Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-08-05 19:18

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 27-08-05 19:18

Zo nogmaals erg dapper dat je het allemaal zo hebt opgeschreven. Je hebt het echt super mooi verwoord

Ik heb echt respect voor je

Heel erg veel sterkte nogmaals.

**Geplaatst**: 27-08-05 19:29

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 27-08-05 19:29

Ik moet er echt van huilen.. dat dit echt kan gebeuren.. vreselijk..
Daarom vind ik het ook heel knap dat je dit hebt opgeschreven, nogmaals sterkte

Edit ; ik hoor net dat de vader van een vriendin is overleden..

**Geplaatst**: 27-08-05 20:10

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 27-08-05 20:10

nogmaals heel veel sterkte en ik vind het dapper van je dat je het zo van je af kunt schrijven...

**Geplaatst**: 27-08-05 20:35

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 27-08-05 20:35

Ik zit hier met tranen in me ogen, je hebt het echt zo goed verteld. Ik denk dat het heel goed is om dit van je 'af te schrijven' en vind het ook heel knap dat je dat hebt gedaan!

ps: zie trouwens dat jij een plaatsgenoot bent

**Geplaatst**: 27-08-05 21:04

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 27-08-05 21:04

Ik zit hier met kippenvel, ik vind het ontzettend moedig van je dat je dit allemaal opschrijft,
en je hebt een hele mooie manier van schrijven/vertellen.
Sterkte!

**Geplaatst**: 27-08-05 23:13

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 27-08-05 23:13

Ik vind het wel heel apart dat je dat gedicht 2 jaar voor het overlijden van je vader hebt geschreven.
Ik vind je heel sterk.

Veel mensen storten idd compleet in als hun zoiets overkomt, maar jij helemaal niet, als ik het zo lees. Je rouwt natuurlijk wel, maar je blijft overeind en gaat door, en dat vind ik heel knap.

Toch kan het fijn zijn er is over te praten, net als dat je dit hebt geschreven hier, het kan opluchten, en is veel beter dan dat je dingen op gaat kroppen.

**Geplaatst**: 28-08-05 00:04

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 28-08-05 00:04

Ik heb ook t hele verhaal gelezen....
ik ben er helemaal stil van...en heb de tranen in mn ogen staan..
erg dapper dat je er zo over durft te praten..en nog heel veel stertke

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-05 15:31

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-05 15:31

dankje iedereen voor deze reacties. En Natrick ik pb je even....

**Geplaatst**: 28-08-05 16:24

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 28-08-05 16:24

Jeetje meid.. Wat een verhaal.. Zit hier echt met tranen in m'n ogen.. Echt heel knap van je dat je dit zo heb kunne vertellen... Respect! Sterkte verder..!

Edit: K'zie dat je hier in de buurt woont

Ik woon in Noordwijk..

**Geplaatst**: 28-08-05 16:56

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 28-08-05 16:56

Woow.. Ik weet echt niet wat ik moet zeggen, wat een verhaal. Wat ben je sterk meid, ik was allang ingestort. En je hebt gelijk, ook al zeggen mensen dat ze weten hoe het voelt, hun gevoel zal altijd anders zijn. Nog veel sterkte meid en hou je taai.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-08-05 18:44

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst door de TopicStarter : 30-08-05 18:44

Een verhaal dat ik na afloop een keer in de nederlands les ben gaan schrijven. Ik had uiteindelijk iets anders ingeleverd, het is een soort verhaal dat het gevoel vrij goed laat zien wat je hebt als iemand die je kent elk moment kan overlijden.

