Bokt.nl

de eerste dagen was Gini heel moe, en bracht de dag door, met eten dat natuurlijk gebracht werd, tv kijken en slapen.
ze had haar moeder ook al een hernia laten oplopen door haar naar boven te sturen en Gini's hele collectie van paarden magazines te gaan halen.
met zo'n 500 examplaren kwam haar moeder terug.
eerst had ze ze nog ens geclasseert omdat haar moeder onderweg de hele stapel over de trap had laten vallen.
zelf had ze elke keer elke magazine op nummer gelegd en haar favoriten had ze zelfs geplastificeerd.
ze legde alle magazines van BIT rechts en alle "Hoefslag"-en links.
ze moest lachen toen ze zelfs een paar Penny's tegenkwam.
ook een pak posters kwamen tevoorschijn.
een paar leesboeken en zelfs een poster van 8-mile.
die ze eens bij de joepie kreeg.
omdat ze zich zo verveelde ging ze eerst alle Penny's lezen.
daarna had ze alle magzines terug door elkaar gegooit en de examplaren die het meest over dressuur gingen links gelegt, en alle crosscountry/military/en jumpings links.
alle exemplaren die gingen over grondwerk in het midden.
opeens kwam ze een bruine kaft tegen, ze herkende hem meteen, deze was ze zogezegt jaren geleden verloren.
voorzichtig klapte ze de map open, binnenin bevonden zich allemaal posters, artikels en boekjes over alles wat met freestyle, Vrijheidsdressuur, en parelli en Savvy ging.
één voor één waren ze natuurlijk geplastificeerd.
ze kwam zelfs een paar babyfoto's tegen waar ze op een plaatselijke kermis, of happening op een van de paardjes zat.
ze klapte de map terug dicht en wou het schuin boven haar op de plak leggen.
Opeens vloog er een foto uit, juist toen ze het met veel moeite op de plak duwde.
ze probeerde het vanop de zetel te nemen toen ze het iets verder bij de salon tafel omgekeerd zag liggen.
ze kroop met haar twee handen wat uit de zetel.
"bijna, ja, nog een beetje, yes" zei Gini terwijl ze met haar vingers de foto probeerde te bereiken, toen ze doorhad dat haar arm niet lang genoeg was.
toen ze het eindelijk had ging ze terug recht zitten en draaide de foto om.
haar mond viel open toen ze zag dat het de allereerste foto was die haar vader getrokken had toen ze haar allereerste les op Loesje reed.
ze keek naar Loesje op de foto.
Loesje stond heel geïntereseerd op de foto en keek heel lief uit haar ogen.
Gini zelf had een smile die van één oor naar het ander liep.
ze keek heel vertedert naar Loesje en streelde de foto met haar vinger.
"ik mis je" zei ze zacht terwijl ze een kus op de foto gaf.
daarna legde ze het bij het bruine boekje op de plank.
ze begon alles van Jumping te lezen, omdat ze dit van plan was met Malher.
na een twee tal uurtjes viel ze inslaap op de zetel met een crosscountry boekje in haar hand.

rond twee uur hoorde Tristan voetstappen van uit de stal.
hij zette Chelsie's voet terug op de grond en legde de hoevenkrabber terug in de poestbak.
hij ging kijken of het mischien toch geen uitgebroken paard zou zijn.
want niet alle paarden waren beslagen en dat gaf soms hetzelfde geluid als een persoon die door de stalgang liep.
hij deed de staldeur achter hem dicht en Chelsie ging gewoon verder met het eten van haar hooi.
op dat moment zag Tristan dan zijn vader door de stal liep met een meneer achter hem.
het was de dierenarts.
"hallo" zei deze toen hij bij Tristan aankwam.
"hallo" zei Tristan.
"ik ga terug naar binnen" zei Tristan's vader die terug naar buiten liep op zijn sloefen.
"u had een afspraak gemaakt?" zei de dierenarts.
"inderdaad" zei Tristan.
"het gaat over Chelsie, ze is gisteren op haar knie gevallen toen we door een ondiep beekje liepen" zei Tristan.
terwijl hij de staldeur terug openschoof vertelde hij verder.
"ik had er wat desinfecterend product opgespoten en een gel opgesmeerd, klein verbandje rondgedaan en haar op de stal gezet.
"deze morgen was het toch wel heel erg dik, en het voelt waterachtig aan, ook laat ze weten dat ze er pijn aan heeft".
"eummm" zei de dierenarts alleen maar.
ze gingen naar binnen en Tristan stelde voor Chelsie naar de poetsplaats te brengen zodat de dierenarts rustig naar het been kon kijken.

