Bokt.nl

Citaat:

Toen ik tien minuten later in de kamer op Jeroen zat te wachtten keek ik eens goed rond. Het was een oude boerderij, lekker knus. Ze hadden een houtkachel en dat maakte het helemaal af. Er hingen veel foto’s van Jill en haar broertje, van de paarden, en van de bouw van deze boerderij. ’Zo daar ben ik’ zei Jeroen toen hij binnen kwam lopen met 2 bekers warme chocolademelk. Ik pakte de beker aan ’hmm lekker’. We praten eerst over van alles en nog wat en al snel voelde ik me helemaal thuis in de boerderij. ’Is uw vrouw werken?’ vroeg ik op een gegeven moment, en toen viel er een ijzige stilte. Jeroen staarde even voor zich uit en richtte zich toen weer tot mij. ’Ze is in het ziekenhuis voor een onderzoek, ze heeft namelijk een gezwel in haar buik’. Meteen sprongen te tranen in mijn ogen, van schaamte voor mijn vraag, en van medeleven voor Jeroen en zijn familie. ’Oh sorry meneer’ zei ik beleefd. Jeroen glimlachte flauwtjes. Opeens sloeg hij op tafel en riep ’zo,en nu gaan we eens even praten’. Ik voelde de zenuwen door mijn buik gieren en ik giegchelde zachtjes. ’Je weet waar voor je bent gekomen, neem ik aan’ begon Jeroen serieus. ’Ja’ antwoordde ik. ’Nou je mag L’Amour dus gaan rijden. Om alles maar even vlot te zeggen, je mag elke dag komen, maar ik wil dat je afwisseling in je werk houd, dus niet elke dag in de bak rijden. Je mag hier mee eten enzo als het zo uitkomt. Alles mag gratis, op de voorwaarde dat jij je goed inzet en lekker meewerkt. Dus als je ’s ochtends tijd heb kom je even helpen uitmesten, en elke dag moet er even geveegd worden, en de pensionspaarden moeten buiten en binnen worden gezet’ vertelde Jeroen. Ik nam alles in me op en het klonk allemaal geweldig leuk. Met stallen uitmesten had ik géén probleem. ’Klinkt goed Jeroen. De klussen in en om de stal lijkt mij geen probleem’ eindigde ik ons gesprek. Met een grote glimlach op zijn gezicht stond Jeroen op.’Nou dat is dan geregeld. Kom op, we gaan naar de paarden, er staat nog werk op ons te wachten. Of heb je geen tijd meer?’ vroeg Jeroen aan mij.’Ik heb tijd gemáákt’ antwoorde ik op een sarkastische toon. Samen liepen we naar buiten toe. ’heb je zin om te rijden?’ vroeg Jeroen me.’Natuurlijk’ antwoordde ik blij. Eindelijk weer eens lekker rijden. Hopelijk was Jeroen blij met mijn ’rijkunst’ en vond hij L’Amour en mij een leuke combinatie. Ik liep naar de stallen en pakte een wortel en een halstertouw. Jeroen liep mee naar de wei en liet zien hoe L’Amour kwam. Hij ging staan en floot op zijn vingers, daarna riep hij heel hard L’Amours naam en binnen 10 seconden stond L’Amour voor zijn neus. ’He meid, ga je mee’ zei hij vriendelijk tegen L’Amour terwijl hij haar een wortel gaf. ’Neem haar maar mee hoor, ze doet niks’ zei Jeroen. Ik haakte het halstertouw aan L’Amours halster en nam haar mee naar de stallen. Ik zette haar op de poetsplaats en pakte de borstels vanaf de plek die Jeroen me had aangewezen. L’Amour was helemaal niet zo vies, dat kwam waarschijnlijk omdat ze een deken op had. Binnen 5 minuutjes was ik klaar met poetsen. ’heb je er problemem mee als ik haar even op wondjes controleer? ’ vroeg ik aan Jeroen die toe stond te kijken. Hij schudde zijn hoofd en ik begon L’Amour grondig te inspecteren. Bij Star deed ik dit nooit zo goed, maar hij stond dan ook