Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-09-05 22:18

Re: [verhaal] Nieuw Verhaal!

Geplaatst door de TopicStarter : 23-09-05 22:18

Ik reed het lokaal van meneer Groen in en ging naar de plaats zonder stoel, pakte mijn boeken uit m'n tas en legde ze voor me.
Ik keek even op en zag dat meneer Groen me aankeek.
"Goeiemorgen" zei ik vriendelijk.
"Goeiemorgen Annabel, leuk dat je er weer bent!" antwoordde meneer Groen.
Ondertussen stroomde de klas vol en al gauw zat iedereen op een plaats. De les kon beginnen.
Ik wou m'n gedachten niet bij mijn zus hebben dus ik luisterde voor de eerste keer heel erg goed naar meneer Groen, maar het hielp niet echt.
Telkens spookte het door mijn hoofd, Karlijn die dood ligt, op de bank.
Ik die haar vind en afscheid moest nemen.
Ik hoorde mijn naam uit de mond van meneer Groen komen en ik keek op.
"Wat zei u meneer?" vroeg ik aan meneer Groen.
"Kijk maar in je boek," antwoordde hij nog net zo vriendelijk als net. "Bladzijde 44"
"Dankuwel," zei ik en beantwoordde de vraag die meneer Groen gesteld had.
Ik had net weer 5 minuutjes opgelet en toen begonnen de gedachten weer, Karlijn is er niet meer, ze is dood. Ik zag een filmpje in mijn hoofd, dat telkens achter elkaar afgespeeld werd.
Ik, die heel hard Karlijn door de kamer gilde, die aan mijn moeder vroeg om een ambulance te bellen.
Ik, die afscheid nam van mijn enige zusje.
Ondertussen rolden de tranen over mijn wangen en voelde een hand op mijn rug. Het was Hugo.
"Wat doe jij nou weer hier?" vroeg ik.
"Ik zag je huilen toen ik naar de wc ging..." zei hij voorzichtig.
"Sorry meneer Groen, maar mag ik even naar buiten met Hugo?" vroeg ik, dit keer aan meneer Groen.
"Ja, tuurlijk mag dat. Ga wel even langs het lokaal van Hugo he"
"Ok!" zei ik en liet Hugo me uit de klas rijden.
De reis door de lange gangen werd er gezwegen, Hugo ging even snel melden dat hij bij mij was en ik begon weer te huilen.
Durfde ik wel te vertellen dat ik eigenlijk dood wou, nog vóór dat dit allemaal gebeurde? Durfde ik wel te praten over mijn zus? met zo'n toch wel een beetje vreemde jongen?
Ik wist het even niet meer en voelde dat Hugo mij weer vooruit duwde.
Toen we de school uit waren, en rustig onder een boom zaten begon Hugo het gesprek.
"Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen," begon hij zachtjes. "Wil je me vertellen wat er gebeurd is? Misschien dat dat oplucht?"
"Ik wil het Hugo, ik wil het echt." zei ik even zachtjes als Hugo. "Maar..ik weet niet of ik het kán"
Hugo had door dat ik het niet durfde en zei.
"Ik hoorde het, van je zus enzo."
Ik kon mijn tranen niet meer tegenhouden en begon te huilen, ik voelde dat Hugo mij een knuffel wou geven maar ik schreeuwde zo hard "NEEEEEE!!!" dat hij schrok van me en terug ging zitten.
Ik reed weg met mijn rolstoel, weg van Hugo.
Zo hard mogelijk reed ik weg van school, weg van Hugo.
Ik hoorde voetstappen achter me waardoor ik nog harder ging rijden.
Toen ik uiteindelijk geen voetstappen meer achter me hoorde begon ik nog harder te huilen en fluisterde zachtjes tegen mezelf,
"Dit wil ik helemaal niet, waarom ben ik nou niet gewoon normaal?"
"Ik vertrouw Hugo, waarom kan ik hem niks vertellen?" zei ik opnieuw tegen mezelf.
"Hey meisje" hoorde ik ineens achter me.

**Geplaatst**: 24-09-05 00:03

Re: [verhaal] Nieuw Verhaal!

Geplaatst: 24-09-05 00:03

mooi verhaal!!
wanneer komt er nog een stuk??

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-09-05 00:09

Re: [verhaal] Nieuw Verhaal!

Geplaatst door de TopicStarter : 24-09-05 00:09

Morgen nieuw stuk!

**Geplaatst**: 24-09-05 08:40

Re: [verhaal] Nieuw Verhaal!

Geplaatst: 24-09-05 08:40

Ja zo kun je het ook zien

haha,

Maar mooi stukje weer!

