Bokt.nl

“Zo, jij bent Anne niet?” zei Brian gemeen. Ik zei niets, ik was hartstikke bang! Ik rilde over mijn hele lichaam, ik wist dat ik snel moest reageren. Ik keek om mij heen en hoopte dat ik harder kon rennen dan die jongens… Ja, daar zag ik een plek om naar toe te rennen. Ik probeerde de jongens die op mij afkwamen af te leiden door te doen alsof er iemand aan kwam, ik schreeuwde: “Hay Jeroen!” en keek in de verte waarbij ik zwaaide. De jongens keken om, hier maakte ik gebruik van want ik wist niet wat ze met me wilde doen en er was niemand in de buurt om me te helpen en tegen hen vechten zou al helemaal hopeloos zijn.

Ik maakte een enorme sprint waarbij ik mijn rugtas liet vallen bij de gymzalen omdat dat mij te veel hinderde bij het wegrennen. Ik moest mij zien te verstoppen bij de fietsenstalling. Ik hoorde de jongens roepen tegen elkaar “Pak die meid, grijp haar!” Ik was zo bang! Ik rende mijn benen uit mijn lijf maar Brian kwam steeds dichterbij, totdat hij zich op mij probeerde te werpen. Ik nam een sprong over de bosjes heen en rende weer richting het schoolgebouw. Ik hijgde enorm en Brian pakte mijn arm en slingerde mij op de grond. Brian trok mij van de grond weer omhoog en zei geamuseerd: “Ik ben nog niet klaar met je…”

**Geplaatst**: 13-09-05 22:24

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 13-09-05 22:24

wow!! spannig!! schrijf door!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-05 22:46

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-05 22:46

Brian keek mij grijnzend aan, “Hmm Jessica heeft me niet verteld dat je zo’n lekkere meid bent”. Ik keek met mijn ogen wijd open naar zijn gezicht. “Mijn plannen met je zijn gewijzigd” lachte Brian gemeen, “Ik neem je niet mee naar het meertje maar ik ga eerst wat van je genieten. “Ik hield mijn adem in en keek hem geschrokken aan. Ik wilde hem weggooien met mijn gedachten maar het lukte niet! Juist nu ik mijn gave zo hard nodig had liet het mij in de steek! Ik was kennelijk niet geconcentreerd genoeg, ja wat wil je als je zo angstig bent…. Nu was ik nog veel banger omdat ik echt niets kon doen tegen hem…
De andere jongens kwamen eraan maar Brian zei: “Ik kan het wel alleen af, gaan jullie maar vast naar onze verzamelplek, ik wil even alleen zijn met Anne”..

Ik probeerde me los te rukken en rende een paar meter verder maar Brian dook op me. Hij rolde mij op mijn rug en hield mijn handen links en rechts naast mijn hoofd vast. Hij zat op mijn buik zo hield hij mij in bedwang. Ik probeerde hem te schoppen, een knie te geven, maar het lukte niet. Ik wilde mijn krachten sparen voor als ik het straks nodig zou hebben. Ik lag op het gras naast de struiken dicht bij de ingang van de school met Brian zittend bovenop me. Hij hield mijn handen nog steeds stevig vast, zijn ogen leken te veranderen, ze werden iets zachter en donkerder. Hij kwam dichterbij met zijn gezicht totdat zijn neus bijna mijn neus raakte, ik rook sigarettengeur en trok mijn neus op. Bah ik wilde niet dat dit vieze schepsel mij zou kussen, of nog erger! Hij drukte zijn mond op mijn mond en drukte zijn tong door mijn hard gesloten lippen heen.

Ik worstelde, draaide mijn hoofd van links naar rechts. Hij trok zijn mond weer terug. Hij hield met één sterke hand mijn twee handen boven mijn hoofd en probeerde met die andere hand mijn rits van mijn jas open te maken, toen dat lukte, probeerde hij de knoopjes van mijn blouse los te maken. Ik zag wat hij deed en werd nu zo erg woedend! Hoe durft hij! En waarom laat mijn gave mij in de steek! Net nu ik het hardst nodig heb! Ik concentreerde me enorm, ik voelde mijn lichaam trillen, ik voelde de energie mijn lichaam binnen stromen en ik gaf een grom, daarbij gooide ik hem met een enorme kracht van mij af, een paar meter verder de struiken in. Deels met mijn gave en deels met mijn lichamelijke kracht.

