Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-10-05 22:04

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 16-10-05 22:04

ik wacht..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-10-05 22:58

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst door de TopicStarter : 16-10-05 22:58

Ik was geschrokken, en stapte te snel van de bank af. Waar door het duizelig voor m’n ogen werd. “Niks aan de hand” Zei ik tegen mezelf, maar het duizelen leek erger te worden. Ik sloot m’n ogen, en zakte door m’n knieen. De duizeligheid, stopte enkele seconden later. M’n moeder kwam gehaast de kamer in.
“Patty!” Ze kwam naar me toe, en pakte me vast. “Gaat het wel?”Vroeg ze aan me. Ze tilde me weer de bank op, en legde haar hand op m’n voorhoofd. “Je hebt geen koorts gelukig.”
Ze pakte me vast, en gaf me een knuffel. “Ik ben echt zo ongerust geweest!” Zei ze tegen me. Ik knikte, en wou opstaan. Maar m’n moeder hield me tegen. “Wat is er?” Vroeg ze aan me.
Ik keek naar de televisie, en zag het beeld van de pup weer.
M’n moeder volgde m’n ogen, en zag het beeld ook. “Gatver... Ja ik heb het gehoord. De pup liep eerst hier in het park rond. Zo zielig he! De pup was van de fokker Bokster, en is verkocht. Maar dat ie zo aan z’n leven moest komen...”
Ik schrok. “Bokster?” Vroeg k na. M’n moeder knikte. “Ja, van die lieve mensen ja.”

Ik gilde alles bij elkaar, maar alleen was dat te horen in m’n hoofd. Ik was zo, tsja hoe moest ik dat nou uit leggen? Ik was erg in de war. Alles was te snel gegaan.
Kon ik de tijd maar terug draaien, en was het maar anders gegaan. Ik speelde met de gedachtes, dat alles anders was gegaan. Dat ik Ben nooit had leren kennen, en dat mijn lieve hondje er nog was!

De deur bel ging. “Ik doe wel open!” Zei mn moeder spontaan. Ze liep naar de voordeur, en opende hem. “Hoi” Zei ze. Ik hoorde verder niets, maar merkte wel, dat er iets was. “Ze is binnen, maar ze heeft wel haar rust nodig. Ene sinds waneer ben jij haar vriend? Ach joh loop maar verder.” Ik hoorde voetstappen in richting de woonkamer komen. Een groot gedaante stond voor de deur. “Patty? Je vriend is er.” Zei men moeder. De deur ging open, en ik kon m’n ogen niet geloven. Een warm gevoel, op het eerste moment, veranderde in vreselijke haat en pijn.
Ben liep de kamer binnen. “Heej Lieverd.” Zei die. Hij gaf me een knipoog, en keek m’n moeder noukeurig aan. “Wil je wat drinken?” Vroeg ze aan hem. “Lekker, doe maar een fris” M’n moeder liep naar de keuken, en Ben liep naar me toe. “Gaat alles goed met je? Je ziet er gewond uit. Hoe komt dat?” Vroeg ie aan me. Ik keek hem aan, en zag dat ie een zuigzoen in z’n nek had. “Alles gaat goed, en met jou?” Vroeg ik hem. Hij lachte naar me, en wou me een kus geven, maar ik duwde hem van me af. “Jaa met mij ook goed. Heb je gemist joh...”
Ik wou hem een klap in z’n gezicht geven, maar k had er de energie niet voor.
M’n moeder kwam de kamer inlopen, en zette drinken voor Ben neer op de tafel.
“Dank u wel.” Zei hij beleefd naar mn moeder. Hij nam een slok en ging weer verder. “Zullen we even naar buiten? Ik wil even met je praten.”
Ik keek hem bewust niet aan. “Nee ik voel me niet lekker. Kan het hier niet?” Vroeg ik aan hem. Hij pakte m’n linkerhand vast, en streelde het. “Hier kan het ook, maar dan zonder je moeder.”

