Bokt.nl

waah:D mega spannend! vind ut leuk dat het lang duurt voordat er in komt wie het heeft gedaan en of ze het overleefd !!! zo blijft het spannend en wil iedereen het tenminste blijven volgen! superz!

**Geplaatst**: 12-09-05 21:58

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 12-09-05 21:58

Haaaaaj SGAT
Leuk ho0r Zo'n Verhaal:P
Wel opsgiete vind ut spannend!!!!!!!!!
XxxxxxxxxxxxxxxxxX
HHvvj Wjnmk Ljnmg Knzj Zeavjz
Je Vriendinnetje:P:P:P

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-09-05 22:11

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst door de TopicStarter : 12-09-05 22:11

Om 4 uur schrikt Sanne wakker.
Ze had een nachtmerrie, ze droomde dat Mona nog leefde maar Sanne voor altijd haten. Versuft ging Sanne naar beneden toe. Ze kon toch niet meer slapen na die droom. Beneden zette ze de televisie aan en ging lang uit op de bank liggen. Er was weinig op tv te zien en ze besloot er een boek bij te pakken. Ondertussen stond de tv op TMF.
Ze verdiepte zich in haar boek en schrok toen haar moeder om 6 uur naar benden toe kwam. ´Lieverd wat ben je vroeg wakker. Kon je niet slapen?’ vraagt haar moeder bezorgd. ‘Ja wel mam, maar ik blijf maar aan Mona denken. Ik wil gewoon dat ze terug komt!’ en zonder dat ze het echt door had stroomde de tranen over haar wangen. Sanne dacht dat ze geen tranen meer over had. Blijkbaar dus wel.
Ze liep rustig naar boven toe. ‘Sanne, jij blijft vandaag thuis. Ik neem vrij van me werk en samen maken we er een fijne dag van.’ Zei haar moeder. Sanne vond alles best. Ze wouw alleen nog maar slapen. Ze besloot haar bedje weer in te gaan en valt al snel in een diepe slaap.
Om 12 uur s’middags wordt ze gewekt door een vervelende vogel. Sanne rekt zich eens lekker uit en gaat naar beneden toe. Haar moeder zit beneden op de bank een boek te lezen. ‘Hoi mam’ zegt ze suf. ‘Hoi Sanne, lekker geslapen?’ vraagt moeder. ‘Ja jij ook?’ ‘Ja hoor’ antwoord moeder.
Sanne smeert een boterham en gaat naast haar moeder op de bank zitten. Ze bakt ook haar boek er bij en leest verder. Na een half uur heeft ze wel genoeg gelezen en besluit om zich aan te kleden. Om half 2 is ze klaar met alles en gaat ze gezellig met haar moeder de stad in.
Ze krijgt een nieuwe broek en 2 nieuwe veste. Ook koopt ze een mooi fotolijstje voor Mona.
Na dat ze zijn wezen winkelen gaan ze samen nog even naar Mona toe. Mona is nog steeds niet buiten levensgevaar. Er mogen wel al mensen naar haar toe. In het ziekenhuis zijn de ouders van Mona er ook. Mona is nog niet bij bewustzijn. Sanne zet het fotolijstje op het nachtkastje neer. De moeder van Sanne gaat samen met de ouders van Mona wat te drinken halen.
Eigenlijk licht Mona er zo wel heel erg vredig bij.
Sanne schrikt als het apparaat wat normaal geleidelijke piepjes geeft ineens een, lange piep geeft. De lange piep houdt maar niet op.

Kort maar krachtig

**Geplaatst**: 12-09-05 22:26

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 12-09-05 22:26

ze gaat tog ni dood he:|:|:|:|:'(
?????????????
XxxxX
Je Vriendinnetje:P:P

**Geplaatst**: 12-09-05 22:27

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 12-09-05 22:27

waaaaaaaaaaaaahhh........ iets te krachtig!!!! ze mag niet dood gaan! das nie leuk!! denk ik.... ga door ga door ga door

**Geplaatst**: 13-09-05 07:19

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 13-09-05 07:19

Neeee niet Mona!!

GA weg piep!!

**Geplaatst**: 13-09-05 15:03

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 13-09-05 15:03

neeeeeeeee, mona mag niet doogaan,ze blijft toch wel leven he?

**Geplaatst**: 13-09-05 15:05

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 13-09-05 15:05

nee idd! dat is geen goede afloop.. en het moet wel een geode afloop zijn!..

**Geplaatst**: 13-09-05 15:11

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 13-09-05 15:11

haha ben benieuwd of het inderdaad david was....
wel verder gaan hoor

**Geplaatst**: 13-09-05 20:44

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 13-09-05 20:44

jeetje wat een goed verhaal! _/-o_
ik verbaas me echt hoe je zoiets kan verzinne want ik heb noiot de "inspiratie" ervoor:p
ookal is et (nog) geen goed einde, ga vooral door! ik zit er helemaal in

ga vooral door! en laat et als et klaar is eens aan een uitgeverij zien

**Geplaatst**: 14-09-05 15:15

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 14-09-05 15:15

Ja! volgende stukje!!! this nou zo spannend!!!!!! pieppppp

**Geplaatst**: 14-09-05 17:02

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 14-09-05 17:02

heej,
*meld zich ook aan*
goed verhaal

**Geplaatst**: 14-09-05 19:04

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 14-09-05 19:04

Ik heb een groot aantal oneliners verwijderd.
Nergens voor nodig om te roepen "meeeeeeeeeeeeeeeeer" en dergelijke....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-05 21:00

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-05 21:00

Sorry dat het zo lang op zich heeft laten wachten. Ik ga nu verder met het verhaal. Komt binnen nu en een kwartier/half uurtje op bokt.