Ik stond op, maakte me groot en gromde woedend: ” Hoe durf je aan me te komen! Als je nog eens met je vuile poten aan me komt, sta ik niet in voor je leven!” Mijn ogen branden, ik voelde de energie in mijn lichaam rond suizen. Hij keek me verschrikt aan, hij keek raar naar mijn ogen en sprong over de struiken en rende weg. Het leek net of mijn stem net veel lager klonk dan normaal …
Ik liep naar mijn rugtas en ging op de grond bij het rookhok zitten, de tranen stroomden over mijn wangen. Deels verdrietig om wat ik net voor angst had moeten doorstaan en deels omdat ik blij was dat mijn gave me nog net op tijd gered had…
Ik hoorde een klik van de hoofddeur en zag dat een bekend persoon eruit kwam lopen..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-05 22:48

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-05 22:48

en lekker spannend?

zo beleef ik het wel... hihi
morgen weer! nu ga ik slaappies doen!
weltrusten!

**Geplaatst**: 14-09-05 10:46

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 14-09-05 10:46

Ja, spannend en Leuk!

Heb je al weer een vervolg?

**Geplaatst**: 14-09-05 12:19

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 14-09-05 12:19

woow echt spannend, goede schrijfsteil , ik blijf veder lezen hoor

**Geplaatst**: 14-09-05 12:46

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 14-09-05 12:46

Woehh, mooi verhaal

Ik wacht op vervolg

**Geplaatst**: 14-09-05 13:11

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 14-09-05 13:11

nou manon! aparte wending!!!

**Geplaatst**: 14-09-05 13:18

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 14-09-05 13:18

ik ga ook telekenise leren , ik zoek al veel info

**Geplaatst**: 14-09-05 13:21

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 14-09-05 13:21

he leuk verhaal joh!
probeer wel op je 'zinstijl' te letten zeg maar.
je begint nu heel veel zinnen met 'ik'
ik doet dit, ik doe dat, ik ga dat doen.
probeer dit te veranderen in nadat ik dit heb gedaan, doe ik dat en neem me voor om dat te gaan doen.
gebruik minder ik, snap je?

**Geplaatst**: 14-09-05 13:51

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 14-09-05 13:51

ja iidd

maar wel leuk verhaal

is spannend heb je altweer een vervolg??????????????:D

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-05 14:00

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-05 14:00

Ik had geen zin om te praten en al helemaal geen zin dat Pieter zich met mijn problemen ging bemoeien dus ik maakte mij klein en verstopte me achter de houten planken van het rookhok. Zijn voetpassen hoorde ik dichterbij komen, mijn adem hield ik sterk in. Hij stopte, dat zag ik door de kieren van het donkerbruine hout. Zijn schoenen zag ik dicht bij de houtenplanken staan, zachtjes ademde ik uit. Pieter liep richting de struiken en haalde er iets glimmends uit. “Heey, mijn zilveren klavertje!” dacht ik, “Sj*it", die ketting was vast afgegaan door het gedoe met Brian net. Pieter stopte het in zijn broekzak, ik drukte mijn lippen stijf op elkaar. Dat was balen want er stond ook mijn naam in het klavertje, ik zou vast morgen in de klas moeten vertellen wat er was gebeurd, nou daar had ik echt geen zin in, dacht ik met een diepe zucht.

De leraren dachten altijd dat ze het probleem konden oplossen door er over te praten in de klas, maar dat zou alleen maar super gênant zijn voor mij. Ik vond dat praten in de klas dikke onzin, omdat de pestlui je dan wel buiten de school pakten en dan je extra hard aanpakten omdat je het op school had verteld dus zou het alleen nog maar erger worden. Hier had ik dus geen zin in want ik wilde rust, rust om me bezig te houden met Ronan. Ik kreeg een idee! Een oplossing zodat ik morgen gerust naar school zou kunnen gaan. Ik moest en zou die ketting terug krijgen en wel nu meteen! Ik concentreerde me op zijn broekzak, zag het bobbeltje van de ketting door zijn bruine katoenen broek drukken. Gelukkig liep Pieter heel langzaam, hij was vast aan het kijken of hij iets verdachts zag. Ik zag hem weer terug lopen naar de struiken. Nu maakte ik gebruik van mijn enige kans, “Concentreer je, snel!” fluisterde ik tegen mijzelf.