Ik keek hem aan, en zei nogal hard. Nee!
Hij ging naast me zitten, en gaf me een kus. “Tot vanavond dan maar.” Hij gaf me nog een kus, stond op, en verliet het huis. “De volgende keer, heb ik een verrassing voor je.” Zei die.
Ik rilde van angst, toen hij het huis uit liep. Mn moeder kwam meteen naar me toe. “Wat een lekker ding joh! Maar vertel eens, hoe lang heb je nou al met hem?” Ik zuchtte, n begon te huilen van de angst. “Mam” Vroeg ik. Ze keek me aan, en ik ging verder. “Ben ik alleen thuis vanavond?” Zei ik. Ze keek naar m’n tranen, en knikte. “Ik denk het wel, ik heb vergadering vanavond. En pappa komt laat thuis, tien uur dacht ik. Hoezo?” Zei ze.
“Mag ik vanavond met jou mee? Ik wil niet alleen thuis zijn. Niet zonder een hond.” Zei ik weer.
M’n moeder leek me te begrijpen. “Ik bel wel af.” Zei ze. Ze liep naar de telefoon, en toetse een nummer in. “Ik ben thuis vanvond.” Zei ze tegen me.
Ik wachtte, tot ze begon te praten. “Goedemiddag, met Haline. ik wil de vergadering af bellen. mn dochter heeft een ongluk ge...” En verder kon ik niet verstaan. Ik zakte in, en viel op de bank in slaap. Ik hoorde op de achtergrond wel geroezemoes maar ik werd er niet veel wijzer van. De minuten vlogen voor bij, de telefoon =ging soms af, maar ik had m’n rust gewoon nodig, dus ik kon niet opnemen. Maar niemand deed het anders. De telefoon ging maar over, zeker wel acht keer. Ineens hield het op, en vloog de tijd weer voorbij.

Om half negen werd ik wakker. De televisie stond nog aan, op GTST. Ik ging zitten, en keek de kamer rond. Er lag een papiertje op de grote tafel. Ik bleef nog even zitten, maar snel daarna stond ik op. En liep naar de tafel. Ik pakte het briefje en las het.

“Dag lieverd.
Je lag nog zo lief te slapen, dus ik wou je niet wakker maken.
Ik ben toch naar de vergadering gegaan, het eten staat klaar.
Ik ben half elf thuis. Tot vanavond lieverd. Enne je mag me altijd bellen!
Kuss Mamma”

Toen ik het briefje uit had gelezen, keek ik naar het aanrecht. Een pan spagettie stond al klaar. Dat was mn avond eten. Nou grote trek had ik echt niet hoor.
Ik zuchtte, en liep naar de trap. Net toen k de trap wou oplopen, hoorde ik iets bij de achterdeur. Ik sprong snel op de derde traptree, en luisterde aandachtig. Iets maakte de deur open. Ik stond in angst op de trap, en keek voorzichtig richting de achterdeur. m’n hart leek een sprong over te zijn geslagen.

De deur ging voorzichtig open, en een kartonnendoos werd naar binnen geschoven. Ik werd nieuwschierig, want ik wou weten wat er in zat. Maar k was ook bang, want wat zou er in zitten, en wie bracht de doos naar binnen?
Ik wachtte op de trap, en de deur werd dicht gedaan. Ik hoorde iemand door de achter tuin lopen, en de poort ging open, en weer dicht.
Ik wachtte enkele minuten, om zeker te zijn dat er niemand meer was.
Ineens besloot ik te gaan kijken. Op men tenen liep ik naar de achterdeur, en zocht naar de doos. Ik sloop er echt heel langzaam heen, en zag er een enveloppe op liggen.
“Voor Patty” Stond er opgeschreven.
Met trillende vingers, twijfelde ik, of ik de enveloppe zou gaan openen.
Ik pakte snel de enveloppe, en rende weer gauw terug naar de trap. Alleen daar voelde ik me veilig. Ik opende de enveloppe, en haalde er een kaart uit.
Een hele grote giraffe stond op de voorkant. Erg raar vond ik, wie wou dit aan mij geven? Ik bekeek de kaart aandachtig, zonder het open te maken. Er zat op de dachterkant een postzegel, en een plukje haar. Ik kreeg van binnen een rilling. Mijn gedachtes waren al meteen, dat het haren van de pup was.
Ik zette me over de gedachtens heen en Ik opende de kaart, en las het volgende.

(volgende keer langer stuk! maar heb echt geen tijd meer! volgende keer 1600 woorden.)

**Geplaatst**: 16-10-05 23:06

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 16-10-05 23:06

Schrijf je wel meer zulke verhalen je moet een boek laten drukken ervan, denk zeker wel dat het bokt wel goed zal verkopen, raad je het sterk aan om met een uitgever te gaan praten

**Geplaatst**: 16-10-05 23:20

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 16-10-05 23:20

erg goed stuk weer ga zo door!
ben wel erg nieuwschierig geworden !

