Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-04-06 23:00

Re:

Geplaatst: 28-04-06 23:00

blokje schreef:
o en als ik mensen ben vergeten zeg het even

Je bent mij vergeten

**Geplaatst**: 29-04-06 08:45

Re: Ieder z'n gedicht bij dezelfde foto

Geplaatst: 29-04-06 08:45

Ik heb niet veel inspiratie op deze vroege morgen, maar dit is mijn 1ste gedicht

Afedankte beer.

Nog steeds kun je het gehuil horen.
"Mama ik heb mijn Beertje verloren!"
"Stil maar, Beren heb je overal"
"je krijgt wel een nieuwe in dit geval"

Je was niet meer nodig, daar lag je dan.
wat is de wereld met jou van plan?
Niemand die je ziet, niemand hoeft je meer.
Je bent niks anders dan een afgedankte teddybeer.

Toch, al ben je oud en versleten.
Kan jij de kleine kinderen wat geven.
Een vriendje, een maatje om mee tespelen.
iemand die je ruwe vachtje kan strelen.

Iemand die met trots kan zeggen dit is mijn beer.
En het is mijn beste vriend, zo ongeveer.

**Geplaatst**: 29-04-06 10:40

Re: Ieder z'n gedicht bij dezelfde foto

Geplaatst: 29-04-06 10:40

In de steek gelaten,
helemaal alleen.
Te laat om nog te praten,
die pijn zie je meteen

Zijn hoofd stilletjes gebogen,
starend naar de grond.
Teveel gezegd, teveel gelogen,
wou dat ik daar stond

Stilletjes pratend,
ging ik naar hem toe.
Hem toen weer achter latend,
hij was het leven moe.

**Geplaatst**: 29-04-06 12:45

Re:

Geplaatst: 29-04-06 12:45

Poe zeg...wat een foto...ik hoop dat ik hier wat mee kan...es kijken of ik het ook nog in het Nederlands kan...hihi...

Nog gefeliciteerd trouwens WildWings!!

**Geplaatst**: 29-04-06 13:40

Re: Ieder z'n gedicht bij dezelfde foto

Geplaatst: 29-04-06 13:40

Mijn Troost

Je bent mijn troost in tijden van pijn,
Want ik weet dat jij er altijd voor mij zal zijn.
Jij zal me nooit verleiden tot het kwaad,
Jij bent het, die me moed inpraat.

Bij hevig verdriet lig je tegen me aan,
Ik hou je stevig vast.
Iedereen is bij me weggegaan,
Ik was ze allemaal tot last...

Nu ben ik alleen, ik heb alleen jou,
Gekwetst, bang en verlaten.
Alleen jij hebt het in de gaten,
Jij bent de enige die ik vertrouw.

Je gaat altijd met me mee,
Door het donker en door het licht,
Ik klop aan bij familie,
Maar de deur blijft dicht.

Welkom ben ik daar niet meer,
En dat doet vanbinnen heel erg zeer.
Onbeschrijfelijk is de pijn die ik voel,
Alleen jij weet wat ik bedoel.

Lieve Beer, je bent mijn troost en ik hou van jou,
Jij bent namelijk de enige die ik vertrouw...

Zo, is het wat? Even ter verduidelijking, ik spreek niet uit ervaring, het kwam gewoon bij me op...

**Geplaatst**: 29-04-06 14:46

Re:

Geplaatst: 29-04-06 14:46

Een kinderbeer
zo klein en teer
Heel lief en leuk
voor kinderreuk
elk klein kind
overwint
zijn kleinheid
en zijn vrijheid
ze verliezen
kinderkiezen
ze willen geen
kleine dingen meer
maar gaan nu
voor de eer
Daarom zit hij hier
die kinderbeer
in een hoek
alleen gelaten
Niet aangeroerd
al jaren lang

Niet super moet ik zeggen. Ik keerg er wel een gevoel bij maar kon het niet goed verwoorden

**Geplaatst**: 29-04-06 17:40

Re:

Geplaatst: 29-04-06 17:40

Mijn beste vriend

Tranen vang jij op
Altijd ben jij er voor mij
Altijd op en top
Altijd maak je me weer blij.

In tijden van verdriet
In tijden van geluk
Oo ik geniet
En nooit ga je meer stuk.

Problemen moet je horen
Nooit ben je eens vrij
Ik kan je altijd storen
Je bent helemaal van mij.

Altijd moet je mee
Oma, tante oom
Ik dan weer tevree
Zo mooi als in mijn droom.

