
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Citaat:Anne keek me ongelovig aan, terwijl Patrica klaagde over de modder die aan haar schoen kwam te zitten. “Hey Patty, please hou je kop”! Snauwde Anne tegen haar. Patricia keek haar boos aan, “weet je wel hoe slecht dit voor mijn schoenen is”. Ik begon met de minuut een grotere hekel te krijgen aan Patricia. Ik keek naar Anne, en ze keek me met grote bambi ogen aan. “Asjeblieft Rachel, ik hou dit geen minuut langer vol met die twee”! Ik wist zeker dat ze kans om te overleven groter was zonder hen, maar ik kon het niet over me hart laten om ze alleen te laten. Ik wou dat tegen haar zeggen, maar toen hoorden we wat, ik keek Anne vragend aan. “Volgens mij is het water”. We liepen nog een tijdje door, en we kwamen bij een gigantisch meer. Het was een prachtig gezicht, overal stonden giraffes en neushoorns. Er vlogen ook prachtige grote vogels, ik greep naar mijn rugtas. En pakte mijn camera, en maakte spectaculaire foto’s. Patricia en Tomas hadden ons ook ingehaald, en Tomas greep ook naar zijn camera. Ik keek naar wat Anne deed, ik zag dat ze achter Patricia stond. Ze sloop naar haar toe, ik wilde haar tegen houden maar ik was al te laat. Anne greep Patrica bij haar benen, en gilde “AAAAH”! Patricia schrok zich een ongeluk. Ze gilde zo hard als ze kon, ik draaide me om en keek naar de dieren. Ze hadden het allemaal op het rennen gezet. Ik pakte mijn camera, en schoot nog wat plaatjes. En ik zag dat Tomas het zelfde deed. Toen alle dieren waren vertrokken, keerde ik het meer de rug toe. “Hoe kon je dat nou doen”!