Met mijn gedachten duwde ik de ketting uit zijn broek omhoog, iets later draaide hij zich om...de ketting hing al in de lucht net iets boven zijn zak, snel paste in mijn route aan die de ketting moest nemen.. nu hing de ketting achter hem, ik mocht hem niet laten vallen want dan zou Pieter het horen in deze stilte. Hij draaide zich weer om en liep met stevige passen naar de parkeerplaats waar zijn zwarte auto stond. Snel liet ik de ketting naar mij toe zweven en griste hem uit de lucht. Ik wilde hem vastmaken om mijn nek, maar de sluiting was kapot daarom stopte ik hem maar in mijn broekzak. Toen ik opstond, zag ik Pieter terug komen. Snel rende ik om het rookhok heen richting het fietsenhok. Met trillende vingers stopte ik mijn sleutels in het slot en rende met de fiets aan mijn hand naar de opening waar ik op mijn fiets sprong en hard naar Sara’s huis fietste…Toen ik achterom keek zag ik Pieter weer achter het rookhok vandaan komen...hij had mij dus niet gezien.

“Gelukkig is dat toch nog goed afgelopen” dacht ik onder het fietsen.
Om 6 uur kwam ik bij Sara’s huis aan en hoopte dat ze nog niet aan het avondeten waren begonnen. Mijn fiets zette ik tegen de muur en zette hem op slot. Door de achterdeur rende ik naar binnen en zei Sara’s moeder gedag. Zachtjes liep ik door naar boven en klopte zachtjes op de deur van Sara. “Saraaah, slaap je?” zei ik voorzichtig en duwde de deur open… Ik zag haar bed en onder de deken zag ik haar liggen, ze had de deken helemaal over zich heen getrokken.. Ik liep naar haar toe en bedacht me dat het figuur onder de deken wel heel erg klein en kort leek..Een paar passen liep ik naar het kussen en wilde de deken net omhoog trekken toen ik enorm schok!

Ohh bedankt voor de tips! ik zag het, "ik" begin inderdaad steeds met Ik..

zal er op gaan letten bij de volgende stukjes

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-05 14:31

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-05 14:31

Twee handen voelde ik op mijn schouders en een blije lach verscheen naast mijn gezicht. “Heey je laat me schrikken! Wat doe jij uit bed?” lachte ik. “Ohh, niet zeggen hoor tegen klasgenoten...” fluisterde Sara, “Ik ben niet echt ziek maar ik heb de waterpokken! En ik ga onder geen voorwaarde naar school!”. Ook niet als ik je vertelde dat Jeroen je graag wilt zien?” zei ik met een grijns. Sara keek me verbaast aan, “Hoe weet jij van Jeroen?” vroeg ze met wijd open ogen. “Jaaa, door de manier waarop jij het zelfde naar Jeroen kijkt als ik naar Ronan, weet je..” zei ik lachend.

Sara had ik op school heel verliefd zien kijken naar Jeroen die de beste vriend van Ronan is. Jeroen had de zelfde bouw als Ronan, alleen had Jeroen groene ogen en licht blond haar dat in stekeltjes was geknipt. Ik moest eerlijk zeggen dat ik ook liever in bed zou blijven, dan Ronan tegen moeten komen wanneer mijn gezicht vol zou zitten met waterpokken! Wat waren we toch een ijdeltuiten!… ik was er pas een geworden nadat ik Ronan had leren kennen. Als ik op school was en Ronan kwam eraan, keek ik altijd snel in het raam om te zien hoe mijn haar erbij hing, of ik bukte en zwiepte dan mijn haar weer omhoog waarbij ik dan met een vaart rechtop ging staan. Dan vloog mijn haar met een boog weer op mijn rug en zag het er lekker wild uit, dacht ik lachend. Blij glimlachte ik naar Sara, ze was mijn beste vriendin en ik zou het erg gevonden hebben als ze echt ziek zou zijn.