alleen in de wei. L’Amour stond met nog een stuk of 5 anderen, en ze kon dus sneller een trap krijgen. Toen ik klaar was deed Jeroen de kast open en ik haalde er een zadel,hoofstel en dekje uit. Het was eigenlijk geen dekje, maar een mooie anky-pad. Jeroen hielp met opzadelen en vijf minuten later zat ik er al op. ’Ga je me nou les geven of zo? ’ vroeg ik. Het kwam misschien iet wat brutaal over, maar het was als grap bedoeld. Als het hem niet aan stond moest hij er maar mee leren leven, want zo praatte ik nou eenmaal. Jeroen begon te lachen. ’Niet zo brutaal hè! Maar even serieus, ga eerst maar eens even voor jezelf rijden, ik wil zien hoe je rijd en hoe jij zelf de dingen oplost’ zei Jeroen toen hij eindelijk uitgelachen was. Ik deed gewoon het zelfde werk als dat ik vroeger altijd op Star deed. Dus aan een lange teugel, maar met aanleuning losstappen, een paar figuurtjes rijden en langzamerhand de teugels op maat maken. Nadat ik haar losgestapt had maakte ik een paar kleine overgangen van stap naar draf, en weer naar stap, daarna een keer halthouden, en weer wegdraven. Dat alles om te kijken hoe goed ze aan m’n been was.’Leuke pony zeg’ zei ik blij toen ik langs Jeroen draafde.’Nog wel, ze gaat je zo wel uittesten’ zei hij lachend. Nog een 10 minuten later begon L’Amour met uittesten. Ik reed rechtsom op de volte bij de C en ging opeens zomaar linksom. Toen Jeroen niks zei raakte ik even in paniek. Maar al gauw bedacht ik me wat hij had gezegd ’ik wil zien hoe je rijd, en hoe jij zelf dingen oplost’. Zo snel als ik kon begrensde ik haar met mijn buitenbeen en trek haar op mijn rechterteugel om. Na een kort gevechtje gaf ze toe en ging weer rechtsaf. Ik bleef express nog 3 rondjes op de volte, en ze bedacht zich geen moment meer op linksaf te gaan. Ik hield van uitdaging, en van tot het uiterste gaan, en dat deed ik dan ook. Ik wisselde op de X van volte. En het rondje daarna ging ik wéér van volte wisselen bij de X. Dat deed ik 3x en L’Amour begreep uiteindelijk heel goed wanneer ze links en rechtsom moest. Iets voor de hoek ging ik doorzitten, om haar in de volgende hoek aan te laten galoperen, en toen begon het gedonderd. Ik gaf de hulpen voor galop en L’Amour gaf 3 gigantische bokken. Bij bok 1 raakte ik mijn beugels kwijt, maar gelukkig had ik een héle goede zit, en kon ik zonder beugels de 2e en 3e bok uitzitten. Snel prikte ik mijn voeten weer in de beugels, en nam L’Amour terug naar de draf. Ik liet haar nogmaals aangaloperen, dit keer met een iets zachter drukkend binnenbeen. Maar alsnog kreeg ik 3 gigantische bokken. Ik probeerde het nog een 3e keer, maar ik kreeg ditmaal 4 enorme bokken. Toch besloot ik haar door te laten galoperen, volgende keer beter.. Na de galop liet ik L’Amour in stap overgaan en beloonde haar uitgebreid. ’Waarom bokt ze zo op mijn been? ’ vroeg ik belangstellend aan Jeroen. ’Niet jouw fout.. De vorige eigenaar had énorme sporen, en drukte dus, vooral met het aangaloperen, die enorme sporen flink diep tussen haar ribben. Vanaf de 1e dag dat ze hier onder het zadel liep heeft ze zo fel gereageerd. De vorige bijrijdster heeft het op kunnen lossen door vertrouwen. En dat gaat jou ook wel lukken’ vertelde Jeroen. Ik zat met open mond te luisteren. Hoe kon je een paard nou zó panisch voor een spoor maken, onbegrijpelijk.

