
het viel mij ook pas in dit stukje op hoor!
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Citaat:‘John..’ Toen werd het stil, angstvallig stil. Slechts het monotone geluid van de zee die het strand op rolde was te horen. Elise staarde nu naar het zand voor haar voeten en stond als aan de grond genageld. John had zijn ogen op haar gericht en wachtte af.
Hé, waarom loopt hij nou niet weg. Hij weet dat mijn ouders niet willen dat ik nog met hem omga. Hij weet dat ik hem niet meer wil zien. Nouja, willen. Ik kan hem gewoon niet meer zien. Het is beter zo. Wat doet hij nu toch hier? Ik wil dat hij gaat. Of wil ik dat niet? Ik wil mijn ouders in ieder geval niet nog een keer verdriet doen. Hij moet weg gaan. Het gaat fout zo. Ze zullen er achter komen dat ik hem weer gezien heb. Of niet? Er is hier niemand. Het is verlaten. Slechts hij en ik. Niemand die erachter komt, maar.. Nee het kan niet. Hij moet gaan. Ik moet gaan, eigenlijk. Ik wil niet. Ik wil niet gaan. Hij en ik. Nu kan het nog, niemand die het zal zien. Of toch?
Elise richtte haar hoofd weer op en keek hem aan. Stapje voor stapje ging ze dichter bij hem staan en ontspande wat. Hun blikken kruisden elkaar en een vluchtige glimlach gleed over zijn gezicht. Zijn armen kwamen in beweging en hij sloeg ze om haar middel. Onmiddelijk drukte Elise zich tegen hem aan en liet haar hoofd wat op zijn borst rusten. Zuchtend sloot ze haar ogen en een tijdje bleven ze zo staan.
SdaphneS schreef:*oeh...... Gaan ze sex'n ?
Hahaha, nee...het is egt mooi
Schrijf maar snel door
Citaat:‘Morgen vertrek ik. Dan zul je geen last meer van me hebben.’ John zette een stapje terug en liet zijn armen slap langs zijn lichaam hangen. Elise keek hem met waterige oogjes aan en zweeg nog steeds. ‘Ik zal je missen.’ Nog één keer raakt hij haar wang aan, liet zijn vingertoppen er even langs glijden en keerde toen om. Zonder om te kijken liep hij verder en verder van haar weg. Elise deed haar mond open, wilde wat roepen, wilde hem doen stoppen, maar zweeg uiteindelijk. Ze liet haar tranen de vrije loop en zakte ineen tegen het bootje. Een half uur bleef ze zitten, stond toen op en streek haar jurkje weer recht. Langzaam begon ze aan de terugtocht naar het hotel en keek niet op of om.
SdaphneS schreef:Nog geen sex
Mooi hoor,,
Ben benieuwd hoe het verder gaat
Je schrijft egt net als zon ''echte'' schrijfster
Als het een boek word,, ga ik hem zeker kopen
SdaphneS schreef:[img]
Weet je ?
Alleen dit plaatje deed me het verhaal al aanspreken
Citaat:
Hoofdstuk 2; Onverwachts bezoek.
- - -
De zon, verstopt zich achter de wolken,
maar ik weet, dat hij er zal zijn.
Als ik hem nodig heb, zal ik hem roepen,
hij zal me helpen, bestrijdt die pijn.
- - -
Het geluid van de wekker schalde door haar kamer. Elise opende langzaam haar ogen, stak haar hand onder het dekbed vandaan en mepte op de felgroene bovenkant. Zuchtend sloeg ze het dekbed van zich af en stapte uit haar bed. Snel scharrelde ze wat kleren bij elkaar en liep op een rustig tempo naar de badkamer. In een mum van tijd was ze uit haar pyjama geschoten en liet het warme water op zich neer kletteren. Nog wat slaperig sloot ze haar ogen en bleef een tijdje zo staan.
Hmm. School. Wie heeft dat ookal weer uitgevonden? De vakantie, alweer voorbij. Misschien maar goed ook. Het is wel weer leuk om iedereen weer te zien op school. Zullen ze het aan me zien? Dat ik verandert ben? Sanne zal het merken, zij kent me te goed. Zal ik haar het verhaal vertellen? Hmm. Misschien merkt ze het ook wel niet. Ach, zolang ik vrolijk doe en blijf lachen zal het allemaal wel loslopen.
Elise waste haar haar en de rest van haar lichaam en stapte toen onder de douche vandaan. De ogen die haar in de spiegel aankeken stonden slap en droevig. Met een ruwe handbeweging wreef ze er wat over heen, schudde haar hoofd en keek toen nog eens in de spiegel. Vervolgens pakte ze de mascara die naast de wastafel lag en begon het zorgvuldig op te doen. Haar natte haren vielen voor haar gezicht en geirriteerd bond ze ze bij elkaar met een elastiekje. Toen ze tevreden was over haar wimpers, trok ze haar kleren aan en liep naar beneden.
Citaat:De zon, verstopt zich achter de wolken,
maar ik weet, dat hij er zal zijn.
Als ik hem nodig heb, zal ik hem roepen,
hij zal me helpen, bestrijdt die pijn.