Na wat gekletst te hebben over mijn avontuur met Ronan, Jessica en Brian, ging ik naar beneden om mijn fiets te pakken om nog even snel Sara’s paard: Little Bandiet en mijn Lady te poetsen en los te laten in de bak, want de boerin had hen vandaag niet in de wei gezet omdat ze een bruiloft had van haar dochter. De boerderij stond aan de rand van de stad, ik zou ongeveer een kwartiertje moeten fietsen, waarvan 10 minuten langs het bos. Ik liep naar beneden, het was inmiddels al 7 uur geworden en rond half 9 moest ik thuis zijn, omdat het dan al donker begon te worden. Vlot rende ik naar mijn knalgele fiets waar overal Anne met zwarte letters op was geverfd, zo kon ik hem altijd goed herkennen. Toen ik mijn rugtas achterop wou binden vond ik een briefje die ik in mijn haast om weg te komen van school, over het hoofd had gezien. Het was een netgevouwen briefje, ik vouwde hem open en was heel benieuwd wat er in stond en van wie het was!

**Geplaatst**: 14-09-05 14:39

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 14-09-05 14:39

Wauw echt een super spannend verhaal!
en heel goed geschreven!!

Ga zo door! Ik wil graag meer lezen!!!!

Veel succes met schrijven!

**Geplaatst**: 14-09-05 14:51

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 14-09-05 14:51

opschieten!!! ik wil nog een stuk lezen!! ik EIS EEN NIEUW STUK!!! (ik mag dat wel he??

)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-05 15:04

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-05 15:04

Bij de paarden had ik straks nog genoeg tijd om het briefje te lezen. Eerst wilde ik onze kleine paardjes poetsen, dan een uur loslaten in de bak. In deze tijd dat ze losliepen wilde ik de stal wat opstrooien en het briefje lezen. Vol spanning fietste ik langs het bos, ik fietste harder dan normaal en daardoor deed ik er maar 10 minuten over! Ik had al wel stiekem gelezen dat het briefje van Ronan was! Vrolijk zei ik de paarden gedag en haalde ze uit de stal, krabde de hoeven uit en poetste ze met 3 verschillende borstels. De drukke paardjes leidde ik naar de bak en bokkend schoten ze door de bak heen. Ik was zó benieuwd naar wat hij geschreven had dat ik de stal heel snel opstrooide en op het mos ging zitten bij de paarden, klaar om het briefje tevoorschijn te halen. Ik keek even naar de brave paardjes die in de bak aan het rollen waren. Ze stonden in een prachtige bak met mooie bomen om de bak heen. Links zag ik de oude boerderij en rechts de vernieuwde stallen en de mesthoop. Je kon achter de mesthoop langs naar het bospad.

We hadden echt een prachtige plaats hier, de paarden waren allebei van Sara’ s oom. Deze boerderij was ook van Sara’ s oom geweest, maar nu huurde een hele aardige oude boerin deze boerderij die hier alleen woonde met haar 2 grote waakhonden. Het was afgesproken dat Sara’ s oom hier de paarden zou blijven stallen als hij zelf voor het voer en stro zorgde. Ik zuchtte heel diep en boog mij iets naar links om het briefje uit mijn zak te halen. Er stond geschreven:

“Lieve Anne,
Dit is dus helemaal niets voor mij…om een briefje te schrijven, maar ik moet het kwijt.
Vanochtend had ik je bijna gekust… ik weet niet of jij dat eigenlijk ook wel wilde.
Ik voelde een grote aantrekkingskracht tussen ons en iets vertelde me dat jij ook gevoelens voor mij hebt. Oh, wat baalde ik, toen ik bijna je lippen proefde maar toen Jessica het moment verstoorde…
Ik vind je echt heel erg leuk en ik hoop dat we binnenkort wat af kunnen spreken zodat we dat ene fijne moment voort kunnen zetten.
Een hele dikke kus…
Ronan.”