**Geplaatst**: 24-09-05 12:09

Re: [verhaal] Nieuw Verhaal!

Geplaatst: 24-09-05 12:09

mooi stukje ,:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-09-05 14:28

Re: [verhaal] Nieuw Verhaal!

Geplaatst door de TopicStarter : 24-09-05 14:28

Haha sorry

Nieuw stukje

:

Ik keek achterom en zag Hugo staan, vervolgens draaide ik mijn rolstoel om en begroette hem ook.
"Je hoeft het niet te vertellen hoor, ik wil je alleen maar helpen.." begon hij weer voorzichtig.
"Ik wil wel.." zei ik opnieuw. "Maar ik durf niet."
Hugo ging op zijn hurken zitten, zodat hij mij recht in m'n ogen aan kon kijken, en ging verder. "Je kan me álles vertellen, dat weet je toch?"
Ik knikte langzaam ja, en liet Hugo verder praten.
"Mijn zusje, is ook doodgegaan. Op 5 jarige leeftijd.."
Ik schrok me kapot! Dat wist ik helemaal niet.
"Oh Hugo, het spijt me zo, dat wist ik niet." zei ik terwijl ik met m'n hand door zijn haar heen ging.
"Dat geeft niet, ik wil eigenljik ook liever niet dat iemand het weet," antwoordde hij, "Maar jou vertrouw ik."
Die woorden herhaalden zich steeds maar weer in mijn hoofd, hij vertrouwde mij.
"Dankje, dat voelt goed," zei ik. "Zijn jouw ouders thuis?"
"Nee, die moeten allebei werken," zei Hugo "Hoezo?"
"Kom, dan gaan we naar jouw huis." zei ik zelfverzekerd en reed weg, naar Hugo zijn huis, en hoorde Hugo achter me lopen.
Ik begon langzamer te rijden zodat ik naast hem reed en keek hem even aan, en zei zachtjes, "Ik voel me veilig als ik bij jou in de buurt ben"
"Zo, die gedachten waren er ook weer uit" dacht ik.
Om daarna weer heel hard door te rijden, op weg naar het huis van Hugo.

Geen inspi... morgen komt er een nieuw stuk!
Nu even naar m'n paardje, en daarna komt er visite

**Geplaatst**: 24-09-05 14:57

Re: [verhaal] Nieuw Verhaal!

Geplaatst: 24-09-05 14:57

leuk verhaal, doorgaan!!

**Geplaatst**: 24-09-05 15:04

Re: [verhaal] Nieuw Verhaal!

Geplaatst: 24-09-05 15:04

mooi stukje:)

**Geplaatst**: 24-09-05 18:51

Re: [verhaal] Nieuw Verhaal!

Geplaatst: 24-09-05 18:51

Goed stuk

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-05 13:37

Re: [verhaal] Nieuw Verhaal!

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-05 13:37

Dank voor jullie leuke reacties!
Vanavond krijgen jullie een nieuw stukje

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-05 14:56

Re: [verhaal] Nieuw Verhaal!

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-05 14:56

Achter me hoorde ik zachtjes "Dankje", maar ik deed alsof ik het niet hoorde.
Eenmaal bij Hugo zijn huis aangekomen, stak hij de sleutel in het slot en draaide de deur open.
"Ze zijn op zakenreis in Amerika" zei Hugo terwijl hij naar de deur die naar de woonkamer leidde keek.
"Aha, mag ik hier blijven slapen?" flapte ik er ineens uit, en werd een beetje rood.
"Haha, je hoeft niet verlegen te worden hoor" zei Hugo en hij begon me te kietelen.
Ik lachtte en schopte van me af, "AAAAAH, genade!" riep ik.
Bezweet stopt Hugo met kietelen en begon nu ook een beetje verlegen te worden.
"Kom, we gaan naar de woonkamer," zei ik lachend. "En bedankt he Huug, ik heb in tijden niet zo gelachen."
We liepen samen naar de woonkamer en hij ging op de bank zitten.
"O, sorry. Moet ik je even op de bank tillen?" vroeg hij ongemakkelijk.
"Als je dat zou willen.." zei ik verlegen.
Ik vond het wel vreemd hoor, ik voelde me heel erg veilig bij iemand die ik helemaal niet kende.
Ik werd uit mijn rolstoel getild en ik kreeg het gevoel alsof ik zweefde, heerlijk!
Hij zette me zachtjes op de bank neer en gaf me een kusje op mijn voorhoofd. "Ik vind je lief.." zei hij zo zachtjes dat ik het bijna niet hoorde.