Luc zit op een bankje in het park. Zijn schooltas in het natte gras en zijn mobieltje in zijn zak. Hij zit er al sinds de ochtend en staart in de verte. Telkens denkend aan wat kan gebeuren, telkens denkend aan het moment dat zijn mobiel gaat, want als zijn mobiel zou gaan.
Hij zit op het bankje en krijgt langzaam pijn in zijn rug, maar verzitten gaat hij niet. Zijn blik glijd richting de vijver voor hem. De eentjes dobberen op het water, ze hebben nu wel door dat de jongen aan de kant ze niets geeft. Als er een meisje komt aan lopen waggelen ze snaterend haar kant uit.
Luc's blik volgt de eenden naar het meisje, dat ze brood voert. Hij kijkt er een tijdje naar, maar kan alleen denken aan de mobiel die in zijn zak zit. Stel je voor dat hij nu af gaat. Wat zou zij wel niet denken?
Als het meisjes brood op is gaat ze naast hem op het bankje zitten.
'Moet jij niet op school zitten?' vraagt ze na een stilte.
Luc schud zijn hoofd.
het meisje kijkt hem vreemd aan. 'Tussenuur zeker?'
Weer schud Luc zijn hoofd.
Waarom dondert het meisje niet op, hij heeft nu geen zin in gezeur en geflirt.
'Gespijbelt.'
Nu haalt Luc zijn schouders op, hij heeft gespijbelt ja, maar wel legaal.
'Lekker spraakzaam ventje ben je. Mompelt ze.'
Luc krijgt zin om haar uitteschelden, ze moet oprotten, stel dat zijn mobiel gaat. Hij heeft wel ergens anders aan te denken.
Het meisje blijft nog even stilzitten en wil dan weglopen.
Opeens krijgt Luc zin om wat te zeggen, om te laten weten met wie ze heeft lopen praten, maar dan gaat z'n mobiel.
Trillend haalt hij hem uit zijn zak. Het nummer dat de mobiel laat zien is van thuis. Als hij opneemt mompelt hij ja.
Voor dat zijn moeder kans krijgt om wat te zeggen krijgt hij al tranen in zijn ogen. Nadat zijn moeder wat gezegt heeft huilt hij echt. Wat hij voelt is een mengeling van opluchting en verdriet. Het wachten is voorbij, maar hij heeft wel flink wat verloren...

Mijn verhaal voor nederlands was wel wat anders (4 kantjes A4), maar lijkt erveel op. Daar zit hij twee dagen op het bankje en lees je wat van zijn thuissitiatie, maar ik vond het zo wel mooi. Een beetje misterieus en het geeft goed gevoelens weer.
Ach ik ben ook maar een amateur.

**Geplaatst**: 30-08-05 23:46

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 30-08-05 23:46

oooo meid,

Ik lees je verhaal nu en ik vind het heel goed van je hoe jij je hebt gehouden en dit verhaal verteld.
veel sterkte verder, en alle grote koningen staan als licht bundels in die grote blouwe massa boven ons, en ik weet zeker dat een van die sprankelende sterrentjes nu trots op jouw neer kijkt en zecht: dat is mijn Fenna.

vergeet dat niet!!!!!!!

**Geplaatst**: 31-08-05 06:53

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 31-08-05 06:53

Wauw dat laatste zinnetje, [Wat hij voelt is een mengeling van opluchting en verdriet. Het wachten is voorbij, maar hij heeft wel flink wat verloren...]

Echt heel mooi omschreven !

**Geplaatst**: 31-08-05 15:28

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 31-08-05 15:28

wauw

wat een mooi verhaal!!!!!!!
ga zo door !!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-05 19:22

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-05 19:22

ook naar de lion king geweest Black Mistery (of ken je de film gewoon uit je hoofd?)

**Geplaatst**: 01-09-05 20:53

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 01-09-05 20:53

Jee meis, het is echt een super verhaal geworden. Nogmaals, heeeeeeeeel veel sterkte!!

en idd, net wat black mistery zegt: jouw vader is nu vast een sterretje en kijkt op jou neer.. en ooit, ooit, zal je hem weer terugzien, zal je hem weer omhelzen. Maar tot die tijd, zal hij op je passen

sterkte meid

**Geplaatst**: 01-09-05 21:13

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 01-09-05 21:13

meid
echt heel erg veel sterkte nogmaals
echt heel knap van je
#respect#
heel mooi geschreven ook dat andere verhaal
ga zo door

**Geplaatst**: 02-09-05 10:13

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 02-09-05 10:13

Wow echt super mooi ! je bent echt sterk! dat je het zo goed kan omschrijven ! echt super knap van je! heel veel sterkte meid! hou je taai ..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-05 11:18

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader en verhaal luc

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-05 11:18

verder op mijn verhaal, ik heb besloten er door mee te gaan. Als dat niet mag op dit topic, of jullie er geen vervolg op willen. zeg het.

