Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-09-05 22:37

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 11-09-05 22:37

als je opschiet wel!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-05 22:39

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-05 22:39

Hoofdstuk 4:

Sanne laat zich niet kennen en loopt dapper of David af.
’Wat moet je van me?! Laat me met rust!’ zegt ze zodra ze voor hem staat. David moet lachen. ‘Wie zegt dat ik voor jou kom? Hahah, ik kom voor dat leuke vriendinnetje van je.. Hoe heet ze ook alweer?’ Sanne verstijfd van zijn opmerking. ‘Mona’ verluistert ze. ‘Ja, inderdaad zo heet ze! Leuk meisje. Ze kan alleen niet zo goed d’r mond dicht houden. Weet al veel over jou en Thijs.’ Zegt hij gemeen.
‘Dat is hem toch?’ en hij wijst naar een jongen, Thijs. ‘Nee’ liegt ze.
’Lieg niet tegen me San, je weet wat er dan kan gebeuren. Ik weet dat hij Thijs is. Waarom zou je anders met hem zoenen.’ Zegt hij dreigend. ‘Geniet er nog maar van, want het kan een van de laatste keren zijn.’ Terwijl hij het zegt strijkt hij met zijn wijsvinger langs zijn keel.
Sanne kan zich niet meer inhouden en springt boven op hem.
’Jij vuile gore eikel! Laat me vriendje met rust!’ voordat ze het door heeft geeft ze hem een mep in zijn gezicht. Achter zich hoort ze iemand gillen, Mona. Sanne staat op en rent weg. Na 10 minuten is ze buiten adem en stopt met rennen. Ze kijkt om zich heen maar heeft geen flauw idee waar ze is. Voorzichtig loopt ze verder. Van alles wat ze hoort schrikt ze. Alles kan David zijn.
Na een half uur lopen herkent ze waar ze is. Ze wil nog niet naar huis en loopt richting Thijs ze huis. Als ze bij Thijs zijn huis is bedenkt ze dat haar fiets nog op school staat. Ze bedenkt morgen wel wat.
Als ze bij Thijs aan belt hoort ze Boemer al blaffen. Boemer is een beagle en ze gek als een deur. De moeder van Thijs doet open.
’Heey Sanne! Thijs is boven. Je weet waar het is!’ zegt ze vrolijk. Sanne knikt beleefd en loopt door naar Thijs zijn kamer.
Ze klopt op de deur, die beplakt is met rare teksten en maffe poster’s. ‘Binnen’ wordt er achter de deur geroepen. Sanne loopt naar binnen toe en ploft naast hem op het bed neer. ‘He wat een verassing’ zegt Thijs verbaasd. ‘Ja, ik was in de buurt.’ Sanne hoopt dat hij niet door vraagt, gelukkig doet hij dat ook niet. Sanne probeert de film te volgen die Thijs aan het kijken is maar het lukt haar niet. Ze heeft geen zin in film kijken en besluit Thijs te pesten. Ze draait zich met een ruk om en zit nu boven op hem. Thijs weet van verbazing niet wat hij moet doen en laat het allemaal maar toe. Sanne zoent hem in zijn nek. Thijs wil zich net ontspannen, maar daar denkt Sanne heel anders over. Ze begint hem te kietelen en samen belande ze op de grond. Ze stoeien nog wat en dan gaat Sanne naar huis toe.
Op weg naar huis heeft ze het gevoel dat ze wordt achtervolgd. Maar elke keer als ze achter om kijkt ziet ze niks.
Sanne vertrouwt het niet en loopt een steegje in. Tot haar grote verbazing ziet ze Mona voorbij lopen.
Ze rent naar haar toe. ‘Waarom achter volg je me?!’ vraagt ze boos.
Het blijft stil aan Mona’s kant ‘Nou?!’ vraagt Sanne. ‘Ik..Ik wilde weten waarom je David hebt geslagen..’ stottert Mona. ‘Waarom?! Omdat hij me bedreigt, me stalkt en omdat hij Thijs wil vermoorden!’ roept ze woedend.
’Ik geloof je niet! Zo is hij niet! JE BENT GEWOON JALOERS! NOU SANNE, JE HEBT PECH! HIJ IS VAN MIJ.’ Schreeuwt Mona terug.
’Rot toch op! Rot kind! Ga naar David toe. Zeg er wel gelijk even bij dat hij moet kappen!’ Sanne rent boos weg.
Ze wil geen ruzie met Mona maar toch gebeurt het. Hoe kan ze zo dom zijn om met David verkering te nemen vraagt ze zichzelf af.
Sanne besluit om naar huis toe te gaan.
Als ze over straat loopt hoort ze sirene’s. Normaal interesseert haar dat niks. Maar nu is ze toch wel bang. Misschien is er wel wat met Thijs gebeurd. Ze besluit hem op zijn mobiel te bellen.
’Met Thijs’ wordt er op genomen.
’Heey, met Sanne. Ik wou even zeggen dat ik thuis ben’ liegt ze.
’Oke ik spreek je morgen, goed?’
’O oke doeg’ en Sanne verbreekt de verbinding.
Wat deed hij nou ineens raar. Sanne snapt er niks van.
Als ze thuis komt is alles donker binnen. Sanne besluit om nog maar even TV te kijken. Op NL 3 is het nieuws bezig. Het gaat over een neer gestoken meisje. ‘ Het meisje is 15 jaar.’ Wordt er door een politie agent gezegd. ‘We hebben haar gevonden in de straat Paarelmoer.’ Sanne verstijfd. In die straat kreeg ze ruzie met Mona.
Gauw maakt ze haar ouders wakker. Samen wachten ze op verder nieuws van de politie. Na een half uur is er weer nieuws. Dit maal op RTL 5. ‘Vanavond is er een meisje van 15 jaar gevonden die neergestoken is. Het gaat hier om 4 steekwonden. 2 in haar buik en 2 in haar arm. Het meisje is met spoet naar het ziekenhuis gegaan. We hebben nog geen identiteit van het meisje. Daarom hier een foto van haar.’ Zecht de verslag geefster.
Sanne en haar ouders schrikken zich rot als ze de foto zien. Het is Mona.

