Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Citaat:Zolang ik mijn handen voor mij ogen houd, kan niemand mij zien.
Wie weet; misschien helpt het ook tegen het geweld.
Tegen het geweld dat jij mij aandeed, door die dingen te verbergen. Het geweld: niet fysiek, maar geestelijk.
En zolang ik me verberg voor de waarheid, zal deze niet tot mij door kunnen dringen.
Geen pistolen werden op mij gericht, zoals je in een oorlog vaak ziet.
Maar zo voelde het wel. Alsof jij, door alleen maar te zwijgen, me belette na te denken.
Mij een pistool op het hoofd zette en, zodra ik iets zou zeggen, de trekker zou overhalen.
Me zou beladen met je woorden, scherp als messen en hard als steen. Zodra ik mijn mond open zou doen.
Dus ik zweeg, hield mijn handen voor mijn hoofd en hoopte dat niemand me zou zien.
En ik zwijg nog steeds.
Vanachter mijn gesloten vingers wacht ik stiekem toch. Op jouw woorden, het geweld, maar het enige dat mij kan verlossen. Schenk me je gedachten, geef me datgeen wat je wil. Ik moet het weten, of ik verdwijn.
Of ik verdwijn achter mijn handen, in de stilte.
mooi verhaal ! Jaduuh schreef:Ik vind het heel mooi bedacht, maar als ik eerlijk mag zijn niet helemaal mooi verwoord, of misschien snap ik het gewoon niet helemaal. [kan ook hoor.]
.



Antoontje schreef:oke
hier is het nieuwe topic, ik zal even temmen dat deze op slot kan.
[edit] zo blond als ik ben ben ik de link vergeten
hier issie dan
viewtopic.php?f=68&t=566584