed hij de luik open en hield Gini erin.
De boomhuis had een mooi uitzicht op alle weien en een meertje in voor het bos.
Er stond een groot ligzetel in het huisje en een hoop magazines over paarden en auto’s.
Tristan deed het luikje terug dicht en Ging op een grote plaat zitten die vast hing aan het huisje. Dit zou zogezegd het terras moeten zijn.
“s’avond krijg je hier een enorm mooi zon’s ondergang te zien” zei Tristan
“binnen een uurtje ongeveer” zei hij.
Het was reed zes uur voor bij en het zevende uur was bijna op zijn eind.
“je hebt het hier heel mooi’ zei Gini.
“bedankt, weetje…. Ze is gestorven toen ze met haar lieveling’s paard was gaan rijden’ begon Tristan.
Gini vond het zo erg, en wilde het eigelijk niet weten, maar uit steun vroeg ze hem hoe het kwam?
“ze ging zoals elke ochtend met Legolas uit rijden, dat was haar grote trots haar hengstje, ze hadden een ongeloofelijk goede band met elkaar!” zei hij
“ En op een winterdag ging ze met hem uit wandelen, en had hem kalkoenen (stiften) onder zijn ijzers gedaan. Ze gingen naar dat meertje daar” zei Tristan en wees het meertje aan.
“Het meer was dicht gevroren en ze liepen erlangs zoals ze altijd deden. Het ijs kraakte en Legolas verschrok zich. Door het ijzel langs de kant van het meer gleed hij het ijs op, maar en mijn moeder viel eraf. Ze verwonde haar hoofd en raakte bewusteloos. Het ijs was helaas niet sterk genoeg en door Legolas zijn gewicht brak het en mijn moeder gleed het water in.”

Tristan was even stil.
“wat erg voor je” zei Gini.
“Legolas kon nog op de kant geraken, en bleef over het meer staan hinniken, zo trok hij de aandacht van de plaatselijke boswachters, die ter hulp snelde.
Mijn moeder hing nog half op het ijs, maar het stukje brak af toen een van de boswachters het ijs op liep en mijn mijn moeder ging onder.
Legolas sprong haar achterna en beide gingen onder…. En kwamen niet meer boven.” Zei Tristan en wende zijn hoofd naar het meertje.
“ohhh het spijt me zo voor je” zei Gini.
“het is niet erg, ik was toen 7 jaar en wist nog niet helemaal wat er aan de hand was; sindsdien is mijn vader niet meer de man die hij was! Maar een oude grommelige man” zei Tristan.
“weet je ik ben echt blij dat ik je ken, ik heb maar een paar vrienden omdat ik altijd moet werken, en ik vind dat jij me echt ziet voor wie ik ben!” zei Tristan tegen Gini.
“Een geweldig persoon” zei Gini en lachte
Tristan ging iets dichter bij Gini zitten en keek haar recht in haar ogen aan.
Gini keek terug en zag het mooie groen van Tristan’s ogen.
‘Gini, ik heb je heel graag… jij maakt mij heel” zei hij.
Gini wist totaal niet wat te zeggen en lachte verlegen.
“en dat wil ik ook zijn” zei Gini .
Tristan kwam dichter en deed zijn hand onder Gini’s kin, en leidde haar zo naar hem toe.
Gini sloot haar ogen toen ze een warme gloed over haar lippen voelde, en kreeg een rilling door heen haar lijf.
Het gevoel leek wel voor eeuwig te duren….