Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-05 22:46

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-05 22:46

Ik bleef stil zitten, en keek met alle angst in m’n ogen richting de achterdeur. Ik luisterde goed, maar door alle stilte, leek het wel alsof ik doof werd. Ik hoorde niks!
Na lang getwijfeld te hebben, stond ik op, en liep richting de keuken. Ik trok een mes uit het messenblok, en ging voor de bijkeukendeur staan. “Je krijgt drie seconden...” Zei ik zenuwachtig. Maar het bleef stil.
“Drie.....” Zei ik langzaam. Ik hoopte op reactie, maar hoorde niks.
“Twee....” Zei ik sneller.
“Een!” En het was de bedoeling dat ik dan de kamer zou instormen, maar ik was echt bang! Ik wachtte nog even af, en duwde voorzichtig de deur open. “Ik kom” Zei ik zachtjes.
Een zacht gepiep hoorde ik in de kamer. Ik deed de deur verder open. Het was heel donker in de kamer. Met mn vingers over de muur, zocht ik naar een lichtknopje. “Nog een klein stukje...” Zei ik in me zelf. Ik durfde niet met m’n voeten in de kamer te komen. Ik rekte mezelf uit, en kwam net nietbij het lichtknopje.
“oliebol” Zei ik.
Ineens hoorde ik iets wegrennen, en opdat moment rende er iets over mn voeten heen. “Wat was dat?” Schreeuwde ik geschrokken. Een donkere gedaante vluchtte naar de voordeur, en nam de trap. Ik ging er langzaam achter aan, en hoorde ineens mn moeder. “Patty! Doe je hond eens weg!” Ze klonk erg pissig. “Patty?” Zei ze nog harder. Ik liep richting de kamer van mn ouders, en zag de donkere gedaante onder het bed sluipen.
“Mam... er is iets onder je bed.” Zei ik zachtjes. “Hmm...” Was haar antwoord. Ze praatte net dus duidelijk in haar slaap.
“Maham” Zei ik geirriteerd. Ze reageerde niet. Fijn... kan ik er zelf achter na gaan...
Ik pakte een kleding hanger en stak die onder het bed. “Weg! Kssst” Zei ik.
Een zacht blafje kwam onder het bed vandaan.
Ik probeerde te kijken, maar te vergeefs. Ik stak de hangre verder, en ineens voelde ik een likje over mn wijsvinger. “Oke...” Zei ik zachtjes.
“Patty?” Schreeuwde m’n moeder ineens. “Haal de was naar...” En ze hield dr mond al. Ik keek haar verbaasd aan. “Die heb het druk...” Zei ik zachtjes.
Ik besloot de hanger weg te leggen, en mn hand er onder te steken. Niet lang daarna, kwam er een klein hondje onder het bed vandaan. “Ocharm...” Zei ik zachtjes. Het diertje keek me met verdrietige ogen aan, en was buitenadem. Ik bekeek het diertje goed. Geen halsband, wel iets om haar pootje heen. Ik pakte het pootje, en haalde er een papiertje van af. Ik opende het briefje.
“Patty?” Schreeuwde m’n moeder weer onwijs hard. “Wat zei ik nou? Je moet in bed liggen.” Haar toon werd al lager, en ineens begon ze te snurken.
Ik keek weer naar het hondje, dat likkend maar angstig mn hand proefde.
Het hondje was ruwharig, middelgroot, en had hangoortjes. Ik aaide de pup, en tilde hem op. “Ik ga je eten geven.” Zei ik zachtjes.
Mn moeder snurkte verder. Voorzichtig liep ik van de trap af naar beneden, met de pup in mn handen.
Het diertje bibberde, en keek me de heletijd angstig aan. Toen ik beneden was, zette ik de pup neer op de grond, en pakte bij de keuken een waterkommetje. Ik vulde het met water en zette het kommetje op de grond. “ga maar lekker drinken.” Zei ik tegen het pupje. Het diertje snuffelde, nam een paar likjes, en keek me weer heel zielig aan. Ik zuchtte. Ik pakte de kom weer op, en zocht naar de brokjes die ik normaal aan Bello gaf. Het bakje vulde ik met een paar brokjes, en voerde die aan het jonge hondje.
Gulzig at het hondje het op. Ik keek in de ronte, en zag ineens iemand voor het raam bij de grote tafel staan. Ik liep naar de grote tafel, en probeerde diegene beter te zien. Die gene draaide zich razend snel om, en in enkele seconden was ie in het donker verdwenen. “Wie kon dat zijn?” Dacht ik in me zelf.
Ik keek naar de pup, die mn voeten aan het likken was. Ik lachte, en pakte de pup op. Samen liepen we naar de bank, en ik ging zitten en zette het hondje naast me neer. “Wat stond er op je briefje?” Bedacht ik me ineens. Ik pakte het briefje uit mn zak, en begon het te lezen.