**Geplaatst**: 11-09-05 22:42

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 11-09-05 22:42

nee niet mona...bah leuk stukje weer hoor! nou kan ik zo gaan slapen:p

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-05 22:44

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-05 22:44

ben al weer met het volgende deel bezig

**Geplaatst**: 11-09-05 22:45

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 11-09-05 22:45

oh als dat een beetje opschiet (anders plaats je hem in stukjes dan wacht ik dat ook nog even wat maar meot echt om 11 uur op zn laatst;)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-05 22:52

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-05 22:52

zal bloven om hem voor 11e te plaatsen

**Geplaatst**: 11-09-05 22:57

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 11-09-05 22:57

dan heb je nog 3 minuten:p

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-05 22:59

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-05 22:59

Sanne zit versteend op de bank terwijl haar ouders de politie inlichten.
Mona. Waarom Mona. Ze heeft nergens meer besef bij. ‘Sanne, we hebben de politie gebeld. Ze zijn ons heel erg dankbaar.’ Hoort Sanne vaag op de achtergrond. ‘Sanne, misschien moet jij gaan slapen’ zeggen haar ouders bezorgd. Sanne hoort niks. Waarom Mona.
Sanne is verdoofd. Ze kan niks meer. Alleen maar voor zich uit staren. De beelde van het gewonde meisje op die foto, Mona.
Sanne staat op en loopt versuft naar haar jas. Ze moet Thijs bellen. Ze pakt haar telefoon maar snapt ineens niks meer van dat rare ding.
Ze vraagt haar moeder om hulp. Haar moeder zoekt het nummer van Thijs op en geeft de telefoon daarna aan Sanne. Als ze Thijs zijn stem hoort schrikt ze wakker. Ze verteld het verhaal snikkend aan Thijs. Aan de andere kant van de lijn blijft het stil. Tot ze ineens gesnik hoort aan de andere kant van de lijn. Sanne weet niet goed hoe ze moet reageren. ‘Zal ik anders naar je toe komen?’ vraagt Thijs. Sanne vindt het goed en binnen 5 minuten staat Thijs voor de deur. Sanne kan hem niet meer los laten en samen huilen ze. Sanne d’r moeder heeft binnen al wat te drinken voor ze neer gezet. Sanne drinkt het gulzig op.
Na een half uur komt er weer nieuws. ‘Sinds een half uur weten we wie het slachtoffer is. Mona van Dijkzicht. Mona licht momenteel in kritieke toestand in het ziekenhuis. De artsen kunnen nog niks zeggen over of ze het haalt of niet. Van de dader is nog geen enkel spoor.’
’David’ verluistert Sanne.