Nooit zal je me verlaten
Je bent mijn beste vriend
Altijd zul je baten
Als je met me lacht, of grient.

Yeah, eindelijk positief over mezelf.

**Geplaatst**: 30-04-06 10:25

Re: Ieder z'n gedicht bij dezelfde foto

Geplaatst: 30-04-06 10:25

Mijn lieve kleine knuffelbeer
mijn lieve kleine beertje
dat nog steeds een knuffel wil
zit verloren in een hoekje
te jammeren dat ie dit niet wil

mijn lieve kleine beertje
huilend van verdriet
gesmeten in de hoek
waar die nou nog steeds zit

de ruzie werd te hevig
het smijten met spullen
leek toen gewoon
dus ook jij was te gooien

het spijt me
mijn lieve kleine beertje
dit had niet mogen gebeuren
maar ik kon het niet tegenhouden

ik pak je op
geef je een zachte knuffel
je ogen beginnen te stralen
als mijn lieve kleine knuffelbeer

ik beloof je
lief beertje
dat dit
niet meer gebeuren gaat

best goed vind ik zelf

te huilen van verdriet
omdat niemand jou ziet
ik ben je verloren
o waar ben je nou??

lig je te rillen
op de koude straat stenen?
of heeft iemand anders
jou al mee naar huis genomen?

verdrietig zoek ik verder
naar mijn aller beste vriend
aan iedereen die ik tegen kom
vraag ik of ze je hebben gezien

niemand die het weet
ach wat maakt het hun ook uit?
zij zijn groot genoeg
zij hoeven geen knuffel beer

ik kan maar niet rusten
als ik jou nog niet heb
beertje, ik ben zo verdrietig
ik mis je zo...

een straaltje van d zon
richtend op een punt
ik ren er naar toe
en haal jou uit de put

lachend ga ik naar huis
met jou stevig in mijn armen
nooit meer, echt nooit meer
laat ik jou los!

Beertje, je bent me beste vriend

**Geplaatst**: 30-04-06 11:45

Re:

Geplaatst: 30-04-06 11:45

Stiekem
Stoffig in een hoekje,
Achtergelaten in de troep.
Vroeger het beste speelkameraadje,
Nu gebruikt als stofdoek.

Verlatend in een hoekje,
Pijn, verdriet en angst.
Vroeger was het leven beter,
Toen verhielp jij mijn angst.

Nu moet ik het alleen doen,
Te groot om bij jou te zijn.
Maar als ik helemaal alleen ben,
En verhelp jij toch stiekem al mijn pijn.

Ik vind hem zelf niet zo, maar heb hem ook maar ff snel gemaakt

ik denk dat er deze week nog wel ee gedichtje van mijn geplaatst zal worden

**Geplaatst**: 30-04-06 13:59

Re:

Geplaatst: 30-04-06 13:59

mooi begin nujaro!

klasse!

**Geplaatst**: 01-05-06 01:26

Re: Ieder z'n gedicht bij dezelfde foto

Geplaatst: 01-05-06 01:26

niet helemaal super vind ik maar ja kan er ook helemaal niks van *vind ik dan*

Er is een moment geweest,
Dat ik jou negeerde.
Jij was dat stomme beest,
Waar ik me voor geneerde.

Maar toen iedereen mij liet stikken,
En niemand iets van mij wou weten.
Hielp jij mij van mijn snikken,
We gingen weer eens samen eten.

Uit mijn kleine poppenservies,
Al zolang in de kasten.
Ook al oud, stoffig en vies,
En ook vol met barsten.

Deze spullen moeten weg,
Zei mijn moeder gedwee.
Het helpt niets als ik zeg,
Deze spullen moeten mee.

Ons nieuwe huis is kleiner,
We zijn nog maar met z’n twee.
Dat is dan wel weer fijner.
Maar mijn teddybeer moet mee.

*eigen commentaar*
*te gedwongen gerijmd*

**Geplaatst**: 01-05-06 08:48

Re:

Geplaatst: 01-05-06 08:48

horsieslover schreef:
blokje schreef:
o en als ik mensen ben vergeten zeg het even

Je bent mij vergeten

o sorry ik ga je gedicht op zoeken en geef me mening er nog even over oke...

ik ga nu naar mijn oma's begravenis... dus mijn gedicht komt later....
gave foto trouwens