“Zorg goed voor mij, dan worden we samen zo blij
Ik ben niet zo oud, pas een maand of drie
Kan nog niet voor mezelf zorgen, wil je me helpen?
Geef me eten en drinken, en ik zal je helpen
Om je later te beschermen tegen grote mensen
Please?
Grote poot, Lucky Boy”

Ik keek naar de pup, die vredig dicht tegen me aan lag te slapen. Ik aaide het diertje. “Ik zal goed voor je zorgen, dat beloof ik.” Zei ik tegen Lucky.
En ik keek weer naar de achterkamer. “Wie stond daar nou?” Ik bedacht allemaal redenen voor wie het zou zijn, maar ik kwam er echt niet uit.
Ik besloot maar te gaan slapen, en legde mn hand op Lucky.

Enkele uren later werd ik wakker. iets likte mn gezicht. Ik opende m’n ogen, en keek in de mooie trouwe puppy ogen van Lucky. “Goede morgen” Zei ik zachtjes. Lucky keek me speels aan, en pakte voorzichtig mn pink vast. “Wil je spelen?” Zei ik tegen hem.
“Hej patty, waar komt die vandaan?” Hoorde ik ineens. M’n moeder kwam de kamer binnen lopen. “Het is echt een scheetje!” Zei ze. Ze aaide lucky, en lucky gaf haar een lik terug. Het was duidelijk te zien, dat lucky aandacht te kort kwam.
M’n moeder keek me vragend aan. “Ooh.. vanacht was er iemand die deed de achterdeur open, en weer dicht. ik ging later kijken, en iets rende weg. Onder jou bed! Ik haalde hem met moeite er onder uit, en daarna zag ik iemand bij de achterraam naar binnen kijken. Maar die rende weg....” Ik keek naar lucky. “En er zat een briefje om z’n pootje heen gebonden.”
M’n moeder keek bezorgd naar Lucky. “Heeft ie geen vlooien?” Ze bestudeerde lucky goed. “Nee volgens mij niet.” Zei ik.
Lucky sprong op de bank, en likte me helemaal af. “Ooh.. Lieverdje toch.” Zei ik tegen hem. M’n moeder lachte. “Je wilt hem zeker houden?” Ik kon haar woorden niet geloven. “Jaa natuurlijk!” Schreeuwde ik entuschuast. Ik pakte Lucky vast, en gaf hem een stevige knuffel. “Mag het?” Vroeg ik. M’n moeder keek naar Lucky, en keek daarna naar mij. “Is het niet iets te snel? Ik bedoel bello..” Ze stopte, en slikte. “Ben je er al over heen?” Vroeg ze daarna. Ik keek mn moeder aan. “Niet helemaal, maar Lucky zal me helpen. ik weet het zeker!” Ik over tuigde mn moede, en me zelf ook. Ik wist niet dat Lucky me kon helpen met het verwerken.
Lucky mocht blijven. M’n moeder en ik kochten die dag een nieuw halsbandje, riem, mand, en voer. Ook gingen we langs de dierenarts. Daar kreeg hij een enting, en een chip. Noh hij gilde alles bij elkaar. Na de prikjes duwde hij zijn koppie tegen m’n arm aan. Het zag er echt zo zielig uit.
Lucky kreeg daarna nog een koekje van de dierenarts. Hij keek er naar, en begreep de bedoeling niet helemaal. Hij likte er voorzichtig aan, en keek me aan. “Toe maar.” Zei ik op een vriendelijke toon. Lucky vertrouwde het niet, en pakte het dus niet aan. Ik besloot het koekje te pakken, en aan lucky te geven. Nu nam ie het snoepje wel aan. Hij at het gulzig op. De dierenarts stond verbaasd te kijken. “Beetje kieskeurig he?” zei die. Ik knikte en liep de kamer uit. ik betaalde, en liep weer richting huis. Lucky aarzelde toen ie op straat liep. Een grote man, liep langs ons, en keek me vuil aan. Lucky begon te luid blaffen en liet zn tanden zien. “Rot hond!” de man schold lucky uit.