’Heel erg bedankt voor alles, en tot morgen. Hoelaat moet ik hier zijn’ vroeg ik toen ik klaar was met rijden en alles op had geruimd. ’Doe maar rond 10 uur, als dat goed is’ antwoordde Jeroen. Ik knikte en liep naar het hek toe. Ik had mijn moeder al gebeld en die kwam precies aanrijden toen ik richting de weg liep. Ik opende de autodeur en stapte in, en meteen begon mijn moeder me de oren van m’n kop te vragen. ’en hoe was het? Mocht je rijden? Vond hij je aardig? Mag je blijven? Mag je vaak rijden? Hoe vond je het? ’ vroeg mijn moeder in 1 stuk door. Ik zuchtte en lachtte. ’Het was leuk, ik mocht rijden, hij vond me volgens mij aardig, ik mag blijven, ik mag iedere dag rijden, en ik vond het heel leuk. Zo goed’ zei ik blij. Mijn moeder lachtte. We praatten nog even door over die bewuste middag en mijn moeder was natuurlijk hartstikke blij voor me.

’Ga maar gauw douchen, ik ga eten koken’ riep mijn moeder terwijl ik richting de stallen liep. ’Mag ik héél even naar Star?’ smeekte ik. Mijn moeder schudde zelfverzekerd haar hoofd ’niet nu’. ’Kinderachtig hoor’ schreeuwde ik woedend terwijl ik naar binnen rende. Wat had dat mens vandaag zeg, chagerein. Ik gooide mijn broek en shirt op de grond en rende snel naar de douche toe. Ik zette de kraan aan en liet de warme stralen over me heen vallen. Al zingend waste ik mijn haren. Het intereseerde me niet hoe vals het klonk, want ik was blij, en mijn blijheid kon niemand van me afnemen. Dat trotse gevoel, dat gevoel van dat iemand je goed genoeg vind om zijn pony te rijden. Dat gevoel was gewoon geweldig. Helemaal te gek ! ’Shoebidoebiedoebaaa ’ gilde ik terwijl ik me afdroogde. ’Ik ben chatman, supersnel met MSN’ riep ik blij terwijl ik als superman door de gang heen rende. Met een grote sprong, sprong ik mijn kamer in. Ik kamde mijn haar en trok een trainingsbroek aan. Ik ging zo Sandro maar eens bellen. Sandro was mijn vriend van 14. Hij was lang, blond, lief en érg knap. Hij was echt geweldig, want hij intereseerde zich in alles wat met mij te maken had. Zo ging hij graag een keer mee om met Star te gaan mennen, en ook een middagje naar de stad vond hij niet zo erg. Tevreden over mijn plan huppelde ik van de trap af, en een enorm vals gekrijs kwam me tegemoet. ’Mam, kop dicht’ riep ik lachend. Ik liep naar de huiskamer en plofte op de bank neer. ’Alice, eten’ riep mijn moeder even later vanuit de keuken. Met hetzelfde blije gevoel liep ik naar de keuken, waar een bord aardappels voor me klaar stond. ’Zou ik Kim en Jasper even roepen mam? ’ vroeg ik toen ik mijn broer en zus nog niet zag. ’Graag’ antwoordde mijn moeder. ’Kim, Jasper, eten is klaar! ’ riep ik vanaf onderaan de trap. Jasper kwam meteen uit zijn kamer naar beneden gerend en liep langs mij heen de keuken in. Kim kwam niet, en ik riep nog een keer, maar kreeg weer geen reactie. ’Mam, Kim komt niet hoor’ riep ik, terwijl ik de keuken weer in liep. Zuchtend plofte ik op mijn stoel neer. ’Oh ja, er was een jongen van school, om huiswerk te maken, denk dat ze druk zijn’ zei mijn moeder. Ik wist meteen dat het een smoesje was, en rende blij de trap op. Netjes klopte ik op de deur. ’Wie is dat? ’ riep Kim, die duidelijk schrok. ’Ik’ antwoordde ik kort. Ik hoorde dat Kim iets fluisterde en uiteindelijk zei ze dat ik naar binnen mocht. Tony zat met een grote glimlach op bed. ’He chick’ zei hij toen hij me zag. Ik barstte in lachen uit. ’Goed bedacht Kim, een jongen van school, voor huiswerk.. Laat me niet lachen.. ’ zei ik lachend. Kim en Tony zagen allebei wel in dat het een stomme smoes is, en begonnen te lachen. ’Haha Kim je lipgloss zit overal. Weet ik meteen wat jullie hebben gedaan’ riep ik lachend terwijl ik weer van de trap af huppelde. ’ze waren nog ff bezig’ loog ik tegen m’n moeder. M’n moeder,broer, en ik begonnen alvast met eten. Toen mijn moeder en ik het weer over L’Amour hadden schoof mijn broer opeens z’n stoel achteruit. ’Sorry, moet huiswerk maken bij een klasgenoot. Ben om 10 uur thuis! ’ zei hij met zijn mond nog vol aardappels. Meteen nadat Jasper weg was gegaan kwamen Kim en Tony binnen. ’mam dit is Tony, een klasgenoot’ zei Kim met een rood hoofd. Tony gaf mijn moeder netjes een hand en ging zitten nadat mijn moeder gezegd had dat het mocht. ’Leuke grap Kim, zeg ’t nou maar gewoon’ riep ik opeens. Voordat ik het wist was het er uit. M’n ma keek me verbaasd aan, en Kim schrok er een beetje van. Ik stond op en ging achter Tony staan. ’Nou mam, dit is Tony me vriend, en we waren net aan het zoenen boven’ zei ik met een bekakt stemmetjes. Gelukkig kon iedereen er om lachen, zelfs Kim. ’Ja, zo is het mam’ zei Kim lachend en ze gaf Tony een kus. We aten gezellig met z’n allen en Kim bleef maar vertellen wat ze vandaag allemaal hadden gedaan. ’Nu ik ! Nu ik ! Mam Sandro mag wel ff komen vanavond hè’ riep ik opeens dwars door mijn zus’ gesprek heen. ’haha Sandro en Alice, je durft niet eens zijn hand vast te houden, watje’ plaagde Kim me. ’Heel toevallig hebben we gezoend eergister hoor’ riep ik fel terug. En ik voelde mijn hoofd rood worden. Dat had mijn moeder natuurlijk niet mogen weten. Stilletjes at ik verder terwijl Kim me keihard zat uit te lachen. ’Meiden, en Tony, ik moet jullie wat vertellen’ zei mijn moeder opeens serieus. Aandachtig luisterden we alledrie wat mijn moeder ging zeggen.’Hoe lijkt het jullie, als ik ga stoppen met werken, en ander werkt zoek’ vroeg mijn moeder.’wat voor werk’ vroeg Kim.’Nou ehm.. Ik heb een aanbod gekregen, om paarden van andere mensen te gaan trainen. Die paarden moeten dan bij ons op stal. We krijgen dan zeg maar een soort pensions en trainingsstal.. Maar dat kan alleen doorgaan als jullie het ook goed vinden. Want zo’n kleine welsh in de tuin is niet zo erg. Maar een heel bedrijf..’ zei mijn moeder.’DOEN MAM ! MOET JE DOEN!’ schreeuwde ik uit. Ik sprong op en begon te dansen, zo blij was ik. Opeens ging ik zitten..’mam, dat past toch nooit in onze achtertuin’ zei ik stilletjes.’We kunnen het land rondom onze weiden er bij kopen, en we gaan dan dus alles verbouwen’ verteldde mijn moeder weer.’Word je dan rijk mam’ vroeg Kim opeens.’Dat is de bedoeling’ antwoorde onze moeder. ’Dan vind ik het goed hoor!’ riep Kim blij uit. Tony en Kim gingen van tafel af en liepen weer naar boven toe.
’Was dat de verassing mam? ’ vroeg ik. Mijn moeder knikte blij. ’Geweldig hè ! ’ zei ze blij. Ook ik knikte en ik omhelsde mijn moeder.