**Geplaatst**: 01-05-06 08:50

Re: Ieder z'n gedicht bij dezelfde foto

Geplaatst: 01-05-06 08:50

horsieslover schreef:
De mensen in Africa
De meeste zijn arm
Veel kinderen in een gezin
allemaal geld sparen voor een beetje rijst
Helaas is het zo
de mensen in dat land
hebben het leven
niet meer in de hand

nou het is een flutgedichtje geworden,Alleen de latste zin rijmt

nog even jouw privé tips

.
het rijmt... ik vind het wel erg kort maar het is best een leuk gedicht..
brobeer er de volgende keer mee gevoelens in te leggen.. en meer aan te spreken met je gedicht.
succes.
en nog maals sorry

**Geplaatst**: 01-05-06 15:46

Re:

Geplaatst: 01-05-06 15:46

Mijn Troost

Ik voel me rot,
Ik voel me ellendig.
Mijn ouders komen zo thuis,
En dan begint het weer.

Ze schreeuwen,
Ze schelden.
En de enige troost,
Dat ben jij.

Je bent lief,
En je ogen staren mij aan.
Ze geven me geluk,
En een beetje zelfvertrouwen.

Mijn angst voor zo,
Wordt door jou verkleind.
Ik hou je vast,
En wil je nooit meer kwijt.

Een dikke knuffel geef ik jou,
Keer op keer.
Tot de tijd er weer is,
Dat jij word afgepakt,
En weggesmeten in een donkere hoek.

Vraag niet hoe ik op dit gedicht kwam

**Geplaatst**: 01-05-06 16:21

Re: Ieder z'n gedicht bij dezelfde foto

Geplaatst: 01-05-06 16:21

*Nieuwe*
Halloo allemaal

Ik heb geprobeerd een gedichtje te make..
vind hem zelf beetje afgeraffeld

Alleen op wereld,
Niemand om mij heen.
De grijze massa om mij heen beweegt
Dag na dag
Zonder ook maar iets anders te doen dan normaal.
Niemand die eens langs loopt,
Me op pakt en een knuffel geeft.

Ik dacht dat het leuk zou zijn,
Helemaal alleen,
Niemand die iets onaardigs zegt over je.
Had ik toen maar anders gedacht,
Dan zat ik hier niet zo alleen.

Nu zit ik hier,
Helemaal alleen,
Ik verveel me,
Dag na dag.
Zonder dat er ook maar iemand naar me om kijkt.
Niemand die me een knuffel komt geven en daarna meeneemt naar een warm huis.

Helemaal niemand...

Heb nog niet egt vaak gedichtjes gemaakt, hoop dat k door dit topic een beetje leer dichten

**Geplaatst**: 02-05-06 11:52

Re: Ieder z'n gedicht bij dezelfde foto

Geplaatst: 02-05-06 11:52

Ik ben bang om te vallen
Bang om te gaan
Donkere dallen
Wil gewoon blijven staan

Stevig op de kant
Iemand houd me vast
Een stevige hand
Om de meine..

Iedereen laat me toch weer vallen
Voel me zo alleen
In die diepe dallen
Tot jij kwam

Je hielp me weer naar boven
Zo lief, zo zacht
Moeilijk te geloven
Het was precies wat ik dacht

Mijn kleine teddy beer
Ik was je al vergeten
Ik kende je niet meer
Sorry..

Alleen en zo verlaten
Eenzaam in die hoek
Vol scheuren en vol gaten
Een afgedankte doek

Nu laat ik je echt, nooit meer gaan
En je helpt me op de kant
Stevig op mijn benen te staan
Ik hou van je

**Geplaatst**: 02-05-06 20:19

Re:

Geplaatst: 02-05-06 20:19

*gaat eens goed na denken mijne is op komst*

**Geplaatst**: 02-05-06 20:22

Re:

Geplaatst: 02-05-06 20:22

Wat een gedichten zeg....dat wordt moeilijk bij het beoordelen...

**Geplaatst**: 02-05-06 20:39

Re:

Geplaatst: 02-05-06 20:39

en jah ik ben klaar!!!
en tevreden, want ik heb een gedicht over de beer zijn leven... *rijmt*

“mijn beren leven”

Er waren tijden,
dat mijn leven heilig was.
Dat de dagen somber waren,
zonder mijn beren lach.
Dat er tranen rolden,
als ik even was verdwenen.
Of als ik was vergeten.

Tijden, dat ik sliep in een bed met warmte.
Tijden, dat ik nooit alleen was.
Dat ze niet zonder mij konden.
Mij nooit vergaten,
als het even tegen zat.
Ik voelde vaak haar warme handen,
om mijn kleine berenlijf.