**Geplaatst**: 27-10-05 23:44

Re:

Geplaatst: 27-10-05 23:44

mooie stukken hoor!

Maar wat ik niet snap is: Hoe kunnen die vreemden toch telkens haar achterdeur en voordeur open doen??????? doen ze die nooit op slot ofzo snachts???? Dat kan toch niet dat iemand zomaar hun deur kan openen? normaal als dat 1 keer gebeurd, laten mensen diezelfde dag nog er een nieuw slot in zetten

Maar verder is het super! maar dit vraag ik mij al een tijdje af...

**Geplaatst**: 28-10-05 00:15

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 28-10-05 00:15

Woow echt superspannend...
wou dus vroeg naar bed.. Alweer

Heb in een uur tijd alles gelezen,
hoop dat je snel weer schrijft!!

**Geplaatst**: 28-10-05 02:11

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 28-10-05 02:11

Er zijn weer heel veel geheel nutteloze reacties, waardoor ik geneigd ben het hele topic naar de huiskamer te verplaatsen. Ik laat het nog staan maar jullie zijn gewaarschuwd.

Dus geen reacties meer zoals:

"meer"
"verder"
"spannend"
"wanneer ga je verder"
"ik ben fan"

etc

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-10-05 08:49

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 28-10-05 08:49

Palhaço schreef:
mooie stukken hoor!
Maar wat ik niet snap is: Hoe kunnen die vreemden toch telkens haar achterdeur en voordeur open doen??????? doen ze die nooit op slot ofzo snachts???? Dat kan toch niet dat iemand zomaar hun deur kan openen? normaal als dat 1 keer gebeurd, laten mensen diezelfde dag nog er een nieuw slot in zetten

Maar verder is het super! maar dit vraag ik mij al een tijdje af...

ja je hebt gelijk....

uuh....
nooduitgang

nee stomme fout van mij..

k ga er op letten

dank je wel voor je reactie

**Geplaatst**: 28-10-05 14:38

Re:

Geplaatst: 28-10-05 14:38

heej leuk stukje weer

**Geplaatst**: 28-10-05 16:50

Re:

Geplaatst: 28-10-05 16:50

weer een mooi stuk:),ben nog wel benieuwd naar hoe het met ben en joost is afgelopen.

**Geplaatst**: 28-10-05 20:05

Re:

Geplaatst: 28-10-05 20:05

aa vet leuk dat ze weer een hond heb gekregen maar van wie ik denk zelf van ben jullie ?

**Geplaatst**: 28-10-05 21:46

Re:

Geplaatst: 28-10-05 21:46

ik weet bijna zeker van ben hoor ik denk dat hij toch wel heel veel van haar houd en dat het zijn bedoeling niet echt was maar toch he hij heeft tch wel schuld ik vind eigelijk dat ben en patty bij elkar terug mogen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-10-05 11:02

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 29-10-05 11:02

De man liep boos verder. “Klote hond” Schreeuwde hij nog na. Lucky blafte nog voor de laatste keer luid, en liet het daabij. Hij kreeg geen reactie meer van de man.
Ik liep verder met lucky. Lucky begon moe te worden, en stopte om de drie stoeptegels. “Kom op Lucky Boy, nog een klein stukje.” Zei ik op een zachte toon tegen hem, ik smeekte volgens mij meer. Lucky keek me zielig aan, en ik zag gewoon aan hem dat ie niet meer kon. Ik ging op m’n hurken zitten, en aaide hem. “Dat is lekker he?” Lucky ging op z’n rug liggen, en liet mij z’n buikje strelen. Ik aaide hem een tijdje. Tot ik ineens iemand achter me hoorde. “Uuhh.... Hallo?” Stotterde die gene net niet. “Mag ik wat vragen? Ik ben niet zo bekend hiero en dus uuh...” Ik ging staan, en draaide me om. “Jaa natuurlijk mag je wat vragen.” Ik zei het eerder, en zag daarna pas wie het was. “Amanda?” Ik keek met grote ogen naar het meisje. “Jij?” Zei ze verbaasd. Ik keek haar aan, en zag dat haar make up uit gelopen was. “Wat wou je vragen? Gaat alles goed?” Vroeg ik aan haar. Lucky lag stil op de grond, te wachten op nog een kriebeltje van mij op z’n buikje. Amanda keek naar Lucky. “Ik wou vragen of je weet waar jij woont.” Zei ze zachtjes. Ik keek haar aan. “Hoezo?” Vroeg ik haar. Ze draaide zich om, en wou weg lopen, maar ik hield haar tegen. “Zeg het me, please!” Zei ik tegen haar. Ze draaide zich weer om, en keek me aan. “Waar is Ben?” Vroeg ze. Ze kreeg tranen in haar ogen, en even dacht ik dat ze begon te huilen. Even sloot ze haar ogen. “Hoezo?” Vroeg ik haar nogmaals. Ze keek me aan, haar ogen stonden raar. Ze waren rood, en ze straalden heel raar uit. Ze leek wel boos, verdrietig, en angstig. Ik keek naar Lucky, en pakte hem snel op. Amanda liep langzaam weg. Ik liep achter haar aan. “Wacht nou even, ik weet waar hij is.” Zei ik hard.Amanda stopte, en draaide zich weer om. “Vertel het me. Ik hou van hem en wil weten waar hij is.”