Toen Tristan Chelsie uit de stal haalde, mankte ze toch even heel fel, maar naarmate ze verder liep ging het terug tot een klein knikje in haar stap.

Tristan zette haar vast in de poetsplaats en hield haar extra vast met haar halster.
de dierenarts keek naar haar been, en toen hij wou voelen legde Chelsie gevoelig haar oren plat in haar nek en begon te happen in de lucht van ontzetting.
"rustig maar Chelsie" zei Tristan toen ze haar over haar neusje wreef.
"het is de kniesprong, deze is gaan ontsteken" zei de dierenarts.
"is het ernstig?" vroeg Tristan bezorgd.
"best wel, het is over hetgemeen niet serieus maar ze heeft wel een hele lange rustpauze nodig, want deze plaatsen zijn redelijk langzaam in herstel."zei de dierenarts.
"ik zal je een anti-ontstekende Gel geven, en een poederantibiotica dat je dagelijk in haar voeding moet mengen.
de dierenarts haalde een spuit uit zijn tas en een klein flesje.
"nog even een antibiotica prik,.... zo" zei de dierenarts.
"nu geef je haar 1 maat poeder per dag, 's morgens bij haar voeding, maar je begint hier pas overmorgen mee, want de prik die ze gehad heeft moet reeds in haar verdedigingsmecanisme omgenomen zijn. zei de dierenarts nog en hij stond terug op.
"ok" zei Tristan
"en bedankt".
"graag gedaan, als het erger wordt moet je terugbellen, dan kunnen we beter foto's gaan maken" zei de dierenarts en Tristan zette chelsie terug in haar stal, en liet de dierenarts met hem meelopen terug naar het huis.
"en wat voor beweging mag ze wel hebben?, gewoon weiden gang? " vroeg Tristan nog.
"ik zou haar de eerste paar dagen binnenhouden" zei de dierenarts en na een dag of vier mag ze wel op de wei staan!
"maar Chelsie is niet bepaald een stal paardje, ze gaat beginnen kappen en vervelend doen, als we haar langer dan een halve dag binnen houden, en als ze het nu ens met haar pijnlijk been gaat doen?" vroeg tristan.
"dat zal ze vast niet doen, dat doet haar te zeer, maar anders laat je haar in een hele kleine padockje staan waar ze niet kan gaan rennen!,
ook als je haar in de wei laat, zorg dat ze eerst wat gestapt heeft tot ze haar eerste gekkigheid kwijt is."
zei de dierenarts nog.
"ok" zei tristan liet zijn vader afrekenen.
"hij heeft makkelijk praten" zei Tristan dood leuk en krabde door zijn haar terwijl hij terug naar de stal liep....

Laatst bijgewerkt door Woest op 20-08-05 18:18, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-08-05 18:05

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 20-08-05 18:05

Leuk stuk..

Er zit alleen 1 foutje in..

"eummm" zei de dierenarts alleen maar.
ze gingen naar binnen en Tristan stelde voor Gini naar de poetsplaats te brengen zodat de dierenarts rustig naar het been kon kijken.

Ik denk dat hij Chelsie naar de poetsplaats brengt in plaats van Gini..

**Geplaatst**: 20-08-05 18:07

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 20-08-05 18:07

Leuk hoor!!!

**Geplaatst**: 20-08-05 18:14

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 20-08-05 18:14

mooi stukje!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-08-05 18:16

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst door de TopicStarter : 20-08-05 18:16

"pfffffffffffff" zuchtte Gini terwijl ze terug wakker werd.
"is het nog niet morgen?" ik verveeeeeeeeeeeel me" zei ze.