Zooo, vanavond langer stuk

**Geplaatst**: 26-09-05 20:38

Re: [verhaal] Nieuw Verhaal!

Geplaatst: 26-09-05 20:38

wacht op nieuw stuk

**Geplaatst**: 26-09-05 21:18

Re: [verhaal] Nieuw Verhaal!

Geplaatst: 26-09-05 21:18

super weer hoor,
vind het ook erg leuk dat je steeds stopt op een spannend of leuk moment, zo houdt je de lezers wel erg nieuwsgierig!

*wacht braaf op het volgende stukje*

**Geplaatst**: 26-09-05 21:36

Re: [verhaal] Nieuw Verhaal!

Geplaatst: 26-09-05 21:36

leuk verhaal wacht op een stukje!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-05 22:13

Re: [verhaal] Nieuw Verhaal!

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-05 22:13

Dank voor jullie leuke reacties

Ik voelde mijn wangen rood worden en keek hem aan, 't Leek net alsof ik verdronk in zijn prachtige blauwe ogen.
Ik voelde de vlinders in mijn buik kriebelen en zei net zo zachtjes als hij, "Ik vind jou ook lief."
Toen kwam hij naast me zitten en kwam met zijn lippen dichter bij de mijne, ik boog ook naar hem toe totdat ik zijn zachte warme lippen op de mijne voelde.
Mijn eerste tongzoen was het gevolg, al die veertien jaren had ik hierop gewacht en dan ook nog met zo'n geweldig lieve en mooie jongen.
Na een minuutje ongeveer stopte hij en vroeg, "Zou je alsjeblieft mijn vriendin willen zijn?"
De vlinders kriebelden nu niet meer, ze gierden door mijn buik heen en riep dwars door de kamer heen "JA!"
"Oeps, sorry" zei ik er snel achteraan.
"Vind het wel leuk dat je zo enthousiast bent" zei hij lachend en zoende me opnieuw, en het was nog 2 keer zo geweldig als net.
Zo zaten we de hele middag en avond op de bank te zoenen, en een film te kijken. Veel heb ik niet meegekregen van de film, maar hij heette The Green Mile.
Om 8 uur bedacht ik me dat mijn ouders nog van niks wisten en besloot ze te bellen.
"Tot zo schat" zei ik met een knipoog tegen Hugo.
Ik reed naar de telefoon in de keuken en draaide het nummer van mijn huis.
"Hoi mam, ik ben bij Hugo. Ik blijf hier slapen, oke?"
"Ja goed, doei" antwoordde mijn moeder alsof het haar niks interesseerde.
"Nou, de volgende keer bel ik wel niet" zei ik kwaad en smeet de hoorn op de haak.
Chagarijnig reed ik de kamer weer in en hees mezelf de bank weer op en ik keek naar de televisie.
"Wat is er meissie?" vroeg Hugo zo lief dat ik meteen niet meer boos was.
"Ach, mijn moeder is alleen maar bezig met zichzelf, ze geeft niks om mij," zei ik tegen Hugo. "Kan de volgende keer beter niet bellen, boeit haar toch niets."
"Ze heeft het op haar manier moeilijk met het overlijden van je zusje, had ik met mijn moeder ook. Tegenwoordig gaat het weer stukken beter" zei Hugo voorzichtig, zodat ik niet weer kwaad weg zou gaan.
"Ja, dat is waar. 't Is gewoon klote, waarom moet mij en mijn zusje dit nou weer overkomen?" zei ik en opnieuw stroomden er tranen over mijn wangen.
"Sorry" snikte ik en verborg mijn gezicht in mijn handen.
Hugo haalde mijn handen voor mijn gezicht weg en keek me aan.
"Je hoeft je niet te verontschuldigen, jij kan hier niets aan doen." zei Hugo terwijl ik in zijn mooie ogen staarde.
Ik kroop tegen Hugo aan en liet mijn tranen op zijn borst vallen.
"Huil het er maar lekker uit schatje," zei Hugo terwijl hij over mijn haren streek met zijn handen. "Dat lucht op.."
Ik zei maar niks en begon nog harder te huilen, mijn zus was gewoon dood. Dat mocht niet, dat kón gewoon niet.
Na een uur zo te hebben gelegen snikte ik nog wat na en hij bleef mij over m'n haar aaien.
Ik haalde mijn hoofd van zijn borst af en zei met rood doorlopen ogen.
"Je bent zo lief voor me, dit verdien ik helemaal niet"
"Jawel, jij bent zo lief, mooi, geweldig, slim en dapper. Jij verdiend dit állemaal. Geloof me maar!"
"Oke, ik geloof je," zei ik terwijl ik weer tegen 'm aankroop. "Zullen we zo naar bed gaan?"
"Goed idee" antwoordde hij.
Na een nog een kwartier televisie kijken gingen we naar boven, hij droeg mij zijn bed in en vroeg of ik mezelf kon uitkleden.
Ik zei dat het wel lukte en hij ging een matras halen voor zichzelf terwijl ik mij uitkleedde.
Toen ik lekker veilig onder zijn dekens lag kwam 'ie binnen met een groot matras, een kussen en een dekbed.
Ik lachtte en zei "He, lief van je dat ik in jouw bed mag slapen, hij ligt wel lekker"
"Ja hé! Maar ik vind het niet erg hoor. Alles voor jou!"
Hij legde zijn matras naast 'mijn' bed en ging erop liggen.
Die nacht sliep ik eindelijk weer héérlijk.
Ik droomde over onze eerste zoen en beleefde het steeds weer, dat ene speciale moment.