Een toeterende auto verstoorde het gesprek. Ik schrok een beetje, maar meer van haar woorden. “Wat zei je?” Vroeg ik voor de zekerheid. Had ik haar nou goed verstaan?
Amanda keek me aan. “Je hebt me goed verstaan.” Zei ze. Ze liep naar me toe. “Jij houdt toch ook van hem? Maar hij is van mij. Hoor je dat?” Amanda werd kwaad.
“Hij is op het politie bureau.” Zei ik. “Hij is gearresteerd, en Joost ook.” Vertelde ik eerlijk.
Amanda keek naar Lucky. “Dat is onmogelijk, hij is vanacht nog bij me geweest, en hij zei dat ie niet meer verder wou. Hij zei dat ie van jou hield!” Amanda begon te huilen.
En ik? Ik was in de war. Ben zat in de cel, dus kon niet bij haar zijn. Ik werd angstig. “Meen je dit? Of ben je gewoon ziekelijk in de war?” Zei ik. “Hoe kom jij aan je hondje? Hij wilt het goed maken. Hij is ontsnapt, kwam naar mij, en vertelde me dat hij stopte met alles, en alleen....” Ze stopte. “Hij wilt met jou verder.” Ze begon te stotteren. “H.... Hoor... J....je.... Dat?”
Ik werd even wakker geschud van binnen. Ik was ineens vreselijk in de war. (oke, ik was al een tijd in de war, wistn iet wat ik moest denken, maar dit sloeg echt alles.)
“Kom, ik laat je zien dat hij er nog is.” Ik pakte amanda vast, en we liepen richting de politiebureau. Amanda zei de hele weg niks, tot... “Weetje?” Vroeg ze me ineens. “Hij beloofd van alles, is super lief enzo. Geloof hem alsjeblieft niet! Hij is zo lief en leuk, en hij pakt je zo in!” Amanda was echt serieus. “Ik weet niet wat ik er van moet denken.” Zei ik eerlijk.
Zo bleef het nog vele minuten stil. Lucky lag in mn armen te slapen, en deed af en toe een oogje open.