**Geplaatst**: 17-10-05 08:46

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 17-10-05 08:46

anders ik wel wil wel wete hoe ut alfoopt komt der vandaag weer eeen stuk

??

**Geplaatst**: 17-10-05 09:06

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 17-10-05 09:06

Ben nieuwschierig

Goed stuk!

**Geplaatst**: 17-10-05 10:37

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 17-10-05 10:37

goed stuk weer..
ik ben echt benieuwd hoe
je het laat aflopen..

**Geplaatst**: 17-10-05 11:41

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 17-10-05 11:41

Leuk stuk weer
mooi verteld
je kunt mooi vertellen super!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-10-05 18:28

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst door de TopicStarter : 17-10-05 18:28

ik ga het niet naar een uitgever sturen, de reden? begin bij het begin, daar staat het.
xxiezz
en vanavond geen stuk, ik plaats op woensdag, zaterdag en als jullie mazzel hebben, ook op zondag! anders kom ik niet uit met mn huiswerk enzovoort.

**Geplaatst**: 17-10-05 20:31

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 17-10-05 20:31

spannend stuk;),ben benieuwd wat er in de doos zit.

**Geplaatst**: 17-10-05 21:38

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 17-10-05 21:38

ga verder!!!

**Geplaatst**: 17-10-05 21:40

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 17-10-05 21:40

OH ik heb het vana het begin aan 1 stuk doorgelezen
Echt. Ohh, wat een geweldig verhaal. Ik kan echt niet wachten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-10-05 21:51

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst door de TopicStarter : 17-10-05 21:51

woensdag weer.
school gaat toch voor dames! en mn paard offcorse!

xxiezz

**Geplaatst**: 17-10-05 22:48

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 17-10-05 22:48

Echt een goed verhaal zeg. Echt goed geschreven.

**Geplaatst**: 17-10-05 23:37

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 17-10-05 23:37

oe oe oe:D ik hoop dat de pup in de doos zit(A) ben heel benieuwd wat er op de kaart en in de doos zit:p maar die ben is dus een lover boy? tenminste voor zo ver ik heb begrepen;) maarje weer ee nfan erbij:D

**Geplaatst**: 18-10-05 11:48

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 18-10-05 11:48

helemaal mee eens hoor devica!!
ben wel nieuwschierig

..
wat ben ik trouwens blij dat ik nu vakantie ehb zeg

!!!

**Geplaatst**: 18-10-05 17:13

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 18-10-05 17:13

super stik weer hoor je kan beter rustig aan doen wat dan word je verhaal alleen maar beter dan als je het zo snel moet doen..
maar hoopt toch snel een nieuw stuk maar anders pech he

groetje my

**Geplaatst**: 18-10-05 17:32

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 18-10-05 17:32

Je gaat me toch niet vertellen dat daar een dode pup in zit he

**Geplaatst**: 18-10-05 19:31

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 18-10-05 19:31

ik hoop niet dat die dooie pup erin zit.. maar weet eigenlijk haast zeker van wel ..
maar ik wacht tot het volgende stuk tot dan zal ik maar niet te veel mer zegge

**Geplaatst**: 18-10-05 20:49

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst: 18-10-05 20:49

Ik dacht ook dat die dode pup er in zou zitten maar nu ik al die reacties
zo lees weet ik niet meer of devica dat gaat schrijven.. we zien wel.
Morgen weer een stuk toch? toch wel lekker die grote stukken,
Lekker om te lezen.. maar ik wacht met spanning af voor je volgende
stuk!

geweldig devica

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-10-05 08:58

Re: [verh] (geen titel nog, maar wel goed verhaal!)

Geplaatst door de TopicStarter : 19-10-05 08:58

De woorden waren gekleurd, uit gescheurd, en opgeplakt. Het was zo’n type brief uit “Bodyguard” Voor de gene die die film kennen. Het was zo’n dreigingsbrief. Maar dan voor mij gericht.
De brief voelde zwaar, door al dat lijm en opgeplakte letters, die samen de woorden moesten vormen. Ik had er in het begin moeite mee om het te kunnen lezen. Want ik durfde het gewoon niet! Maar na de eerste zeven woorden, kwam ik al snel verder. maar durfde nog steeds de tekst niet te vbegrijpen.