**Geplaatst**: 11-09-05 23:01

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 11-09-05 23:01

haha dankje je bent een schat nou kan ik eindelijk rustig slapen

**Geplaatst**: 11-09-05 23:08

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 11-09-05 23:08

meeeeer...
erg leuk verhaal hoor!!
en spannend

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-05 23:13

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-05 23:13

’David’ verluistert Sanne. ‘Wat zeg je?’ vraagt haar moeder. ‘David’ zegt Sanne nu iets harder. ‘Lieverd je moet echt wat harder praten, anders verstaan we je niet.’ ‘DAVID’ schreeuwt Sanne nu. ‘Wie is David?’ vraagt Thijs. Haar ouders weten wel wie David is. ‘Wat is er met hem?’ vraagt haar vader. ‘Wie is het?’ vraagt Thijs er tussen door. ‘Lieverd wat is er met hem?’ hoort ze haar moeder. Sanne barst in huilen uit. Ze weet het allemaal niet meer! Gillend en huilend rent ze naar boven. Boven slaat ze met haar vuisten tegen de deur en in haar kussens. Thijs komt naar boven toe gerend. ‘Sanne rustig maar, we vragen niks meer. Het komt goed’ Sanne geloofd niks meer. Niemand meer.
Ze gaat overeind zitten, de tranen stromen over d’r wangen heen.
’Thijs ik heb zo’n spijt! Dadelijk is ze dood! En ik heb nog ruzie met d’r! Het is allemaal mijn schuld! Ik heb zo’n spijt Thijs!’ huilt Sanne. ‘Lieverd hou asjeblieft op. Ik smeek het je, dit doet pijn.’ Thijs moet zelf ook huilen.

**Geplaatst**: 11-09-05 23:34

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 11-09-05 23:34

Super verhaal!
Ik ga dit volgen...

**Geplaatst**: 12-09-05 14:18

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 12-09-05 14:18

ah wat is thijs een lieve schattige vriend zeg!

**Geplaatst**: 12-09-05 15:43

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 12-09-05 15:43

goed geschreven voor iemand die dislectie heeft ( niet beledigend bedoelt ofzo

)
ik blijf dit verhaal zekerzs volgen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-09-05 15:57

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst door de TopicStarter : 12-09-05 15:57

Einde van Hoofdstuk 5:

De volgende ochtend wou Sanne toch naar school toe. Ze vindt het raar, normaal zou ze nu met Mona hebben afgesproken. Nu stond Thijs op haar te wachten. Het is voor hem een kwartier om fietsen, maar hij wou Sanne niet alleen laten fietsen. Zwijgend fietste ze naar school. Soms liep er een traan over Sanne´s wang. Vannacht had ze geen oog dicht gedaan. Thijs was s´avonds door zijn ouders op gehaald. Hij had tot 3 uur bij Sanne gezeten.
Als Thijs en Sanne voor het stoplicht staan komt er een ambulance met gillende sirene´s voor bij scheuren. Sanne krijgt er een naar gevoel van in d´r buik.
Samen fietsen ze door naar school. Als ze op school aan komen, komen er verschillende klasgenoten op haar af. ´Wat is er gebeurt?’ ‘Wie heeft het gedaan’ ‘Jij moet het weten!’ ‘Jij bent d’r beste vriendin.’ Sanne trekt het niet meer en rent huilend de school binnen. Thijs valt uit tegen Bianca. ‘Dom mens! Je ziet toch dat ze dat niet aan kan!’ gauw rent Thijs haar achterna de school in.
Op de parkeerplaats staat een zwarte auto.

Laatst bijgewerkt door Nikki__ op 12-09-05 16:48, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-09-05 16:00

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 12-09-05 16:00

NEEH , ZWARTE AUTO = meestal lijkewagen

manon mag niet dood

:( maaruh , schrijf je veder ??

**Geplaatst**: 12-09-05 16:06

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 12-09-05 16:06

MEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEERR!! Dit is echt een super goed verhaal! mss kan je wel een boek maken!! en dat is sirieus bedoeld!!