Aan gekomen bij het bureau, draaide amanda zich naar me toe. “Ik geloof je...” Zei ze onzeker. Het leek wel alsof ze niet naar binnen wou. “k laat het je zien.” Zei ik, met veel zelf vertrouwen, maar ook met veel twijfel. Wat als zij gelijk had? Ik moest er echt niet aan denken.
We liepen samen binnen. Het was rustig op het bureau. We konden zo doorlopen. “Kan ik u helpen?” Vroeg een agente achter de informatie balie. Ik keek amanda aan. “We willen graag weten of Ben hier nog zit.” Vroeg ik, na enkele seconden. Amanda hield stijf d’r mond dicht.
De agente keek me aan. “Ben.... Wat is z’n achter naam?” vroeg ze. Ik schudde m’n hoofd. “Die weten we niet.” Zei ik. Ik keek naar Amanda, die nieuwschierig zocht naar de cellen. “Zoekt u wat? Mevrouw?” vroeg de agente, die naar amanda keek. “Is Joost uuh.... Bah ben de achternaam kwijt. Hij was hier samen met Ben.” Zei ze. Ik stond te kijken. Hoe wist zij nou dat Joost ook hier was?
De agente ging kijken op de computer. “Nee Ben is gister vrijgelaten, en Joost zit nog in z’n cel. “ Zei de agente. “Mogen we even langs?” Vroeg Amanda. De agente schudde haar hoofd. “Nee dat is onmogelijk.”
“Waarom is ben vrijgelaten?” Vroeg ik geintresseerd. De agente keek me arrogant aan. “Omdat er niet genoeg bewijs was, en nu weg wezen.” Zei ze op een commando manier. Amanda en ik verlieten het bureau, en k liet lucky een plasje doen.
Samen liepen we naar mijn huis. Amanda wou Lucky even aaien, maar hij liet het niet toe. Met bloote tanden liet ie zien dat ie moe was. Alleen ik mocht hem aaien. We liepen mijn straat in, en ineens stopte Amanda. “Ik ga de andere kant op.” Zei ze ineens. Met grote verbaasde ogen draaide ze zich om. Ik snapte haar op dat moment niet. “Wat is er?” Vroeg ik haar. Amanda keek me aan, en rende weg. “Ik moet gaan, het spijt me.” En ze verdween al snel uit het zicht. k stond verbaasd naar de weg te kijken, die ze net uit rende. Ik draaide me om, en ineens zag ik waarom ze ineens weg was gerend. Voor m’n huis, stond er de zilverwitte BMW. Lucky keek me smekend aan, hij wou echt nu rusten.
Ik liep heel langzaam naar huis, en bekeek de auto goed. Er zat niemand in. Ik liep de tuin in, en pakte de huissleutel. ik opende de deur, en zag een bos rozen staan op de trap. Ik liep verder, en sloot de deur achter me dicht. Lucky hief z’n neusje, en rook iets.
We liepen verder, en ik kwam in de woonkamer. Daar zat ben, met een roos in z’n handen. Hij zag me nog niet.
Ik bekeek hem goed. hij zag er goed uit, daar kon ik niet omheen. Hij zat voor over, met zn ellebogen op z’n bovenbenen geleund. Hij keek naar de grond, of naar de roos. Dat kon ik niet goed zien. Ik wist ineens weer, waarom ik hem leuk vond. Hij was gewoon ‘de’ jongen die voor mij bestemd was. Alleen dat drugs enzo... Er was te veel gebeurd.

Ik wou hem niet laten schrikken, en kuchte daarom overdreven.
Hij keek op, zijn mooie ogen, zochten naar de mijne. Een warm gevoel kwam m’n lichaam binnen. ik zette lucky op de grond, en liep naar ben toe.
“Hij is leuk he?” Vroeg ben aan me, toen Lucky naar hem toe kwam. Het was duidelijk dat Lucky hem herkende. “Hij heeft geluk dat ie bij jou is.” Zei hij. Ik knikte. Hij keek me aan, en schoof een beetje op zij. Zodat ik bij hem kon gaan zitten. Ik zag het als een hint, en ging naast hem zitten. Hij keek me aan, diep in m’n ogen. Een kriebel in m’n buik, werd meer, en heviger. Ik was nog steeds verliefd op hem. Ik kon dat niet verbergen.
Hij duidelijk ook op mij, want hij keek me aan, en ik zag in z’n ogen dat ik.... Ja hoe moet ik dat uitleggen? De klik was er, en ik voelde dat ie me leuk vond. Zijn manier van kijken en doen.
Hij keek naar de roos. “Voor jou.” Zei die zachtjes. Hij gaf me de rode roos. Ik nam hem aan, en rook er even aan. “Dank je wel.” Zei ik.
Het bleef lang stil. Volgens mij was hij op zoek naar de juiste woorden. Ik zei expres niks. Hij kon van mij nu beginnen.
Ik wachtte en wachtte.Lucky kwam ondertussen voor m’n voeten liggen.
Ben keek me aan, wou echt iets zeggen. maar deed het toch niet. Hij bewoog z’n hand, en legde z’n rechterhand op mijn linkerhand. De warmte van hem, drong tot mij binnen. Hij was nerveus.
“Het spijt me zo Patty.” Zei hij ineens. “Ik weet niet hoe ik moet beginnen.” Zei die.
Ik keek hem aan, en keek naar onze handen.
“Ik heb spijt dat je me kent. Ik ben niet een lieve jongen. Ik ben net een week gestopt met gebruiken, heb meerdere dingen gedaan waar ik spijt van had achter af.”