Ik liep de trap op en ging mijn kamer in. Ik liet mezelf op bed vallen en toetse Sandro’s nummer in.

’Met Sandro’ zei hij toen hij opnam.
’Mooiheid ! Met mij’ antwoorde ik.
’Hé chick, hoe is het’ vroeg hij
’Goed, met jou?’
’K mis je’
’Kom je vanavond film kijken?’
’Kom maar naar mij, heb huisarest’
’Oké.. kom er zo aan kus !’ zei ik en toen hing ik op. Snel rende ik naar Kim’s kamer toe en liep zonder te kloppen binnen. ’Ik ga naar Sandro toe, tenminste, dat is de bedoeling. Kun je me wegbrengen, hij heeft huisarest’ vroeg ik, bijna smekend. Kim zucht diep. ’Weet je hoe koud het is joh’ antwoordde ze zeurderig. ’Chick ik breng je’ antwoordde Tony. ’Bedankt ! Welke kleren zou ik aan doen Kimmie’ vroeg ik aan m’n mode-zus. Ze liep mee naar m’n kamer en haalde mijn nieuwe kleding uit de kast. Ze pakte van alles en liet me het aantrekken. Na een kwartier, wat voor haar al heel snel is, had ik volgens Kim eindelijk de goede kleding. Ik deed nog een laagje mascara op en liet mijn haren los. Ik riep Tony en zei mijn moeder gedag. Terwijl we op de fiets zaten belde Kim me op. ’Alice, ik ben alleen thuis. En de buurvrouw is aangereden voor op de weg. Kom alsjeblieft’ zei ze huilend.

Citaat:

’Omg, Kim, we komen er zo snel mogelijk aan ’ riep ik terug, en snel hing ik op. Tony keek me verbaasd aan. ’Wat is er? ’ vroeg hij nonchalant. ’De.. De.. de buurvrouw.. ze is.. aangereden’ stamelde ik. ’Kom we moeten er heen’ zei Tony, en snel draaiden we onze fietsen de andere richting op. Harder dan ooit trapte ik op de trappers van de fiets. Ik voelde de wind langs mijn oren suizen, maar dat het koud was, voelde ik niet eens. Stel dat ze dood was. Waar zou m’n moeder zijn eigenlijk ? Stel dat de buurvrouw iets ergs was overkomen. Wat moesten we doen ? Al die vragen spookten door m’n hoofd heen. Ik wou dat ik mezelf van de 1 naar de andere plek kon verplaatsen, maar dat ging helaas niet. We kwamen op een kruispunt aan en het stoplicht stond op rood. Ik negeerde het stoplicht en fietse keihard door. Nog nét kon een automobilist op de rem trappen. De auto kwam net tegen de achterkant van mijn fiets aan en ik viel met een harde klap op de grond. Ik hoorde dat Tony me riep. Een beetje duizelig stond ik op, en ik keek naar de grond. ’Geen bloed, dus we gaan weer verder’ riep ik naar Tony, en we scheurden er weer vandoor. De automobilist stond verbaasd buiten zijn auto toe te kijken.

Een heel stuk verder op de weg zagen we al mensen onder de lantarenpaal staan. Hoe dichterbij we kwamen, hoe bezorgder ik werd. 10 meter voor de mensen gooide ik mijn fiets op de grond en zo hard als ik kon rende ik naar Kim toe. Huilend sloot ze me in haar armen, en daar stonden we dan. ’Hoe is het met haar’ vroeg ik. ’Ze ademt nog, maar ze zegt niks, volgens mij is ze flauwgevallen of zo’ antwoorde Kim terwijl ze voor zich uitstaarde. In de verte hoorden we de ambulance al aankomen. Verschillende buurtbewoners hadden dekens en jassen over de buurvrouw heen gelegd. En de buurman zat naast haar en hield haar hand vast. Toen de ambulance er was sprongen er ogenblikkelijk 2 mensen uit de ambulance. Ze bekeken de buurvrouw en voelden of ze nog ademde. Ze riepen allemaal moeilijke namen van medicijnen tegen elkaar. De buurvrouw werd op een plank gelegd en ze werd met touwen vastgebonden. Ze kreeg steunen bij haar hoofd en werd in de ambulance geladen. ’Karel, laat je ons gauw wat horen’ vroeg Kim ongerust aan de buurman. ’Natuurlijk meid, ga nu maar lekker naar binnen’ antwoordde Karel. Hij stapte in en de ambulance vertrok.