Luc's schouders schokken. Zijn mobieltje glijd uit zijn hand en ploft in het natte gras.
Het meisje kijkt verbaast om. Luc merkt het niet. Vol verbazing kijkt het meisje naar Luc. Luc huilt, maar het schokken stopt langzaam. De tranen rollen nog over zijn wangen, maar Luc zelf beseft nu, dat de ziekte over is. Dat alles weer normaler kan worden.
Als Luc stopt met huilen zit het meisje naast hem. Haar arm om hem heen. 'Wat is er?'
Luc schud zijn hoofd. Hij weet niet of hij wel wil praten nu. Hij weet niet of hij het wel kan.
'Ik ga wel weg,' mompelt het meisje.
Als ze opstaat blijft ze even besluitloos staan. Dan bukt ze zich en geeft ze de mobiel aan Luc terug. Even kijkt Luc haar aan.
'bedankt' fluisterd hij schor.

**Geplaatst**: 11-09-05 11:27

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 11-09-05 11:27

Ik wil wel vervolg hoor.

**Geplaatst**: 11-09-05 16:06

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 11-09-05 16:06

Ik ook

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-05 16:26

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-05 16:26

Pas als de lantaarns aanfloepen beseft Luc hoelang hij al op het bankje zit.
Het meisje is weg. Hij heeft de hele dag op het bankje gezeten. Zijn mobielte is een paar keer afgegaan, maar hij had geen zin in opnemen.
Stram, stijf en doodsmoe staat hij op van het bankje. Hij moet naar huis gaan. Dit heeft geen zin zo. Na een paar passen lopen heeft hij al geen zin meer. Zijn tas is zwaar en het liefst gaat hij terug naar het bankje. Pas als zijn mobiel weer afgaat denkt hij aan thuis.

Als hij thuiskomt word hij omhelst door zijn moeder. Ooms en tantes zitten in de kamer. Zijn vader ligt daar ook. Hij ligt in het bed waar hij altijd in lag. Luc loopt vlug door de kamer heen naar zijn vader. Die ligt stil in zijn bed. Zijn huidskleur is dof en wit. Een beetje gelig. Verbaast kijkt hij ernaar. Is dit echt zijn vader? Hebben ze hem niet omgeruild voor iemand anders? Dit kan zijn vader niet zijn...
Zijn moeder komt naast hem staan en slaat een arm om hem heen. 'je mag best huilen hoor, Luc.' fluisterd ze zacht.
'Rot op mam,' zegt hij zachtjes. Maar onderhand stromen er toch tranen over zijn gezicht.
'Rot op,' hij schud de arm van zich af en raakt heel voorzichtig met een hand zijn vader aan. Die voelt nog warm aan. Verschrikt trekt hij zijn hand weer terug. Hij kijkt nog even, maar draaid zich dan abrubt om en loopt de kamer uit.
De deur knalt met een klap dicht.

**Geplaatst**: 11-09-05 16:32

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 11-09-05 16:32

Meis.. Nog steeds sterkte..
Je hebt het echt ZO mooi opgeschreven, de tranen staan me echt in me ogen..

**Geplaatst**: 11-09-05 16:52

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 11-09-05 16:52

Och Meid... Wat mooi omschreven!
En dat verhaal wat eerst voor Nederlands was is ook erg mooi! Wat mij betreft mag je ermee doorgaan

Heel veel sterkte nog

**Geplaatst**: 11-09-05 17:31

Re: [verhaal] {waargebeurd} Mijn vader

Geplaatst: 11-09-05 17:31

... ik ben dr stil van... heb het in 1x uitgelezen....
echt heel mooi geschreven....
ook van mij heel veel sterkte en ik vind het echt super knap dat je je verhaal zo opschrijft!!!