**Geplaatst**: 29-10-05 11:18

Re:

Geplaatst: 29-10-05 11:18

weer een mooi stuk:),toch we leuk dat ben en patty weer bij elkaar komen.

**Geplaatst**: 29-10-05 12:05

Re:

Geplaatst: 29-10-05 12:05

weer een super stuk! ga zo door

ik vind het ook leuk jaa

**Geplaatst**: 29-10-05 13:27

Re:

Geplaatst: 29-10-05 13:27

SPannend!!
vond het ene laatste stukje een beetje verwarrend maar het laatste stukje vraagt om meer..!
Blijf zo door schrijven, maar wil niet teveel spanning er in laten komen zodat het wat onduidelijk word..

Ga zo door!

**Geplaatst**: 29-10-05 15:20

Re:

Geplaatst: 29-10-05 15:20

whooh echt spannend maar hij is wel eerlijk en hij wilt het ook weer goed maken dus zo slecht is ben ook nog weer niet

**Geplaatst**: 29-10-05 15:26

Re:

Geplaatst: 29-10-05 15:26

wow, goed verhaal! ik ben dit verhaal al een paar keer tegen gekomen, maar nog nooit echt in begonnen, maar ik ga dit toch maar volgen denk ik

**Geplaatst**: 29-10-05 23:18

Re:

Geplaatst: 29-10-05 23:18

ben benieuwd wat hij nog meer in petto heeft om Patty voor zich te winnen

**Geplaatst**: 30-10-05 11:12

Re:

Geplaatst: 30-10-05 11:12

zal amanda leuk vinden

**Geplaatst**: 30-10-05 16:29

Re:

Geplaatst: 30-10-05 16:29

Toch weer een aantal opmerkingen....

Hoe komt Ben binnen? Haar ouders zullen hem denk ik niet binnen laten...

Waarom gaat ze meteen langs hem zitten??
Er is toch genoeg gebeurd... ze zal echt wel een beetje bang moeten zijn lijkt mij....

Groetjes

**Geplaatst**: 30-10-05 17:30

Re:

Geplaatst: 30-10-05 17:30

Iris1702 schreef:
Toch weer een aantal opmerkingen....

Waarom gaat ze meteen langs hem zitten??
Er is toch genoeg gebeurd... ze zal echt wel een beetje bang moeten zijn lijkt mij....

Groetjes

er staat in het verhaal dat ze gelijk weer wist waarom ze verliefd op hem was.. ken je de uitdrukking blind door liefde niet

?

**Geplaatst**: 30-10-05 18:11

Re:

Geplaatst: 30-10-05 18:11

Tuurlijk ken ik dat wel.....
Maar denk dat dit toch wel iets te serieus was... daar stap je toch niet zomaar overheen....

**Geplaatst**: 30-10-05 18:35

Re:

Geplaatst: 30-10-05 18:35

zij scheinbaar wel...

ik vindt het echt een heel mooi verhaal, nog steeds de mooiste van bokt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-10-05 21:04

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 30-10-05 21:04

(bloost) dankje caat_eve

@ iris1702, je hebt wel gelijk, maar toch is dit voor mij (staat in het begin van het verhaal, dacht ik! zo niet, dan bij deze) een verwerking van mij. ik schrijf niet vvoor dde leuk, maar wil echt mn gevoel er bij kunnen leggen.
ik ben ook best lmakkelijk er in, maar de twijfel is bij mij altidj aanwezig. ook bij patty.
en dat ze zo snelbij hem gaat zitten, hij heeft iets, waardoor zij tsjah... hoe kan ik t verwoorden?
ze vind hem gewoon super, en voelt of ze bij hem kan zitten of niet. het is tenslotte dr eigen huis.
xxiezz
binnenkort meer mensen

**Geplaatst**: 30-10-05 21:20

Re:

Geplaatst: 30-10-05 21:20

wanneer is binnekort (A)
Super mooi verhaal!!

**Geplaatst**: 30-10-05 21:26

Re:

Geplaatst: 30-10-05 21:26

Mooi stuk hoor!

**Geplaatst**: 30-10-05 21:30

Re:

Geplaatst: 30-10-05 21:30

hij heeft iets waardoor patty alles vergeet ofzoiets denk k

mjaa ik zou niet zo snel weer naast hem gaan zitten hoor