Ik huilde nog na van de schrik toen we met z’n drieen binnen zaten. Kim kroop tegen Tony aan, en ik zat op dat moment heel alleen, en zo voelde ik me ook. Om de rust te verbreken vroeg ik of er iemand zin had om een spelletje te doen, maar zowel Tony als Kim schudde van nee. ’Hoe kwam het eigenlijk dat ze werd aangereden’ vroeg ik opeens. Kim dacht goed na, zo te zien. ’Ik hoorde een gil, en rende naar buiten, en toen lag ze daar, de automobilist zag mij, stapte in zijn auto en reed hard weg’ antwoorde Kim, verbaasd over haar eigen rare verhaal. ’Dus de dader reed weg toen hij ooggetuigen zag? ’ vroeg Tony verbaasd, en Kim knikte. Tony had de woorden uit mijn mond gehaald, ik had namelijk precies dezelfde vraag. Je rijd toch niet zomaar weg als je een mevrouw hebt aangereden..
De telefoon ging en Kim nam op. ’Met Kim.. Ja ik zal haar even geven..... ’ antwoordde ze tegen degene aan de andere kant van de lijn. ’Alice ’t is een boze Sandro’ zei Kim zachtjes terwijl ze me de telefoonhoorn gaf. ’Waar blijf je man? Ik maak me ongerust’ riep Sandro boos door de telefoon. ’ik, ik kan het uitleggen’ riep ik terug. ’Nee laat maar, ik begrijp al dat je andere dingen belangrijker vind dan mij’ snauwde hij boos terug en hij hing op. Verbaasd bleef ik staan met de telefoonhoorn in mijn hand. Een moment later barstte ik in tranen uit en rende de trap op. Wat ik niet wist was dat Kim ondertussen Sandro had gebeld, en uitgelegd had dat het kwam door het ongeluk.

’Alice. Meisje wakker worden’ hoorde ik Kim zeggen. Verbaasd keek ik om me heen, ik lag in bed. Ik kwam overeind en voelde een steek van pijn door m’n hoofd gaan. ’Je hebt geslapen, maar er is iemand voor je’ fluisterde Kim zachtjes. Kim liep weg en even later werd er op de deur geklopt. ’Binnen ’ zei ik met een schorre stem. Het was Sandro. Hij had een bos bloemen en een reep chocola meegenomen. ’Sorry ’ zei hij verlegen. Ik bloosde toen hij de bloemen en de chocola gaf. Ik ging rechtop zitten, tegen de muur aan, en klopte op bed als teken dat Sandro naast me moest gaan zitten. ’Het geeft niet’ fluisterde ik zachtjes, waarna in in tranen uitbarste. Sandro sloeg zijn arm om me heen en we bleven even zitten. Hij wrijfde door mijn haren en suste me. ’Ik schrok gewoon zo dat ik meteen naar huis toe wilde. De buurvrouw is m’n vriendin, ze is aardig, ik wilde niet dat haar wat ergs zou overkomen, ik wilde gewoon naar haar toe’ zei ik huilend. Sandro knikte begrijpend en zei ’het was ook stom van mij om zo boos te worden, sorry meid’. We bleven nog even zitten en na een half uur gingen we naar beneden toe. Kim stond in de keuken wat chips in te doen en Tony zat in de huiskamer voor de tv. Toen Sandro binnen kwam keek Tony verbaasd op. ’He maat’ zei Sandro tegen Tony en ze gaven elke de ’boks’. Kim kwam binnen lopen en bleef verbaasd naast mij staan toen we zagen dat Tony en Sandro over van alles begonnen te praten. ’Kennen jullie elkaar? ’ vroeg Kim uiteindelijk. Beide jongens knikten. ’Uit de stad’ antwoordde Sandro. ’Oh, wij gaan een film kijken, kijken jullie mee’ vroeg Kim aan mij. ’ja graag, of wil je niet? ’ vroeg ik aan Sandro. Sandro glimlachte. ’Tuurlijk chick, kom naast me zitten’ antwoordde hij. Ik kroop naast hem op de bak en Kim zette de film aan, en daarna ging ze naast Tony zitten. Het leek als in een boek. Het was een enge horror film, de meisjes vonden het eng, en de jongens waren stoer en beschermen hun vriendinnen. Na een poos zag ik dat Kim in slaap was gevallen. Wát een muts. Ik stuurde haar een smsje, zodat haar telefoon in haar broekzak trilde. Ze schrok wakker en leesde lachend het smsje. Opeens hoorden ik de sleutel in het slot en een moment later kwam mijn moeder de woonkamer binnen gestormd. ’Wat schattig’ riep ze ’ik ga een foto maken voor in het plakboek’. ’Nee! ’ riepen Kim en ik tegelijk. Ik sprong op om m’n moeder tegen te houden, en gelukkig luisterde ze. De telefoon ging en mijn moeder nam op. ’Oh meen je dat? Ik wist ’t niet eens... Ja, heel veel sterkte Karel, tot ziens’ zei ze en toen hing ze op. ’Hannie ligt in coma’ zei ze meteen. Ik kreeg een brok in m’n keel af en staarde voor me uit. Kim begon te huilen, en mijn moeder bleef midden in de kamer staan, met de telefoon nog in haar hand. Opeens stond ik op, en liep naar buiten, naar Star toe. Ik stond bij zijn stal en keek naar hem, en daar bleef het dan ook bij. Ik keek en Star at lekker door. Hij keek af en toe een keertje naar me, maar verder deed hij niks. Ik hoorde hoe de deur open ging, en ik hoorde voetstappen dichterbij komen. Het was Sandro. Hij ging achter me staan en legde zijn hoofd op mijn schouder. En verder deed hij hetzelfde als mij, niks. ’Ik moet gaan’ zei Sandro opeens. Hij gaf me een kus. Zonder ook maar enig woord gezegd te hebben zwaaide ik naar Sandro, die de stallen uitliep en naar huis fietste. Ik bleef staan, staren, naar Star. Ik dacht na, over hoe het met Hannie zou gaan. Of ze nog bij zou komen uit haar coma, of dat ze voor altijd in coma zou blijven. Of ze uberhaupt nog wel leefde, of dat ze al gestorven was, overleden aan haar verwondingen. Met een diepe zucht draaide ik me om, en liep richting huis. Met een diepe zucht, omdat ik zelf ook niet wist wat ik moest doen, en wat ik moest denken.