"zullen we je een rolstoel gaan halen? en dan kan je morgen mischien naar de manege?" zei haar moeder.
"nee, ik ga niet naar daar, NOOIT MEER!" zei Gini en ze draaide haar om op de zetel.

medelevend keek haar moeder even naar haar, en daarna deed ze verder met afstoffen.
Gini keek naar de naad van de zetel terwijl ze dagdroomde.
de bel ging...
"MAAAAM"
"maaaaaaaaaaaaaaam"
"wat?" zei haar moeder"
"de bel" zei Gini zo schijnheilig mogelijk.
"we gaan een rolstoel halen voor jou" ze haar moeder haar plagend.
"hey, kom binnen" zei haar moeder tegen een nog onbekende.
Gini zag iemand binnenkomen en zette haar nog rechter.
"INGRID" riep Gini.
"GINI" riep Ingrid en liep naar haar toe en gaf haar een dikke knuffel.
"waar heb je je nu weer mee begaait?" zei Ingrid.
"sja" zei Gini en lachtte.
Gini vertelde Ingrid alles wat er gebeurt was, terwijl ze samen Chocolade aten die Ingrid meegebracht had.
Ingrid kreeg zelf lichtjes tranen in haar ogen en veegde af en toe heel onopvallend een traantje weg.
Gini zelf barste af en toe ook in tranen uit.
"ik mis hem echt" zei Gini tegen Ingrid.
"ik weet het, ook al weet ik nie hoe het is, toch voel ik je pijn" zei Ingrid medelevend tegen Gini.
ze omhelsde Gini.
"ik voel het echt" zei ze nog.
"maar waarom... waarom nu? " vroeg gini.
" meid, dat weet toch niemand!" zei Ingrid weer.
achteraf keken de twee nog een paar dvd's die Ingrid meegebracht had.
eerst had ze een home video over Phantom meegenomen.
ze had met een dvd creator mooie effecten gemaakt.
ze had phantom gefilmd en met het programma had ze erbij geschreven;
voor mijn allerliefst "suikertante"
Gini moest lachen.
op de dvd zagen ze hoe Phantom aan het slapen was in zijn geboorte weitje, die vol met klavertjes gegroeit was.
daarna zag ze hoe een hand die waarschijnlijk aan ingrid behoorde over Phantom's nekje aaide en opeens schreeuwde
"OH MY GOD" en een klavertje vier achter Phantom's oor haalde.
de hand liet het klavertje tot tegen het scherm zien en op dat moment gaf Ingrid een klavertje aan Gini die ze even ervoor zelf uit haar zak nam.
Gini lachte en keek verder naar de film.
op de film ging Ingrid met de camera achteruit en riep heel lief
"phannnnnnnnntommmmmm"
deze werd toen wakker, gaapte twee maal en keek met gespitste oortjes naar Ingrid stond op en liep op een waggelend Galopje naar Ingrid.
"ooooooooooooooohh" zei Gini wat liiiiiiiiiiefff.
daarna zagen ze nog een paar races van al de paarden in de wei, en in het weitje ernaast hoe Phantom met de groep wou meelopen.
Ingrid liet hem niet met de grotere paarden meelopen omdat ze bang was dat ze hem zouden vertrappen omdat hij nog klein was.

"wat is hij toch knap hé" zei Gini tegen Ingrid en lachtte.
nadat ze gezien had hoe Phantom de melkbar van zijn moeder had geledigd.
toen de DVD gedaan was keken ze nog 2 andere
"madagascar, en Mrs. en MS. Smidt" die Ingrid's vader afgehaald had.

ondertussen was de hoefsmidt om 4 uur aangekomen bij Tristan en haalde Chelsie's hoefijzers af.
"deze keer hoeven er geen nieuwe op" zei Tristan.
met zijn schouders ophalend gooide de Smidt zijn ijzers terug in zijn wagen en ruimde op.
' u mag "promiser" nog even nieuw beslaan" riep zijn vader nog even van binnen uit.
Tristan rolde met zijn ogen en ging Promiser halen.
Promiser moest een iets zwaarder beslag hebben.
toen dat ook weer achter de rug was zette Tristan promiser terug, liet zijn vader weer afrekenen, keek de paarden even na, en deed het stal licht uit.
daarna ging hij naar binnen en zijn kamer op....

Laatst bijgewerkt door Woest op 20-08-05 18:26, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-08-05 18:17

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst door de TopicStarter : 20-08-05 18:17

haha sietske!
dat is waar

al die rare name ook

ik zet ook altijd Gini ipv Ingrid!
echt vervelend

**Geplaatst**: 20-08-05 18:20

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 20-08-05 18:20

Alweer zo'n groot en leuk stuk..