**Geplaatst**: 14-09-05 21:09

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 14-09-05 21:09

hoi
jaahh wweer n nieuw stukje

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-05 21:40

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-05 21:40

Voordat Sanne het door heeft komen er dokters in versnelde pas binnen lopen. Sanne wordt naar buiten gezet door en zuster. Verward kijkt ze op zich heen. Ze moet naar Mona toe, schiet er door haar gedachte. Mona!
Sanne rent de kamer weer in maar wordt er gelijk weer uitgezegd. Treurig gaat ze in de wachtkamer zitten. Na een half uur komt er een zuster naar buiten toe. ´Mevrouw, wat is er aan de hand? Komt het allemaal nog goed?’ vraagt Sanne bezorgd. ‘We hebben geen idee. Mona heeft zonet een hartstilstand gehad. Ze heeft het overleefd maar we weten niet of dit nog lang goed gaat.’ Verteld de zuster haar. ‘Sorry, ik moet nu weg. Dag’ verontschuldigd de zuster zich.
Verdrietig loopt Sanne weg. Bij de deur komt ze de ouders van Sanne tegen. Ze zegt ze gedag en loopt door.
Zonder dat ze het beseft loopt ze naar het huis van David toe en belt aan. Gelukkig doet David zelf open. Voor dat ze het door heeft hang ze om zijn hals heen en gooit hem op de grond. David is zo verast dat hij zich niet verweerd. ‘Jij vuile klotehomol! Hoe durf je GVD! Waarom Mona?! Waarom niet gewoon MIJ?!’ roept ze woedend. ‘Waar heb je het over meisje, ik heb Mona al onwijs lang niet meer gezien.’ Zegt David sluw. ‘Nee gek he?! Als ze met 4e messen steken in d’r lichaam in het ziekenhuis licht. Gore klootzak!’ Sanne slaat en kan maar niet op houden met slaan. David probeert zich te verweren maar het lukt hem niet. Wanhopig begint hij op haar rug te slaan. Op dat moment komt Daan naar buiten. Hij rent naar Sanne toe en trekt haar van David af. David kijkt zijn broer dankbaar aan, daar in tegen kijkt Daan woedend. ‘Ik haat je David! Waarom moet je altijd die aardige meisjes hebben!’ Roept Daan woedend. ‘Wat doe ik nou weer zei begon!’ David is verward en snapt er nu niks meer van. ‘Ja niet zo raar he! Moet je maar met je poten van Mona afblijven! Klootzak!’ roept Sanne kwader dan ooit. ‘Ik heb die slettebak met geen vinger aan geraakt!’ roept David nu wat zekerder. ‘Hoe durf je haar een slettebak te noemen!’ schreeuwt Daan er tussen door. ‘Daan bemoei je er niet mee! Dit is tussen Sanne en mij. Ga naar binnen.’ Zegt David kalm. Daan is niet van plan naar binnen te gaan en loopt weg. Sanne rent er achter aan en roept nog achterom; ‘Ik krijg je nog wel klootzak!’
’Daan! Wacht! Daan wacht nou!’ roept Sanne hijgend. Ze rent als een gek achter Daan aan maar hij reageert niet. Sanne kan niet meer en gaat over op lopen. Helemaal buiten adem probeert ze hem nog een paar keer te roepen. Zonder succes.
Als ze even later terug naar huis toe loopt, is ze zo in haar gedachte verzonken dat ze tegen een meisje aan bots. ‘Pardon’ verontschuldigd Sanne zich. ‘Sanne?’ vraagt het meisje verbaasd. ‘Ja, dat ben ik, wie ben jij dan?’ vraagt Sanne nieuwsgierig. ‘Oh, sorry ik ben Joyce. Je weet wel, van die mail.’ En Joyce geeft Sanne een hand. ‘Ja ik weet wie je bent. Jij bent toch ook een ex van David?’ vraagt Sanne. ‘Ja, jammer genoeg wel. Daarom waarschuwde ik je ook. Gelukkig wist je zelf al hoe hij was.’
Joyce en Sanne lopen samen verder. Ondertussen kletsen ze wat. Sanne weet het niet, op een of andere manier voelt Joyce heel erg vertrouwd. Voor het eerst sinds het ongeluk verteld Sanne alles over Mona. Ze is blij dat ze het tegen iemand kan zeggen. Joyce luistert aandachtig en onderbreekt haar niet.
’Heb je misschien zin om nog even mee te gaan naar me paardje?’ vraagt Joyce als Sanne klaar is met praten. Sanne heeft het eigenlijk niet zo op paarden. Ze vindt ze maar eng. Toch besluit ze om mee te gaan. Ze vindt het gewoon erg gezellig met Joyce en ze is blij dat er iemand is met wie ze erover kan praten.
Sanne en Joyce hebben niet door dat ze worden achtervolgd.

Laatst bijgewerkt door Nikki__ op 14-09-05 21:48, in het totaal 1 keer bewerkt