“Dag Patty, had je de tv aan?”
Stond er met geplakte letters op geschreven. Ik schrok, iets van buiten, vloog weg. De wind zette op, en de bomen begonnen te waaien. Bladeren in het rond, ze zweefden op de wind.
Ik keek naar het raam, maar zag niets anders dan de bladeren, geen mens te zien!. ik richte mijn ogen naar de televisie , maar ook daar zag ik niks alleen maar reclame, M’n hart ging langzamer, terwijl m’n handen steeds meer begonnen te trillen.
Ik las verder, met mn hart in mn keel. Iets zei me, dat ik moest gaan lezen, maar toch was ik nog steeds bang voor de woorden....
“Hallo Hallo!
In een week tijd zijn er door jou twee honden vergaan
Eerst je hielen likkertje, of te wel je teckel Bello
Daarna die jonge rottkweiler, sorry rottweiler
die nog op het nieuws kwam ook
hij begon op het laatst rood te kwijlen dus ik mocht nog gaan dwijlen
en dat naast de vluchtstrook
en wat je daar zul vinden
zou je wel opwinden
Maar kom tussen nu en elf uur
anders maak niet alleen ik
jou het leven zuur”

Stond er als een gedicht op geschreven.
Ik schrok nog erger, alles was zo gepland! Waarom was ben zo ineens? ik wou gewoon niet...
Toen begon ik het te begrijpen. Ben, hij was gewoon zo’n rotzak geworden! Of was het nou toch Ben niet? Ik was echt totaal de klos kwijt.

k las gespannen verder. Het laatste zinnetje...
“Van, suprise piet, goh wie ben ik niet?
The place 2 be, het park”

Stond er op geschreven.Wie was suprise piet? ik wist wel dat het een van die mannen was, bij het strandtentje. maar wie? En waarom om elf uur in het park? iIk werd echt bang. Warom was er nu niemand hier in huis, die me kon troosten? Zeggen dat alles een droom was. Mij gerust kon stellen? Waar was de aanwezigheid van mn ouders?

Ik barste in tranen uit, toen ik de brief nog eens las. De woorden leken nu nog erger te zijn geworden. Het gedicht was te erg voor woorden. De tranen vielen op de grond. Hoe kon diegene me dit nou aan doen? de seconden leken wel minuten. en de minuten leken wel uren te duren.De tijd leek langzamer te gaan, dan in de werkelijkheid. Maar het ging gewoon even langzaam.
Ik werd om half tien rustiger, de tranen waren al minder.Ik keek naar de doos die nog op de zelfde plek stond. “Wat zou daar in zitten?” Ik kroop er naar toe, en legde mn hand op de doos.
k schudde het voorzichtig heen en weer. Het leek erg licht. Want ik duwde het zo een stukje op zei.

Ik pakte de doos voorzichtig vast, en opende het heel voorzichtig. Ik durfde niet te kijken. Wat als die pup er in zat? Of een lede maat! Of iets anders? Misschien.... Nee dat durfde ik niet te denken.
Ik moest er niet aan denken, dat de pup er in lag, of iets anders.... Ik ademde een paar keer goed in, en ademde een paar keer goed uit. Voor ik besloot te kijken, sloot ik m’n ogen.
Ik opende het nog iets meer, en keek er in.
Een zwart iets lag er in. In ieder geval geen hond. Een opluchting. Ik pakte het voorzichtig uit de doos, en voelde dat het van plactic was. Ik pakte het met twee handen, enlegde het op de grond. `ik twijfelde, wou ik het wel zien?
De nieuwschierigheid over won de angst. ik kon het openen, en deed dat.
Een videoband zat er in. Ik bekeek het goed, en keek naar de tv. Voor ik het wist, liep ik er heen, en zette de videocassette aan. Ik deed het bandje er in.
Ik drukte op play.
“Bello in actie” Stond er in beeld. Ik hield mn adem in. Enkele seconden later zag je de supermarkt in beeld. ik was nog niet in zicht, maar zag wel iemand anders. Joost....
Hij had een telefoon in zn handen, en was stil.
Maar enkele minuten later was de stilte verbroken. “Ze komt!” Zei Joost. Hij ruimde de telefoon op, en verstoopte zich. Ik zag iemand de deur open doen, de uitgang, en zag Bello er uit rennen.
“Belllo!!” Hoorde ik er achter aan. “Wie was die stem?”
Ik keek verder, en zag Bello de weg over rennen. Het werd drukker langs de kant van de weg. Er kwamen fietsers, en voetgangers. En niemand die Bello tegen hield. Niet lang daarna, rende iemand anders uit de supermarkt. Dat was ik!
Bello rende over de weg, en ze rende zo door in de bosjes. De camera kwam achter de bosjes, en daar zag ik Bello in beeld. Iemand pakte een zakmes, en snee een beetje in haar hals. Ineens werd het beeld zwart....
“Do you want more?.....” Stond er in beeld.
Het beeld bleef zo vele seconden in beeld staan. Ik zat op de bank, met tranen in mn ogen. De tranen liepen naar beneden, toen er ineens geklop op de deur was. Ik verstijfde. Wat moest ik nu doen? Ik stond op, en begon te ijsberen. Heen en weer, keer op keer. Het filmpje bleef in mn hoofd zich afspelen. Bello, hoe zij de snee kreeg in haar mooie halsje. Ik kon niet eens horen of het zeer bij haar deed. Dat was echt het aller ergste. Maar ik had het nooit gezien!