Opeens bedacht ik me dat het morgen zaterdag was, en dat ik weer naar L’Amour zou gaan. Dat gevoel was echt geweldig. En met een veel blijer gevoel als dat ik die avond had stapte ik in bed.

Citaat:

Behoorlijk moe werd ik de volgende morgen wakker. Ik stapte uit bed en deed de douche alvast aan. Daarna liep ik terug naar m’n kamer en maakte mijn bed alvast op. Toen ik mezelf uitgekleed had stapte ik onder de douche. De warme druppels liepen in straaltjes over me heen. Ik was meteen klaarwakker en zette de doucheradio aan. ’Ik kom uit het land van theo van gogch, en mohammed B’ klonk er hard uit de radio. Ik kende het lied helemaal uit m’n hoofd en zong gezellig mee. ’Alice, ik heb warme broodjes’ hoordde ik mijn moeder ineens roepen. Snel deed ik de kraan uit en pakte een handoek. Ik rukte een rijbroek en een dikke trui uit de kast en trok ze onderweg naar beneden aan. Snel schoof ik aan tafel waar de heerlijke broodjes op me stonden te wachten. Ik legde een plakje kaas op een pistoletje en at hem binnen no-time op. In een oogopslag zag ik dat het al kwart voor tien was. ’oliebol, het is laat! Ik ga doei! ’ riep ik terwijl ik opsprong en naar buiten rende. Ik rende de stal in en gaf Star snel zijn voer. Daarna pakte ik de fiets van m’n zus, want mijn band was nog steeds lek. Ik crosste zo snel mogelijk naar L’Amour toe.