**Geplaatst**: 20-08-05 18:39

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 20-08-05 18:39

hey meid super verhaal nog steeds en 9ioiik wacht op een nieuw stuk

**Geplaatst**: 20-08-05 20:09

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 20-08-05 20:09

nog 1 'foutje' Bij het eerste stuk:
daarna had ze alle magzines terug door elkaar gegooit en de examplaren die het meest over dressuur gingen links gelegt, en alle crosscountry/military/en jumpings links.

**Geplaatst**: 20-08-05 20:10

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 20-08-05 20:10

Verder: MOoi verhaal! Echt, super!

**Geplaatst**: 20-08-05 20:23

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 20-08-05 20:23

Jaah mooi.. (ik zit nu echt te wachten tot Tristan bij Gini op bezoek gaat)... Hahaha

**Geplaatst**: 21-08-05 10:48

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 21-08-05 10:48

leuk stukje zeg!!
echt een superleuk verhaal!

**Geplaatst**: 21-08-05 11:26

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 21-08-05 11:26

meer meer!

**Geplaatst**: 21-08-05 12:23

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 21-08-05 12:23

Jaa weer leuke stukjes

Meerr

**Geplaatst**: 21-08-05 14:00

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 21-08-05 14:00

Erg leuke stukken weer!

**Geplaatst**: 21-08-05 17:35

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst: 21-08-05 17:35

ik vind het geweldig wil je nog schrijven please???

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-08-05 17:51

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst door de TopicStarter : 21-08-05 17:51

Citaat:
Jaah mooi.. (ik zit nu echt te wachten tot Tristan bij Gini op bezoek gaat)... Hahaha

moet je niet zeggen , nou zal het lekker toch niet zo zijn

nana

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-08-05 18:16

Re: [verhaal] Malher

Geplaatst door de TopicStarter : 21-08-05 18:16

rond half 1 ging Tristan dan ook maar ens onder de wol..
's morgens werd Gini wakker gemaakt door haar moeder.
"Gini, komop wordt wakker binnen een half uur moeten we bij dokter hyens zijn" zei haar moeder.
"eummmmmmmm" kreunde Gini.
"ik sliep net zo goed!" zei ze achteraf nog ens.
maar goed na een dik halfuur zat Gini in de wachtkamer van dokter hyens.
"Mevrouw, u bent nu aan de beurt" riep de secretaresse naar Gini's moeder.
samen liepen ze de wachtkamer in , nou ja Gini strompelde de wachtkamer in terwijl ze zich aan haar moeder vastklamde.
de dokter werd geinformeerd van het voorafgaand verhaal, en daarna onderzoekte hij Gini.
hij legde Gini een steunverband aan om haar spieren te ondersteunen, maar het was niet gebroken.
de twee gebroken vingers werden nog ens nagekeken, maar deze waren al goed aan het genezen.
ze moest stilaan proberen te lopen op haar pijnlijk been.
de dokter kon ook moeilijk geloven waarom Gini zo gereageerd had op het voorval van Malher, maar Gini bleef stijfkoppig doen, en wou niets weten van al dat gezever!
terug thuis gekomen werd Gini terug naar Boven verhuist.
daar keek ze weer wat tv, omdat ze nog veel te fel pijn had als ze liep.
toch liep ze een paar maal voor 10 minuten door haar kamer, maar verder bleef ze zitten.
al haar magazines had ze al uitgelezen.
Ingrid had al haar magazines van PK (paardenKracht) naar haar gebracht.
ze was al even gestoort als Gini als het om plastificeren ging.

voor twee dagen bleef Gini binne.
ze wou ook niet even naar buiten als haar moeder het vroeg.
ze kon al redelijk goed lopen, maar speelde extra komedie om de "klusjes" in huis te omzeilen.
"waarom ga je niet nog ens naar de mangege?" vroeg haar moeder.
maar even later stond ze stil, omdat ze nu pas door had was ze gezegt had.
"NEE" zei Gini gewooon.
"schat, je zult ooit toch buiten moeten komen?" zei haar moeder nog ens...
Gini reageerde er gewoon niet meer op maar het zette haar toch aan het denken.
ze miste de paarden wel heel fel.
een ander mangege? dacht gini nog.
maar er is hier in kilometers omtrek geen manege, en trouwens ze moest altijd zelf met de fiets gaan.
"wat zeg je ervan?" zei haar moeder tegen haar.
"na een minuut onophoudelijk naar de tv staren, zei Gini plots"als het ooit minder zeer doet!".
haar moeder frontste en draaide haar om, en deed verder met haar werk.

een dag later werd er aan de deur gebeld.....