Ik rekte mezelf uit en gaapte nog eens.
Ik zag dat Hugo nog sliep, ik keek even snel op de klok.
"11 uur," fluisterde ik tegen mezelf. "Mooi, dan kan hij wel eens wakker worden."
Ik rolde in mijn pyjama van mijn bed af zo naast hem.
Ik ging zachtjes met mijn handen onder de dekens en begon m wakker te kietelen.
Lachend werd hij wakker en kietelde mij terug, waarop ik ook onder zijn dekens kwam te liggen, ik bloosde even en stopte met kietelen.
Ik zag hem ook rood worden en vroeg "Wil je je aankleden?"
"Ja is goed."
Hij liep slaperig de kamer uit met zijn kleren in zijn handen.
Ik hoorde de douche aangaan en schreeuwde "Hee, ik moet ook nog douchen!!!"
Hij keek om het hoekje en zei, "Dat was ook voor jou bedoeld."
"Ik douche vanavond wel"
"O, oke. Bedankt schat!" riep ik terug en probeerde mijn bed uit te komen, maar merkte dat mijn rolstoel nog beneden stond.
"Huug, ik kom m'n bed niet uit!!" riep ik naar Hugo, waarna hij meteen kwam en me de douche in tilde waar er al een stoel klaarstond.
"Dankje," zei ik nog snel, maar hij was alweer weg.
"Wat issie toch lief!" dacht ik bij mezelf en kleedde me tevreden uit.
"Ahhh, heerlijk!" zei ik tegen mezelf terwijl de warme druppels op mijn huid kwamen.
Na een tijdje in de douche te hebben gezeten pakte ik mijn handdoek en droogde mezelf af.
"Sh*t, geen kleren" zei ik tegen mezelf.
"Ik kan Hugo daarvoor toch niet roepen?" dacht ik hardop.
Maar hij scheen het al gehoord te hebben en bracht mijn kleren, waarna hij weer snel de badkamer uitliep.
Zou ik niet mooi genoeg zijn, zo naakt? Waarom was hij anders zo snel weg? Of was hij gewoon verlegen?
"Nouja, komen we vanzelf achter" zei ik tegen mezelf, maar kon niet stoppen met denken wat hij van me vond.
Ik kleedde me rustig aan en liet Hugo me weer in mijn rolstoel dragen.
Hugo besloot toch maar te gaan douchen en ik ging ondertussen een ontbijt voor ons twee klaarzetten, met lekker broodjes, Jus de Orange, eitje enzo.
Ik was net klaar en toen kwam Hugo binnen.
"O, wauw. Wat ben je toch ook lief!" zei hij toen 'ie zag wat ik gedaan had.
Hij gaf me een klein kusje op mijn mond en ging zitten.
We genoten samen van een heerlijk ontbijt en praatten wat over onze hobby's.
Na het ontbijt wou ik eigenlijk gaan zwemmen met Hugo, maar toen belde mijn moeder dat ik naar huis moest komen.
Ik vertelde het Hugo en hij zei dat we morgen wel een boswandeling gingen maken, als ik ook wilde.
"Ja tuurlijk!" zei ik enthousiast, waarop een lange zoen volgde.
"Ik moet nu echt gaan lieverd," zei ik met een verdrietig gezicht. "Tot morgen!"
"Tot morgen lieve schat van me!" zei Hugo en gaf me nog snel een klein kusje.
Ik reed de deur uit, hoorde toen ik het pad af was nog "Doeg!" en vervolgens een harde klap van de deur die dichtgegooid werd.
Nog nadenkend over gisteren reed ik de straat uit en zag op de hoek wel een heel bekend persoon staan, Gerard......