Soms regende het tranen,
op mijn bruine berenvacht.
Werden kleine kinderarmen,
Veilig om mij heen geknepen.
Het gevoel dat ik het belangrijkste was.
Ik was nooit alleen,
want een kinderhandje was altijd om mij heen.

Een kille vloer,
Doet mij eeuwig verlangen.
Naar die jaren dat ik bij haar mocht zijn.
De tranen die op mijn vacht dansten.
De lach ik op haar mond verscheen.
Tot op een dag worden weer klonken,
“Lieke laat die beer nu alleen”

Ik werd door grote moeder handen,
gegrepen het deed o’ zo’n zeer.
Ik mocht geen trouwe beer meer wezen,
en even bij haar zijn.
Geen afscheid kus die ik ontving.
Ik werd achter in een kast gesmeten.
Waar ik nu lig op een koude ondergrond.

Verlangend naar warme handen,
de kus die mijn tranen doen branden.
De deur die dagelijks open gaat,
maar ze zijn mij vergeten.
Opeens zie ik een hand,
een hand zoekend naar mij.
Ik word vast gegrepen redden ze mij???

Ik word op getild en bekeken.
In een zak gestopt tussen oude dekens.
Voel me eenzaam in de duisternis.
Voel me eenzaam,
en voel een groot gemis.
Ik werd gestopt in een oude zak,
ben niets meer waard.

Niets meer waard…
Het bleef op me lippen kleven.
Ik was een beer,
vertroeteld en bedrogen.
Nooit zou er iemand van me houden.
Want mijn berenvacht was versleten.

De zak werd geopend.
Donkere ogen keken me aan.
Ik werd ontvangen,
ontvangen door kleine kinderen.
Ze waren vies,
maar houden van mij.
Wat kan een beren leven toch raar zijn .

Ik werd vertroeteld,
en mocht een nieuw beren leven krijgen.
Waar ze van me houden,
om me geven.
En me nooit meer verlaten.
Want deze kinderen houden van mij!!

sorry voor de lengte....
succes met beordelen

**Geplaatst**: 02-05-06 20:42

Re:

Geplaatst: 02-05-06 20:42

pffff.... hij is wel erg mega

**Geplaatst**: 02-05-06 20:53

Re:

Geplaatst: 02-05-06 20:53

Pfff....wat een lang gedicht Blokje!!!

**Geplaatst**: 02-05-06 23:30

Re: Ieder z'n gedicht bij dezelfde foto

Geplaatst: 02-05-06 23:30

wiehoew ik doe ook mee

Het is misschien geen leugen,
maar dicht bij waarheid staat het niet
het ligt eerder verborgen onder woorden
waarvan niemand de betekenis echt ziet.

Het zijn van die kleine gebaren
die de stilte breken kunnen
maar die daarbij ook geen tijd
voor vragen stellen gunnen.

Zodat al wat diep verborgen ligt ook
daadwerkelijk blijft op de bodem van de geest
en dat ieder die mijn verhaal wil lezen
alleen de oppervlakte leest...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-06 08:54

Re: Ieder z'n gedicht bij dezelfde foto

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-06 08:54

Twee grote
Sterke handen
Pakken mij ruw beet
Een pijnscheut door mijn lichaam
Een ongehoorde kreet

Twee kleine
Strenge ogen
Kijken mij kwaad aan
Ik weet niet wat te doen
Wat heb ik misdaan?

Twee grote
Sterke handen
Gooien mij plots in een hoekje neer
Ik wil heus wel vluchten
Maar alles doet mij zeer

Twee kleine
Blauwe ogen
Kijken smekend naar hem op
Een laatste klap
Daarmee zette hij mijn leven stop

**Geplaatst**: 03-05-06 10:35

Re:

Geplaatst: 03-05-06 10:35

Shalimar schreef:
Pfff....wat een lang gedicht Blokje!!!

sorry!!!!!

**Geplaatst**: 03-05-06 16:24

Re:

Geplaatst: 03-05-06 16:24

Daar in de hoek
Die bruine beer
Stoffig en gescheurd
Niet meer geliefd

Herinneringen van vroeger
hij was er bij vanaf het begin
iedereen keek hem glimlachend aan
ook al was hij een van de zovele

af en toe als knuffel
af en toe als decoratie
elke dag werd hij bekeken
elke dag werd hij geaait

kleine meisjes groeien op.
Dingen worden vergeten.
Herinneringen tellen even niet meer
Niemand die nog om hem geeft

Daar in de hoek
Die bruine beer
Stoffig en gescheurd
Niet meer geliefd....

En nu even de andere gedichten lezen