’Hoi Alice’ zei Jeroen toen ik de stallen binnen kwam rennen. ’Sorry, sorry, ik was een beetje laat’ zei ik nog nahijgend van het harde fietsen. Jill kwam aanlopen met een halstertouw en zei me gedag. Ik griste ook een touw van de haak en vroeg welk paard ik buiten moest zetten. Jill wees twee kleine welshjes aan, die ik tegelijk naar buiten moest doen. Ik liep nogal te klunzen om ze in stal te houden, net zolang totdat ze allebei hun halster om hadden. Jill had ondertussen al een ander paard in de wei gezet en kwam kijken hoe lang het nog ging duren bij mij. ’Oh muts, kijk dat doe je zo’ zei ze. Ze stak haar hand hoog in de lucht en meteen zette beide pony’s een stap achteruit. Rustig deed Jill de halsters om en nam ze mee naar buiten. Ze klom op de 1 en hield de andere aan een touw vast. Met een grote glimlach liet ze de pony’s naar de wei stappen. Toen ze bijna bij het hek waren sprong Jill eraf en klikte de touwen los. Ze opende het draad en de 2 welshjes stormden naar hun weigenootjes toe. ’Simpel ’ zei ik lachend. Jill knikte en samen zetten we de andere paarden buiten. ’Ik ga alleen op Sandy zitten hoor, alle andere paarden hier zijn niet betrouwbaar zo op de vroege morgen’ vertelde Jill. Toen alle paarden buiten stonden begonnen we met uitmesten. Jill deed de stallen met zaagsel en ik die met stro. De stallen werden elke dag uitgemest dus ze waren helemaal niet zo vies. Met een klein uur waren we klaar en konden we gaan opstrooien, en het zaagsel in de overige stallen leggen. ’Heb je al op Amour gereden? ’ vroeg Jill. ’Ze heet toch L’Amour? ’ vroeg ik verbaasd. ’Ja maar we zeggen gewoon Amour, dat is makkelijker ! Maar heb je al gereden? ’ antwoordde Jill. Ik knikte trots en zei ’Ja gister’. ’Amour is echt een uittest pony. Hoe ging het? ’ vroeg Jill weer. ’Héél goed’ zei Jeroen die net binnen kwam lopen en ons gesprek blijkbaar had gehoord. We schoten alledrie in de lach. ’Pap, Amour is toch wel verkeersmak, en zo’ vroeg Jill aan Jeroen. Jeroen dacht even goed na en antwoordde toen ’in principe wel, maar je weet het nooit... dan kun je beter met Lion en Sandy gaan.. ’ antwoordde Jeroen serieus. ’Maar mag ik Sandy wel lenen dan ? ’ vroeg Jill onzeker. Lachend knikte Jeroen ja ’haar eigenaresse is op vakantie en jij moest haar in beweging houden, weet je nog? ’ zei hij. Jill begon te giegchelen ’Ohja, was ’t vergeten. Kom Alice, we gaan ze uit de wei halen’ zei Jill die er meteen vandoor rende. Ik liep verbaasd achter Jill aan. Toen ik eindelijk bij haar was begon ze meteen weer te ratelen ’wil je op Sandy of Lion.. Lion is echt heel braaf hoor, alleen die vind brievenbussen eng. Sandy vind niks eng maar die is altijd heel sloom bij anderen. Oh weet je wat jij gaat eerst op Sandy, dan heeft ze nog energie en dan wisselen we onderweg. Goed plan hè! ’. ’Prima plan’ antwoordde ik terwijl ik Sandy bij haar halster paktte. Hmm ik had geen halstertouw meegenomen, dan maar zonder. Ik liep met Sandy naar de poetsplaats en Jill en Lion liepen achter me aan. Gelukkig lag er een halstertouw bij de poetsplaats en ik kon Sandy dus vastzetten. Samen met Jill haalde ik een paar borstels uit de stal en we begonnen de pony’s grondig te poetsen. Sandy was zo te zien een welsh A, of misschien net B. Ze was zwart, met 3 witte voetjes en een mooie bles vanaf haar ogen tot het puntje van d’r neus. Ze had redelijk lange, golvende manen en ze glommen van top tot teen. Haar staart was mooi dik, en zag er heel vol uit. Jill gaf me het zadel van Sandy en pakte zelf het zadel van Lion. Sandy had een gewoon veelzijdigheids zadeltje, met een doodgewoon dekje. Voor Lion had Jill een kieffer veelzeidigheidszadel met een bontonderlegger en een anky pad. Sandy had gewone zwarte peesbeschermers, en Lion had peesbeschermers bijpassend bij het dekje en natuurlijk zat er bont in de peesbeschermers. Jill had wel door dat ik ’zoek de verschillen’ aan het doen was en kreeg een rode kop. ’Sorry, Sandy heeft niet zulke mooie spullen. Voor Lion heb ik allemaal setjes, ben een setjes freak.. ’ zei ze blozend. ’Geeft niet hoor, ben ik ook’ antwoordde ik lachend waarna ik het hoofdstel om deed. Toen de pony’s klaar waren deden we onze cap’s op en gingen we op weg. Het zat meteen heel vertrouwt op Sandy, waarschijnlijk omdat Star ook zo klein was. Ik voelde me best klein zo naast Lion, hij was namelijk een paard. Jill en Lion gingen voorop langs de weg. Na een kleine 10 minuten was het bos al in zicht. ’Zullen we even draven? ’ riep Jill naar mij. Ze keek om en ik stak mijn duim op. ’Drrrraf ’ zei Jill en Sandy en Lion gingen in een vlotte draf over. We sloegen linksaf het bos in. Het rook er naar dennenappels en mos van de bomen. Na een poosje stak Jill haar hand op en we gingen in stap over. Omdat het pad breed genoeg was ging ik naast Jill rijden. ’Gaaf hè zo in het bos’ riep Jill blij uit. ’Ja, echt super! ’ antwoordde ik blij. We praatten nog even verder over koetjes en kalfjes totdat Jill voorstelde om een leuk galopeer pad te zoeken. Ik vond het een prima idee en Jill wist binnen de korste keren een leuk pad te vinden. ’Here we go’ riep Jill en Lion schoot er vandoor. Sandy bedacht zich geen moment en galopeerde er zo hard als ze kon achteraan. Ik ging in springzit zitten en deed te teugels zo ver mogelijk naar voren. ’Kom meid, we gaan ze inhalen’ fluisterde ik in Sandy’s oor. Sandy ging harder en harder en uiteindelijk haalden we Jill en Lion in. Daarop spoorde Jill Lion weer aan en die raaste ons in hard tempo voorbij. Ik gaf het op en liet Sandy langzaam in draf, en daarna in stap, overgaan. Jill kwam weer terug gedraafd. ’Ik heb lekker gewonnen ! ’ riep ze plagend. ’Jij hebt een groter paard’ zei ik met een sip gezichtje. ’Kom ruilen! ’ riep Jill en binnen 2 tellen stond ze al naast Lion. Ik stapte op Lion en dat was ff wennen. Hij was véél groter dan Star en Sandy, maar hij voelde wel relax aan. Alsof ik al jaren op Lion reed galopeerde ik aan en we begonnen aan ons tweede wedstrijdje. Ik hoorde Jill schreeuwen. ’Kom op rotbok, niet piesen, rennen moet je’. Ik keek over mijn schouder en zag dat Sandy uitgebreid stond te plassen. Ik zette Lion op de rem en wachtte even. Uiteindelijk kwamen Sandy en Jill met een hoop kabaal langs gegalopeerd en Lion ging er weer achteraan. ’Rennen Lion! ’ riep ik in zijn oren en hij spoot vooruit. Met een vette voorsprong wonnen Lion en ik uiteindelijk.

