Nou mischien doe ik dat wel, tegen het einde.. anders hou ik hem voor mezelf
Gini kroop terug recht en wreef even over haar knie dat nogal zeer deed.
Ze keek om en zag een vals spits gezicht naar haar kijken vanuit de hoogte.
Zelfs zonder het feit dat het op een paard zat.
Ze herkende dit spits, vals gezicht, en die hypocritische ogen onmiddellijk.
“Laura” zei Gini.
“ oh, ken jij mijn naam, natuurlijk hoe kan iemand mij vergeten…” ze Laura nonchalant.
“ zo iets gruwelijks blijft gebrand staan in ieders geheugen” ging Gini de aanval in.
Met een “op haar tenen getrapte” gezicht keek Laura Gini aan.
“heb je het niet gehoord van die manege-berg-knol ?” zei Laura lachend.
Gini dacht even na, en bedacht toen dat ze even het spelletje ging meespelen.
“nee?” wat is er met Malher?
“oh ja “Malher” tss, dat je dat ding een naam gegeven hebt” Laura draaide even met haar ogen en gooide haar, haren met een zwaai van nonchalantie over haar schouders…
“Ja whatever… het maakt allemaal niet uit, toen dat beest niet wou rijden heeft vader hem verkocht!!” zei Laura weer…
“ja?” zei Gini.
“ja,… aan een VLEESHANDELAAR” zei Laura tegen Gini terwijl ze verder in het zadel boog en deed alsof ze Gini iets in haar oor wou fluisteren, maar toch hardop zei.
“ik had zo gelachen..goh, ik had echt een medelijden met je, en vooral over dat deel van die vleeshandelaar” zei ze nog eens om het er extra in te wrijven.
“van wie weet je dit?” vroeg Gini.
“m’n vader vertelde het me!” zei Laura.
“nou, dan moet je papie lief nog maar eens tegoei de waarheid vragen!” zei Gini met een glimlach.
Verbaast vroeg Laura
“wat, ..wat bedoel je?”
“nou die Manege-berg-knol zoals jij hem noemt, die staat nu bij mij” zei Gini met een even nonchalante en arrogante stem.
“BIJ JOU???” vroeg Laura verbaast.
“eummmmmm JA..mijn ouders hebben ze gekocht, enne By the way… geen van mijn ouders is een VLEESHANDELAAR!!” zei Gini .
Verslagen bleef Laura voor haar kijken naar Gini .
“Kom Chelsie, we zijn hier klaar” zei Gini en draaide haar om, terwijl ze bijna jankte van het lachen.
“Chelsie???.. Is dat niet het paard van…” vroeg Laura
“van Tristan om precies te zijn” zei ze.
“ja hij wou dat ik haar verzorgde.. en ja dat doe ik maar al te graag” zei ze glimlachend.
Nu viel Laura’s mond letterlijk open.
“nou, … ik rij ook een paar paarden van Tristan’s vader” zei Laura terug met een heropbouwend glimlachje vol bedrog.
Gini wist even niet hoe ze moest reageren.
“op wie dan wel niet?” vroeg Gini.
“nou, op arados, mozart, en zelfs goghan” zei Laura
Gini wist dat deze paarden veel geld waart waren en met hoog belang worden bekeken.
‘En jij??” vroeg Laura.
“Ik heb op Morandi gereden” zei Gini.
“dat kan niet!! Lieg niet zo, Tristan zou niemand op Morandi laten rijden!!” zei Laura kwaad.
“oh , maar ik was ook niet alleen, hij zat achter me!” zei Gini met een lachje.
“en als je met nu moet excuseren, ik moet met Chelsie terug, eum ik zie je vast nog wel?” zei Gini heimelijk.
“ik ben overtuigd van niet!” zei Laura met een kwade stem.
“phieuwww pak van mijn hart!.. Eum kan je me dit even op zwart wit zetten?” zei Gini met een arrogante stem?
Met een gezicht die op ontploffen stond draaide Laura haar arabier om en bonkte drie keer enorm hard met haar staafsporen in Querido’s zei.
Gini draaide haar ook om en stapte door.
“nou die hebben we mooi op haar plaats gezet!” zei Gini tegen Chelsie.
Ze wandelde even door tot er opeens iets door haar hoofd schoot!
“Tristan zou niemand op Morandi laten rijden!!!”
er verscheen een glimlach op Gini’s gezicht… ‘Maar mij wel” zei ze.
De hele weg terug dacht ze aan die ene zin, en aan de herinnering wat ze samen meegemaakt hadden.
Na een tijdje kwamen ze eindelijk terug aan de poort van Tristan’s huis en ze deed het zijdeurtje terug open.
“home sweet home, Chelsie” zei Gini.
En Chelsie bromde zacht.
Ze nam haar mee naar haar stal en deed haar bandages terug af.
Toen ze klaar was gaf ze Chelsie nog een handvol voer die ze uit de voederkamer genomen had en deed de stal deur terug dicht.
Ze liep naar buiten en besloot om even te gaan kijken in de buitenbak.
Ze zag Luca en Laurence , de twee broers die ze op die geweldige dag voor het eerst had gezien.
Opeens keek Luca, Gini’s richting uit en hij wees Gini aan toen Laurance aan kwam rijden op een gevlekte ruin.
Even later keek de hele bak naar haar… Gini werd zo rood als ze maar kon worden, en wou juist weggaan toen ze op het allerlaatste momentje Tristan zag rijden.
Luca riep opeens heel hard toen Tristan langs reed… “Zonnetje in zicht!!” en begon toen hard te lachen.
Tristan reed een volte en zette het paard over in stap.
Hij zei iets tegen Luca en die wees onmiddellijk naar haar.
Tristan keek even en zette toen zijn hand boven zijn ogen om de zon af te weren.
Even keek hij naar de grond, maar zette toen zijn paard over in draf en draafde naar haar toe.
“je was toch niet verlegen” zei Gini .
“ik? Eum Nee hoor” zei Tristan terwijl er een rode blos op zijn wangen verscheen.
“ik heb Chelsie terug in haar stal gezet en de bandages terug op zijn plaats, ik denk echt dat ze ervan genoten had, en ze liep goed aan de hand mee” zei Gini.
“daar twijfel ik niet aan, ze zal het uitstekend hebben gevonden” zei Tristan.
“nou, je komt maar wanneer je wilt” zei Tristan.
“je bent altijd welkom’
“bedankt, ik zal zo vaak komen als ik vrij ben” zei Gini.
Gini keek even om zich heen en besloot dat het nu of nooit was om het hem te vragen.
“Heb je misschien zin in een buitenrit?” zie Gini.
“Eum?.. Ja tuurlijk.. Maar nu??” zei Tristan.
“of morgen?” zei ze.
“ja tuurlijk, hoelaat?” vroeg hij
“ 10uur?” vroeg Gini.
“prima, nou dan tot morgen, ik moet Gandalf even uitstappen, anders koelt hij te fel af” zei hij.
“ja ok tot morgen” zei Gini en vertrok.
Ze was over enthousiast.
Toen Gini de poort achter zich dicht gedaan had draaide Tristan zich om en wou net zeggen
“Maar met welk paard ga je da…..n?? maar Gini was al weg.
Hij fronste zijn hoofd en draaide dan toch maar om verder te rijden.
Toen Gini thuis was ging ze nog eens naar Malher en borstelde hem.
Omdat het al 6 uur was zette ze hem in zijn stal, omdat hij nog niet zo gewoon was om de hele dag in een volgroeide wei te staan…
Zodat ze het kon opbouwen en Malher geen buik/darmklachten zou krijgen.