Hallo,!
Nou, hierbij nog een stuk!
Dankjewel voor het geduld
.
En waar ik zo bang voor was gebeurt; Loesje maakt een bok. Met mijn hoofd val ik tegen een scherpe steen, en bijna meteen word alles zwart.
Ik open mijn ogen en merk dat ik in de woonkamer lig. Mijn hoofd voelt zwaar en klopt als een gek. ‘’Ben je eindelijk wakker meisje?’’ het is mijn moeder. Ze zit naast me en dept mijn hoofd met een nat washandje. ‘’Mam, ik heb dorst.’’ Zeg ik zachtjes.
‘’Hier is wat water lieverd.’’ Moeizaam richt ik mijn hand op en pak de beker aan.
Met kleine slokjes drink ik het op. ‘’Wat is er nou gebeurt meisje?’’ vraagt mijn moeder.
‘’Michelle crossen, paard ging te hard, Loesje bokken.’’
Het praten kost moeite en doet pijn. Woorden gaan verloren in de strijd om ze goed uit te spreken. Mijn moeder staat op en loopt naar de keuken. ‘’Ik heb net zo’n beetje gehoord wat er is gebeurt, Paul en ik ben er nu zeker van; Iris komt niet meer bij die gevaarlijke beesten!’’ ‘’Ik wil mijn dochter niet aan zulk gevaar blootstellen.’’ Ik hoor hoe mijn moeder wacht op een tegenwerping van mijn vader. Ik wacht ook op het protest van mijn vader, stel je voor zo meteen mag ik niet meer bij paarden komen!
‘’Je hebt gelijk Marjan, Iris moet maar een andere hobby gaan zoeken.’’ Hij geeft haar gelijk! Mijn moeder komt de kamer weer binnen. Ik sluit snel mijn ogen en doe of ik slaap. Ik wil haar niet zien, en niet naar haar woorden luisteren. Ik wil snel weer beter zijn en weer naar de paarden toe gaan. Mijn vader komt ook de woonkamer binnen.
‘’Slaapt ze?’’ fluistert hij. ‘’Ja.’’ Zegt mijn moeder. En door de stilte die daarop volgt val ik inderdaad ik slaap.
Groetjes, Minte