Na nog een half uur in het bos rond te hebben gehobbelt gingen we op weg naar ’huis’. Lion zweette behoorlijk dus ik gooide hem meteen een zweetdeken op. Jeroen kwam aangelopen. ’Hebben jullie je vermaakt? ’ vroeg hij geintreseerd. ’Ja echt wel’ zei ik blij. ’Je mag Amour ook nog rijden, als je tijd hebt’ zei Jeroen. ’Prima ’ zei ik, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Snel verzorgde ik Lion af en zette hem in de wei. Jill was Sandy nog even aan het knuffelen. ’Ik ga huiswerk maken, wil je Sandy in de wei doen. Veel plezier met Amour rijden! ’ zei Jill, en zonder op antwoord te wachten liep ze weg. Een beetje vreemd was ze wel, ja.

Ik was Amour al lekker aan het losstappen toen Jeroen er eindelijk aan kwam lopen. ’Sorry, telefoon’ zei hij blozend. Ik glimlachte en reed vrolijk verder. Jeroen liep de bak in en ging precies op de plek van de letter X staan, lekker in de weg dus. ’Ik sta op orde en netheid. Maar wat ik misschien nog veel belangrijker vind, is dat je afwisseling houd in je werk’ begon hij zijn preek ’ik snap dat je Amour nog niet goed kent, maar toch ga je vandaag springen. Dat is goed voor het vertrouwen, goed voor je houding, goed om een combinatie te worden, en leuk voor de afwisseling’. Ik slikte even, ik was namelijk niet zo’n springheld, maar goed. Nog voordat ik antwoord kon geven had Jeroen de eerste springstaander al in de bak gezet. Ik besloot om eerst maar eens dressuurmatig los te gaan rijden. Jeroen had binnen de kortste keren een kruisje op gezet maar ik dacht dat ik pas na een half uur kon springen, eerst ff opwarmen en losmaken. ’Waarom ga je niet springen’ zei Jeroen geiriteerd na een kwartier. ’Ehm, nou, ik dacht dat ik Amour beter eerst kon loswerken, en de spieren kon laten opwarmen, en zo’ stamelde ik blozend. ’Heel goed, u bent door naar de volgende ronde’ riep Jeroen blij. Ik voelde mezelf weer ontspannen en begon te lachen. ’Dit doe ik express, want ik wil dat je rede’s hebt voor de dingen die je doet’ zei hij. Ik reed ff lekker rond en was heel tevreden tot nu toe. Ik voelde me al best een goede combinatie met Amour, en de manier van lesgeven, en vooral om argumenten vragen stond me erg aan. Alleen de galop ging nog erg slecht, maar daar was een rede voor. Alhoewel het al beter ging dan de eerste keer. Na een halfuurtje vond ik het tijd om te gaan springen en ik deed mijn beugels 2 gaten korter. Ik reed op het kruisje af en voordat ik het wist weigerde Amour. In plaats van dat ik boos werd stuurde ik haar zo rustig mogelijk van de hindernis af, draaide om, en reed er weer op af. Ik sloot me benen nu véél beter aan, en met gemak sprong Amour er over. ’Wat was je fout? ’ vroeg Jeroen. ’Volgens mij sloot ik mijn benen niet genoeg aan, ik moet haar meer opsluiten tussen mijn benen’ antwoordde ik. Jeroen glimlachtte en zei ’inderdaad. Nu je handen nog iets meer meegeven, dan ziet het er al heel netjes uit’. Ik reed nog 2 keer op het kruisje af en Amour sprong er 2x heel braaf overheen. Jeroen zette het kruisje om in een klein stijltje en gebaarde dat ik er op af moest rijden. Weer sprong Amour er heel braaf overheen. We prongen uiteindelijk door tot zo’n 50 cm, niet erg hoog, maar dat geeft niet. ’Ging erg goed voor de eerste keer. Probeer alleen voor je uit te kijken, en je been er aan te houden. We zijn niet erg hoog gegaan, maar dat is ook niet belangrijk. We gaan nu eerst oefenen op ritme, regelmaat en controle, daarna zien we wel verder’ zei Jeroen toen ik Amour aan het uitstappen was.


Zo gingen we nog een maandje door. Ik kwam bijna elke dag, en deed elke dag iets anders. De ene dag reed ik dressuurmatig, daarna springen, longeren, vrijspringen, of gewoon samen spelen in de bak. Vooral door het samen spelen leerde Amour en ik elkaar telkens beter begrijpen. Aan het eind van de maand was het zo dat als ik 1 schijnbeweging maakte Amour al meteen een reactie gaf. Het was een fijn leerpaard, en ik kon er goed mee overweg. Jeroen bleef ook heel aardig, de ene keer hielp hij me het volle uur, terwijl hij me de andere keer zelf liet aanklooien. Hij vroeg nog altijd minstens 3x per dag waarom ik iets deed. Als we binnen wat dronken gingen we op internet plaatjes en filmpjes zoeken, en maakten we beoordelingen over het paard. Jeroen liet me zien wat goede, en wat slechte paarden waren. Het voelde zo vertrouwd, en zo goed. Jill kwam ik ook regelmatig tegen op stal, en af en toe maakten we buitenritjes met Lion. Ook was ik 2x meegeweest op wedstrijd, en heb ik Jill gegroomd. Het was allemaal erg leuk, en het voelde al meteen heel vertrouwd. Dit was wat ik altijd al had gewild. En op een dag, gebeurde er iets bijzonders :