**Geplaatst**: 12-09-05 16:21

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 12-09-05 16:21

Jeeetje hé! Jij kan echt goed schrijven! Je moet (mag

) echt zeker doorgaan

Ik heb hier eigenlijk niets op aan te merken

**Geplaatst**: 12-09-05 16:26

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst: 12-09-05 16:26

vet goed verhaal ga zo door echt ga het volgen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-09-05 16:47

Re: [Verhaal] Puber Geen goede titel nog

Geplaatst door de TopicStarter : 12-09-05 16:47

Hoofdstuk 6:
In het ziekenhuis is het stil en vredig. Sanne zit samen met Thijs in de ouders van Sanne en Thijs in de witte wachtkamer.
De dokter zou naar buiten toe komen als ze mochten komen kijken. De minuten kruipen voorbij. Eindelijk, na een uur wachten komt er een dokter naar hun toe gelopen. ‘Sorry voor het lange wachten. Het was een zware operatie. We weten nog niet of dat ze het red.’ Sanne verstijfd. Er is dus nog kans dat ze dood gaat. ‘Hoeveel kans is er op overleven?’ vraagt haar moeder. ‘We gokken op 50% maar het kan ineens helemaal fout gaan. Als ze het overleefd zal ze waarschijnlijk voor altijd verlamd zijn.’ Verteld de dokter ons.
Sanne kan er niet meer tegen en rent met tranen in d’r ogen het ziekenhuis uit. Ze blijft maar rennen. Ineens staat ze in de steeg van David. Wat moet ze hier nou, denkt ze bij zichzelf.
’Hoi Sanne’ hoort ze vlakt achter zich. Ze slaakt van schrik een gil en draait zich met een ruk om. Ze kijkt recht in de ogen van Daan, de oudere broer van David. ‘Leuk om je hier weer eens te zien. Het was niet de bedoeling om je zo te laten schrikken. Waarom zie ik je eigenlijk zo weinig? Je hebt toch met David?’ vraagt Daan nieuwsgierig. ‘Dat nooit van me hele leven!’ schreeuwt ze met tranen over d’r wangen. ‘He meis, sorry ik wist niet dat ik je aan het huilen maakte.’ Zegt Daan verlegen.
’Het maakt niet uit.’ Sanne doet haar best om te lachen maar er komt alleen een klein, raar, soort van lachje te voorschijn. Daan steekt een sigaret op en door alle stres kan Sanne het niet laten om er ook om eentje te vragen. ‘Natuurlijk meis!’ zegt Daan vrolijk. Samen gaan ze op het bankje zitten en kletsen wat bij. Sanne probeert ook wat informatie op te pikken over David. Jammer genoeg was Daan niet thuis op de avond van de steekpartij. Hij weet dus ook niet of zijn broer thuis was.
Om 7 uur gaat Sanne weer naar huis toe. Haar ouders zijn ook al thuis en vragen bezorgd waar ze is geweest. ‘O, gewoon even gelopen’ liegt Sanne. Sanne besluit om op msn te gaan. Dat heeft ze al even niet meer gedaan. Ze heeft 4 mails van Thijs, 7 van David en 1 van Mona. Verder nog een mail van ene Joyce. Ze leest eerst de mail van Thijs. Niet zo heel veel bijzonders. De mails van David gaan alleen maar over hoe graag hij haar terug wil en allerlei dreigementen. Ze leest er maar 2. Daarna heeft ze er wel genoeg van. Ze opent de mail van Mona. D’r ogen schieten over de regels.
Lieve Sanne.
Sorry van de ruzie. Ik wist niet dat ik het adres niet mocht geven aan David. Ik vindt het jammer dat we nu ruzie met elkaar hebben.
Ik houd van je Sanne.
Heel veel liefs Mona

Sanne schrikt als ze de mail leest. Als ze dit nou eerder had gelezen had ze niet zo’n onwijze ruzie met Mona gehad die avond. Misschien was er dan wel helemaal niks gebeurd. Beneden hoort ze Dancer, haar Duitse Dog blaffen. Er zal wel post zijn. Sanne loopt naar beneden toe. Ze kijkt zo wel naar die mail van die Joyce.
Sanne had gelijk. Er was post. Een bankafschrift van haar moeder en de krant. Op de voorpagina staat met grote letters:
MEISJE VAN 15 NEERGESTOKEN.
Daaronder staat de foto van Mona en wat er gebeurt is. Sanne wil het niet lezen. Ze kan het gewoon niet.
Ze gaat weer naar boven en leest de mail van Joyce. Tot haar verbazing gaat het over David. Zei kent David ook. Vroeger heeft ze wat met hem gehad. Ze wil Sanne waarschuwen voor zijn karakter. Sanne mailt terug dat ze al weet hoe hij is maar toch een bedankje voor het waarschuwen.
Ze gaat weer terug naar beneden en laat Dancer nog even uit. Om 10 uur gaat ze haar bedje in en droomt onrustig over Mona en David.