[color=#00BFFF]De deur viel achter haar in het slot terwijl ze naar de Garage liep om haar fiets te nemen.
Ze stapte op haar fiets en had het hoofdstel over haar arm tot op haar schouder hangen.
Ze fietste langs Malher’s wei en wuifde even naar haar vader, maar die zag haar niet.
Ze keek onderweg nog eens op het papiertje met Tristan’s adres.
Ze wist waar het huis ongeveer moest liggen maar niet welke straat.
Na een tien tal minuutjes kwam ze op de plaats aan en vanaf hier moest ze nu de straat zien te vinden.
Onderweg stopte ze en vroeg het aan een bejaarden vrouw.
Ze wees haar de weg en ze bedankte de vrouw.
Ze vertrok terug en volgde de weg die de vrouw haar voorgezegd had.
Ze begon na te denken hoe Tristan’s huis eruit zou zien, zou het een kasteel van een huis zijn?
Of zou het eerder een klein bijna vervallen boerderijtje zijn? Of misschien een modern huis met toch niet te veel “tralala” eraan.
Uiteindelijk begon ze de huisnummers te lezen.
“en het volgend huis zou dat van Tristan zijn” zei Gini hardop.
Ze stopte voor een doodgewoon boerderij huis zoals ze verwacht had.
Ze belde aan en haar hart bonsde in haar keel.
Ze dacht even dat ze iets hoorde maar het geluid stierf weg.
Na een 2tal gebeld te hebben en 10 minuten te hebben gewacht ging ze er toch maar eens vandoor.
Opeens hoorde ze een stem.
“Ben je al weg?”
ze draaide haar om en zag Tristan aan komen lopen met een donkerbruin paard met stekelmanen.
“oh hey” zei Gini.
“ja ik heb gebeld maar niemand deed open” zei ze
“ja vader is vast aan slapen” zei Tristan lachend.
“oh, hopelijk heb ik hem niet wakker gemaakt” zei Gini
“nee hoor, hij slaapt zelfs door de derde wereld oorlog als het moest” zei Tristan weer.
Gini aaide over de neus van het paard dat hij bij had.
“hij is mooi” zei Gini
“hij is truffel” zei Tristan.
“haha lieve naam” zei Gini weer
“ja ik ben even met hem aan wandelen zodat hij wat beweging krijgt, hij heeft een operatie gehad en mag nog niet te wild doen maar wel beweging hebben” zei hij.
“maar wil je even mee naar binnenkomen?” vroeg Tristan weer
“oh ik kwam maar gewoon je Hoofdstel teruggeven” zei Gini
“lief van je, maar wil je echt niet mee binnen?” vroeg Tristan.
“jawel hoor” zei ze en volgde Tristan mee door de achterpoort.[/color]
jep