De voordeur ging open, en ik hoorde ineens auto’s door de straat rijden. Ze stopten allemaal voor het huis. Voor ik het wist, zat k onder de tafel, in de hoop dat ze me niet zouden zien. De deur bleef open, maar niemand kwam binnen. Na vele lange minuten, kwam ik onder de tafel vandaan. ik keek op de klok. Half elf. Nog dertig minuten, en ik moest in het park zijn. Ik kreeg al een rilling bij het idee.
De auto’s stonden nogsteeds voor mn huis. Lichten aan, en de bestuurders keken allemaal naar mij. Maar ik kon hun gezichten niet goed zien, het was te donker. De auto;s waren donker. Zo te zien wel allemaal dure merken. ik weet niet hoe, maar ik kon dat wel zien. Hoe donker het ook was.
Ik werd angstig. Ik werd gewoon gespioneerd! Ik kroop van de bank af, en sloop (ja wat moest ik anders?) naar de telefoon. Het was niet heel lang dat ik hoefde te kruipen.
De autos bleven staan waar ze stonden. M’n hart zat nog steeds in m’n keel. Net voor de muur waar de telefoon hing, toeterde een auto. Ik schrok me kapot! Ik durfde niks meer te doen. Ik lag stil op de grond, bang voor wat er komen zou.
Geen idee hoe lang ik daar lag, wat ik wel wist, dat het erg lang duurde. Ik kroop langs de muur omhoog, en pakte de telefoon vast. Ik keek nog stiekem naar de auto’s die er nog steeds stonden!
Ik pakte de telefoon van de haak, en toetste 1-1-2 in. Maar ik hoorde niks! Wat was dit? Ik drukte het nog maals in, “een, een twee.” Zei ik in me zelf. Maar ik kon niks horen. Ik wist het al snel. De lijn was dood! Dus ik kon niemand bellen....
Ik werd nog banger, en daar kam bij, dat er iemand voor de voordeur stond. ik keek op de klok, 15 voor 11. Ik moest nu gaan! Ik ging via de achter deur, en klom over de schutting. Wat misschien stond er wl iemand achter de poort. Je weet maar nooit tegen woordig. Ik hoorde geschreeuw in de verte. “Rotzak! Pak haar dan! Nu ontsnapt zij weer!” Hoorde ik.
Snelle voetstappen in mijn richting. “Daar! Ze is in die tuin!” Hoorde ik. Van de angst liet ik me in de tuin van de buren vallen. De val was hard, kort, en pijnlijk. ik ving me zelf op met mn handen, waardoor al het gewicht op mn polsen kwam. Het deed onwijs zeer in het begin!
Daar zat ik, in de tuin van de buren, in de tulpenbollen. Ineens ging er een poort open, maar niet de poort van deze tuin. Ik ademde rustig, tenminste, zo rustig mogelijk. Ik stond op, en ging heel voorzichtig de tuin door.
Een zwrat gedaante, liep voor het huis langs.Ik was geschrokken, en nog steeds bang. Waarom ik? Ik liep snel naar de heg, En ineens ging de poort van deze tuin open...