Geplaatst Toen Misha en haar moeder thuis kwamen, liep Misha stil naar boven. Ze ging op haar bed liggen, met haar handen onder haar hoofd gevouwen. Ze dacht na, over wáárom die jongens haar pakten.. En niet iemand anders.. Niet dat ze iemand anders dit toewenste, maar toch.. Na een poosje pakte ze een leeg schrift uit de kast en begon te schrijven. Alles wat hierboven al geschreven is, maar dan vanuit zichzelf, in de ik-vorm.. Ze móést het gewoon van zich afschrijven. Het móést, en ze kon niet stoppen voordat alles was opgeschreven. Ook schreef ze er nog een gedichtje bij:
Waarom ik??
Waarom ik?
Waarom pakken ze mij?
Waarom niet iemand anders?
Ik niet.
Ik wil niet dat ze mij pakken.
Maar ik wil ook niet dat ze iemand anders pakken.
Dit wens ik niemand toe.
Ook mezelf niet.
Maar wie wil dit wel?
Niemand toch?
Of ja, toch wel.
De daders willen het.
Maar het slachtoffer niet.
Waarom.. Waarom waarom waarom??
Het moest over zijn.
Zinloos is het, het trappen, het verkrachten.
Zinloos, waarom deden ze het dan?
Om zichzelf te vermaken..
Of is het wat anders?
Wist ze het maar,
wist ze alles maar..
Waarom, waarom, waarom.
Misha zuchtte diep en legde het schrift naast haar kussen. De pen hield ze in haar hand en klikte ermee. Na een minuutje was ze het zat en legde hem op het schrift. Ze legde haar handen op haar buik, haar onderbuik. Ze had een kort truitje aan, tot net boven haar navel. Een zachtroze met een grote knipogende smilie erop. Daaronder had ze een spijkerrokje tot net boven haar knieën. Ze wreef met haar koude handen over haar buik,over haar onderbuik. Ze had buikpijn. Het was weer zover, ze moest nu ook weer ongesteld worden.. Ze kon het er eigenlijk niet bij hebben maarja.. Het hoorde erbij. Ze voelde dat het begon te lopen, dus ze stond op en liep naar de badkamer. Met een diepe zucht ging ze op de toilet zitten. Gelijk vielen er een paar grote stukken slijmvlies in de toilet. Ze pakte een maandverbandje uit de verpakking achter zich en plakte het in haar onderbroek. Een lichtroze met Snoopy, dat witte hondje met zwarte oortjes, erop. Toen ze 'uitgeploept' was, stond ze op en trok haar onderbroek en rokje omhoog. Ze merkte dat haar heupen breder waren geworden, haar gezichtje anders. En haar karakter. Veel banger, angstiger.
Ze liep langzaam de trap af. Wat was ze het afgelopen half jaar veranderd. Ze keek op de klok die aan de mintgroene muur in het traphuis hing. Half 7. Toen ze de kamer binnenkwam, keek ze haar moeder aan, die naar haar toe kwam en haar omhelsde. Ze zei "lieverd, zullen we een rondje gaan lopen voordat we gaan eten?" Daar hield Misha nou zo van, haar moeder dacht overal aan en wist wat ze voelde. "Ja, mam, fijn." Misha en haar moeder trokken hun jassen aan en stapten naar buiten. Ze liepen een rondje, toen Misha opeens verschrikt stilstond. Haar moeder keek in de richting waar Misha ook heen keek, en zag waarom ze schrok. Daar stonden de jongens. Haar moeder had de jongens nog niet gezien, nu voor het eerst. Misha's moeder schrok hevig. Ze zocht haar mobiel, vond hem en drukte 112 in. Er werd snel opgenomen, een computerstem zei "Wilt u de politie, toets 1. Wilt u de ambulance, toets 2. Wilt u de brandweer, toets 3." In paniek drukte Misha's moeder op 3, hing op en belde opnieuw, en nu toetste ze wel nummer 1 in. De centrale vroeg "wat is er?" "mevrouw, mijn dochter, ze is al een half jaar lang in elkaar geslagen en nu staan we oog in oog met de daders. Ze is eergister verkracht door ze, en vaak in elkaar getrapt. Mag ik alstublieft politie auto's met spoed? En het liefste zonder sirenes, dan gaan ze weg." "Okee, waar bent u?" "Steegmanlaan, mevrouw, bij het speeltuintje in Oosterland" "Okee, er komt een auto aan." Er werd opgehangen. Misha en haar moeder voelden de gespannen sfeer die er opeens hing, terwijl de zomer al vol in de lucht hing. Bloemen, bloesem, vanalles, allemaal lekkere geuren van de zomer. En de spanning. Maar, Misha en haar moeder wisten ook dat de jongens nu opgepakt zouden worden, en gestraft zouden worden. Kwam het dan toch goed?
Jaa, dat lees je volgende keer.. Okee dan
lang genoeg stuk voor op de zaterdagavond 22.12?? haha, liefs van Ilse
wanneer komt er meer ? 
sorrie 
je schrijft erg goed!