“Ahhhhhhhh!” gilde ik. Ik sprong op en danste in het rond. “Yes yes yes!, ik ben zo blij! Hij vindt me dus echt leuk zonder dat ik mijn gave heb gebruikt! Hij wilde mij echt kussen! Joepi!”. Lady keek geamuseerd naar mijn kant en begon wat rond te draven. Rustig liep ik met een brede glimlach naar de stal toe, pakte een borstel en ging terug naar de paarden in de bak. Even haalde ik een borstel over hen heen dat het ergste zand eraf was, klikte de halstertouwen vast en bracht de paarden naar de stal. Het begon al te schemeren, ik moest flink haasten. Ik gaf de paarden nog een appel en omhelsde Lady blij. “Dag schatjes, tot morgen” riep ik en haalde mijn fiets van het slot, sprong op mijn fiets en reed de oprijlaan af het zandpad op. Onder het harde fietsen voelde ik nog even aan het papiertje in mijn zak. Zo dadelijk zou ik het onder mijn kussen leggen en nadenken waar ik Ronan mee naar toe zou nemen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-05 15:06

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-05 15:06

Casca schreef:
opschieten!!! ik wil nog een stuk lezen!! ik EIS EEN NIEUW STUK!!! (ik mag dat wel he?? )

HAHAHA tuurlijk

hier weer een stukkie! ik ga gauw weer verder bedenken

thanxx voor de reacties!! dat stimuleert mij enorm!

**Geplaatst**: 14-09-05 15:23

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 14-09-05 15:23

Ik vind het ook heel leuk en wil HEEL SNEL MEER!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-05 15:49

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-05 15:49

Vrolijk begon ik na te denken, ik wist dat ik heel erg was veranderd..een tijdje geleden was ik nog rustig, nog meer verlegen, minder enthousiast en veel minder gelukkig! Mijn nieuwe leven (sinds een week ongeveer) vond ik echt veel leuker! Ik was eindelijk mooi! Had mooi haar en opvallende ogen! Mijn kleding was veranderd, ik moest er niet aan denken om ooit die lelijke slobbertruien weer eens te dragen en die saaie leggings! Ik kon nu spannende dingen, telekinese, ik was tot over mijn oren verliefd en het geweldigste was dat Ronan mij ook leuk vond!

In een gelukkige stemming kwam ik thuis. Het was kwart voor negen, mijn moeder lag op de bank televisie te kijken. “Ha schat, wat zie jij er goed uit!” zei mijn moeder enthousiast ”Je eten zit nog in de pan, het is nog warm want ik was ook pas laat thuis.” “Ohh mooi! Want ik heb honger als een paard!” vrolijk gooide ik mijn rugtas en jas in de gang en liep naar de keuken. “Hmm lekker, mam heeft een speciale schotel gemaakt met spekjes en lekkere kruiden” dacht ik waarbij ik bijna begon te kwijlen. Uit de kast pakte ik een groot bord en schepte het eten uit de pan. Op mijn pantoffels die ik inmiddels had aangedaan, liep ik met mijn bord eten naar de bank en zapte de tv op “Dancing with de Stars” .

“Hoe was het op school? en met de paarden?” vroeg mijn moeder. “Ohh op school goed hoor! Ik zit bij de beste vier van de klas dus mag meehelpen met de projectweek!” vertelde ik enthousiast.”En…ik ben erachter gekomen dat Ronan mij ook erg leuk vindt” zei ik met een brede glimlach. “Oh Ronan, die zit toch 1 klas hoger dan jij?” vroeg mijn moeder. “Jah dat klopt!” ik stopte mijn mond vol met lekkere spekjes.
“En hoe gaat het met de paarden van Sara’ s oom?” vroeg mijn moeder. “Heel goed” zei ik met mijn mond vol, “ik heb ze gepoetst en losgelaten. Ohja en Sara heeft de waterpokken maar ze voelt zich verder erg goed”.

Na het eten ging ik douchen en nog wat huiswerk maken, het leek mij een leuk idee om morgen met Ronan samen naar de boerderij te gaan en dan op de paarden in het bos te rijden,als hij dat durfde. We zouden naar het huisje gaan om te picknicken. Meteen zette ik de computer aan. Ik zou nog gauw even op msn gaan om te vragen of Sara dat goed vond als Ronan op Little Bandiet zou gaan rijden. (Als Ronan dat wilde, waar ik eigenlijk niet vanuit ging.) Als Sara dat niet prettig zou vinden zou ik de oude kar achter Lady spannen en met de kar naar het huisje gaan. Ik werd al helemaal opgewonden van het idee, ik kreeg al heel erg veel zin in morgen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-05 15:50

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-05 15:50

nu ga ik eten en naar mijn paard

! vanavond weer een deel!

**Geplaatst**: 14-09-05 15:58

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 14-09-05 15:58

heb net ff alles gelzen
en ik wil meeerr